ندا اکرمی؛ فرنگیس کاظمی؛ حمید علیزاده
دوره 4، شماره 16 ، دی 1393، ، صفحه 21-36
چکیده
هدفازاین پژوهش مقایسه انگیزهپیشرفت در دانشآموزان دارای اختلالنارساییتوجه/بیشفعالیمصرفکنندهو غیرمصرف‌کننده ریتالین وگروه عادی است.طرح پژوهش انجام‌شده علّی- مقایسهای بود، تعداد نمونه این پژوهش شامل60 نفر از دانشآموزانپسرمقطعپنجموششم ابتدایی(12-11)سالهدارایاختلالنارسایی/بیش فعالی ...
بیشتر
هدفازاین پژوهش مقایسه انگیزهپیشرفت در دانشآموزان دارای اختلالنارساییتوجه/بیشفعالیمصرفکنندهو غیرمصرف‌کننده ریتالین وگروه عادی است.طرح پژوهش انجام‌شده علّی- مقایسهای بود، تعداد نمونه این پژوهش شامل60 نفر از دانشآموزانپسرمقطعپنجموششم ابتدایی(12-11)سالهدارایاختلالنارسایی/بیش فعالی مصرفکننده و غیرمصرف‌کنندهریتالینوگروهعادی مشغول به تحصیل در مدارس دولتی منطقه 8 تهران بودند که به روش نمونهگیری تصادفیخوشهای انتخاب ودرسهگروه مجزا مشتمل برمصرف‌کننده ریتالین،بدون مصرف ریتالینوگروه عادی دستهبندی شدند. در این پژوهش از پرسشنامه انگیزهپیشرفت هرمنس استفاده شد؛و برای تجزیه‌وتحلیل دادههای به‌دست‌آمده نیز از مدل آماری تحلیل واریانس (برای مقایسهگروه‌هابراساسمیانگین) وtبرای دو گروه مستقل استفادهگردید،نتایج حاصل از یافتهها نشانبین سه گروه به لحاظ انگیزهپیشرفت تفاوت معناداری وجود دارد،بدین ترتیب که بیشترین انگیزه پیشرفت متعلق به دانشآموزانگروه عادی بدون اختلال نارساییتوجه/ بیشفعالی، سپس درگروه مصرفکننده ریتالین وکمترین میزان انگیزهپیشرفت دردانشآموزان دارایاختلال نارساییتوجه/ بیشفعالی بدون مصرف ریتالین بوده است؛بنابراین میتوان نتیجهگیریکردکه احتمالاً ریتالینمیتواند به‌عنوان یک عاملافزایش‌دهندهانگیزهپیشرفت در کودکان دارای اختلال نارساییتوجه/بیش فعالی مؤثر باشد.
