اعظم صالح آبادی؛ علی محمد ناعمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیرآموزش شفقت بهخود بر امیدواری و باورهای غیرمنطقی مادران کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری سبزوار انجام شد. روش این پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون باگروه گواه بود. جامعة آماری این پژوهش شامل تمامی مادران کودکان 6 تا 12 ساله مبتلا بهناتوانی یادگیری سبزوار در سال تحصیلی 98-1397 بود. بدین منظور ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیرآموزش شفقت بهخود بر امیدواری و باورهای غیرمنطقی مادران کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری سبزوار انجام شد. روش این پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون باگروه گواه بود. جامعة آماری این پژوهش شامل تمامی مادران کودکان 6 تا 12 ساله مبتلا بهناتوانی یادگیری سبزوار در سال تحصیلی 98-1397 بود. بدین منظور تعداد 40 مادر کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری بر حسب شرایط ورود به پژوهش بهعنوان نمونه به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و بهصورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش(20نفر) وگواه (20نفر) جایگزین شدند. پس از انجام پیشآزمون به کمک پرسشنامههای امیدواری و باورهای غیرمنطقی، گروه آزمایشی ده جلسه (هرهفته یک جلسه) 75دقیقهای برنامة آموزش شفقت بهخود را دریافت کرد. درحالی که گروه گواه هیچ برنامة مداخلهای دریافت نکرد. پس از پایان دورة آموزشی از هر دو گروه پسآزمون بهعمل آمد و دادههای بهدست آمده با استفاده از روشهای آمارتوصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل کواریانس چند متغیره) باکمک نرم افزار (spss ویراست 23) تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش شفقت بهخود سبب افزایش امیدواری و کاهش باورهای غیر منطقی در مادران کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری سبزوار شده است. بنابراین، آموزش شفقت بهخود بک برنامة مداخلهای موثر برای کمک به مادران کودکان دارای ناتوانی یادگیری است.
صدیقه عنابستانی؛ علی محمد ناعمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مثبتنگری بر شفقت به خود و امید بهزندگی مادران کودکان اختلال طیف اتیسم سبزوار انجام شد. روش این پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش آزمون_ پس آزمون باگروه کنترل بود. جامعة آماری این پژوهش شامل تمامی مادران دارای فرزند اختلال طیف اتیسم سبزوار در سال تحصیلی 97-1396 بود. بدین منظور تعداد 36 مادر دارای ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مثبتنگری بر شفقت به خود و امید بهزندگی مادران کودکان اختلال طیف اتیسم سبزوار انجام شد. روش این پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش آزمون_ پس آزمون باگروه کنترل بود. جامعة آماری این پژوهش شامل تمامی مادران دارای فرزند اختلال طیف اتیسم سبزوار در سال تحصیلی 97-1396 بود. بدین منظور تعداد 36 مادر دارای فرزند مبتلا به اتیسم بر حسب شرایط ورود به پژوهش به عنوان نمونه انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش(18نفر) وکنترل (18نفر) جایدهی شدند. پس از انجام پیشآزمون به کمک پرسشنامههای شفقت به خود و پرسشنامه امید بهزندگی، گروه آزمایشی ده جلسه (هرهفته یک جلسه) 75دقیقهای برنامة آموزش مثبت-نگری را دریافت کرد. درحالی که گروه کنترل هیچ برنامة مداخلهای دریافت نکرد. پس از پایان دورة آموزشی از هر دو گروه پسآزمون بهعمل آمد و دادههای بهدست آمده با استفاده از روشهای آمارتوصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس چند متغیره) باکمک نرم افزار spss) ویراست 23) تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش مثبتنگری بر شفقت به خود، امید بهزندگی و مولفههای آنها در مادران کودکان اختلال طیف اتیسم سبزوار تاثیر مثبت و معناداری دارد. بنابراین، آموزش مثبتنگری یک برنامة مداخلهای موثر برای کمک به مادران کودکان اختلال طیف اتیسم است.
