پژوهش حاضر باهدف مقایسۀ سازگاری اجتماعی دانشآموزان مدارس تلفیقی و استثنایی ازنظر معلمان و والدین این دانشآموزان در شهرستان شهرکرد صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع علی– مقایسهای بود. در این پژوهش از روش نمونهگیری خوشهای استفاده گردید. بدین منظور از تعداد 150 نفر دانشآموز ناشنوا در استان چهارمحال و بختیاری 49 نفر در شهرستان ...
بیشتر
پژوهش حاضر باهدف مقایسۀ سازگاری اجتماعی دانشآموزان مدارس تلفیقی و استثنایی ازنظر معلمان و والدین این دانشآموزان در شهرستان شهرکرد صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع علی– مقایسهای بود. در این پژوهش از روش نمونهگیری خوشهای استفاده گردید. بدین منظور از تعداد 150 نفر دانشآموز ناشنوا در استان چهارمحال و بختیاری 49 نفر در شهرستان شهرکرد فراگیرسازی گردیدند که از بین آنان 18 نفر جهت کنترل متغیرهای مزاحم به روش همتاسازی همگن شدند، که شامل 18 نفر از مدرسه استثنایی و 18 نفر از مدارس فراگیر شهرستان شهرکرد بهعنوان نمونه انتخاب گردیدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامۀ راتر فرم معلم و والدین استفاده گردید که معلمان و والدین دانشآموزان آنها را تکمیل کردند. نتایج استخراجشده بهوسیلۀ بررسی میانگینها و تحلیل واریانس یکطرفه (Anova) در سطح معنیداری 001/0 p< مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل دادههای پژوهش نشان داد که:1-ازنظر معلمان بین سازگاری اجتماعی دانشآموزان یکپارچهسازی شده و غیر یکپارچه تفاوت معناداری وجود ندارد. 2-ازنظر والدین بین سازگاری اجتماعی دانشآموزان یکپارچهسازی شده و غیر یکپارچه تفاوت معناداری وجود دارد و والدین، کلاسهای یکپارچه را مؤثر توصیف کردند.