هدف:هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع اختلال «نارساییتوجه/ بیشفعالی» و زیر نوعهای آن در دانشجویان دانشگاههای آزاد استان مرکزی بود. روش:پژوهش حاضر از نوع توصیفی و آزمودنیها عبارت بودند از 1773 دانشجو (1191 مرد، 582 زن) که با روش نمونهگیری طبقهای تصادفی از میان کلیه دانشجویان دانشگاههای آزاد استان مرکزی انتخاب شدند. ...
بیشتر
هدف:هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع اختلال «نارساییتوجه/ بیشفعالی» و زیر نوعهای آن در دانشجویان دانشگاههای آزاد استان مرکزی بود. روش:پژوهش حاضر از نوع توصیفی و آزمودنیها عبارت بودند از 1773 دانشجو (1191 مرد، 582 زن) که با روش نمونهگیری طبقهای تصادفی از میان کلیه دانشجویان دانشگاههای آزاد استان مرکزی انتخاب شدند. مقیاس درجهبندی وندریوتا (1993) و مقیاس تشخیصی تجدیدنظر شده میری اسکندری (1386) به صورت خود گزارشدهی توسط آزمودنیها تکمیل شدند. دادهها با روشهای آمار توصیفی و آزمونZ نسبت تحلیل شدند. یافتهها:نتایج نشانداد که میزان شیوع کلی نارساییتوجه/ بیشفعالی دانشجویان در کودکی در مقیاس وندریوتا (1993) 6/6 درصد و در بزرگسالی در مقیاس تشخیصی تجدیدنظر شده میری اسکندری (1386) 3/7 درصد بود. همچنین میزان شیوع نارسایی توجه3/5 درصد، بیش فعالی– تکانشگری 2/7 درصد و مرکب3/7 درصد بود. میزان شیوع اختلال نارساییتوجه/ بیشفعالی دوران کودکی در دانشجویان دختر 1/4 و در دانشجویان پسر8/7 درصد بود، اما میزان شیوع این اختلال در بزرگسالی بین دانشجویان دختر و پسر تفاوتی نداشت. همچنین سابقۀ مشروطی، مردودی، اختلالهای روان پزشکی و مصرف داروهای روانپزشکی در دانشجویان با اختلال نارساییتوجه/ بیشفعالی بیشتر بود. نتیجهگیری: در مجموع یافتهها نشان داد که شیوع اختلالنارساییتوجه/ بیشفعالی در دانشجویان قابل توجه است. این نتیجه در موقعیتهای آموزشی دارای محتوای کاربردی بوده و نشانگر آن است که پیشگیری، مدیریت و درمان این اختلال نیازمند خدمات روانشناختی و مشاوره است. این نتیجه در برنامهریزی و تنظیم بودجه و راهبردهای آموزشی و درمان میتواند سودمند باشد. ارائه خدمات روانشناختی و مشاوره در دانشگاهها و مؤسسههای آموزش عالی میتواند از پیامدهای منفی این اختلال در زندگی تحصیلی و شغلی پیشگیری کند.