زهرا فیض آبادی؛ علی محمد ناعمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای حرکتی ظریف بر توجه انتخابی و ادراک دیداری دانشآموزان دارای اختلال ریاضی دوره اول ابتدایی شهر سبزوار در سال 1396 انجام شد. این پژوهش، نیمه تجربی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. 34 نفر از دانشآموزان دارای اختلال ریاضی در دورة اول ابتدایی سبزوار به صورت تصادفی ساده انتخاب شده ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای حرکتی ظریف بر توجه انتخابی و ادراک دیداری دانشآموزان دارای اختلال ریاضی دوره اول ابتدایی شهر سبزوار در سال 1396 انجام شد. این پژوهش، نیمه تجربی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. 34 نفر از دانشآموزان دارای اختلال ریاضی در دورة اول ابتدایی سبزوار به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و در دو گروه آزمایش(17 نفر) و گروه کنترل(17 نفر) جایگزین شدند. پرسشنامههای رنگ – کلمه استروپ (1935) و ادراک دیداری فراستیگ (1963) به عنوان پیشآزمون اجرا شد. دانشآموزان گروه آزمایشی 15جلسة 40 دقیقهای( هر هفته دو جلسه) دربرنامة آموزش مهارت-های حرکتی ظریف شرکت کردند و آنگاه پسآزمون اجرا شد. دادهها با روش تحلیل کوواریانس مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که مهارتهای حرکتی ظریف موجب افزایش توجه انتخابی و ادراک دیداری در دانشآموزان دارای اختلال ریاضی شد. براین اساس آموزش مهارتهای حرکتی ظریف یک برنامة مداخلهای موثر برای کمک به دانشآموزان دارای اختلال ریاضی میباشد.
علی محمد ناعمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر ناگویی هیجانی و خودبخشایشگری مادران کودکان دارای ناتوانیهای یادگیری سبزوار (1395) انجام شد. این پژوهش، نیمه تجربی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. 34 نفر از مادران کودکان دارای ناتوانیهای یادگیری 6 - 12 ساله سبزوار به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه جایگزین شدند. پرسشنامههای ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر ناگویی هیجانی و خودبخشایشگری مادران کودکان دارای ناتوانیهای یادگیری سبزوار (1395) انجام شد. این پژوهش، نیمه تجربی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. 34 نفر از مادران کودکان دارای ناتوانیهای یادگیری 6 - 12 ساله سبزوار به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه جایگزین شدند. پرسشنامههای ناگویی هیجانی تورنتو و خودبخشایشگری ول، دیشی و واکینی به عنوان پیشآزمون اجرا شد. مادران گروه آزمایشی 8 جلسة 75 دقیقهای دربرنامة آموزش مثبت اندیشی شرکت کردند و آنگاه پسآزمون اجرا شد. دادهها با روش تحلیل کوواریانس مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مثبت اندیشی موجب کاهش ناگویی هیجانی و مولفههای آن ( دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تمرکز بر تجارب بیرونی ) و نیز افزایش خودبخشایشگری و مولفههای آن (احساسات و کنشهای خودبخشایشگری و باورهای خودبخشایشگری) شد. براین اساس آموزش مثبت اندیشی یک برنامة مداخلهای موثر برای کمک به مادران کودکان دارای اختلال یادگیری میباشد.
ربابه غلامی؛ علی محمد ناعمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر استیگما و مولفههای مادران کودکان دارای ناتوانیهای رشدی و ذهنی شهر سبزوار انجام شد. روش تحقیق نیمهتجربی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری این پژوهش شامل همة مادران کودکان دارای ناتوانیهای رشدی و ذهنی شهر سبزوار در سال تحصیلی 1395-1396بود که تعداد 34 مادر ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر استیگما و مولفههای مادران کودکان دارای ناتوانیهای رشدی و ذهنی شهر سبزوار انجام شد. روش تحقیق نیمهتجربی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری این پژوهش شامل همة مادران کودکان دارای ناتوانیهای رشدی و ذهنی شهر سبزوار در سال تحصیلی 1395-1396بود که تعداد 34 مادر دارای فرزند با ناتوانیهای رشدی و ذهنی با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (17 نفر) و گواه (17 نفر) جایگزین شدند. آنگاه از هر دو گروه پیشآزمون بهعمل آمد.گروه آزمایش مداخله واقعیت درمانی طی10 جلسة 75 دقیقهای بهصورت هفتگی دریافت نمود، در حالی که گروه گواه هیچ مداخلهای را دریافت نکرد. پس از انجام مداخله، از هر دو گروه پسآزمون بهعمل آمد. دادههای موردنیاز با استفاده از پرسشنامة استاندارد استیگمای ریتشر و همکاران (2003) جمعآوری شد. سپس دادههای جمع-آوری شده با استفاده از روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(تحلیل کواریانس) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که واقعیت درمانی بر استیگما و مولفههای آن شامل بیگانگی، تایید تصورات قالبی، تجربة تبعیض اجتماعی، کنارهگیری اجتماعی مادران کودکانِ دارای ناتوانیهای رشدی و ذهنی موثر است و مادران گروه آزمایش نسبت به مادران گروه کنترل در پس-آزمون، به طور معناداری استیگمای کمتری داشتند)001/0(p