فاطمه ابراهیمی؛ محبوبه طاهر
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های خودتنظیمی بر مهارت‌های اجتماعی و کارکرد‌های اجرایی کودکان پیش‌دبستانی مبتلا به کم‌توانی ذهنی خفیف بود. طرح پژوهش آزمایشی از نوع تک‌آزمودنی با پیگیری دو هفته‌ای بود. جامعه آماری شامل کودکان پسر پیش‌دبستانی مبتلا به کم‌توانی‌ذهنی خفیف (هوشبهر بین 50 – 70) 8 تا 10 ساله شهرستان شاهرود ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های خودتنظیمی بر مهارت‌های اجتماعی و کارکرد‌های اجرایی کودکان پیش‌دبستانی مبتلا به کم‌توانی ذهنی خفیف بود. طرح پژوهش آزمایشی از نوع تک‌آزمودنی با پیگیری دو هفته‌ای بود. جامعه آماری شامل کودکان پسر پیش‌دبستانی مبتلا به کم‌توانی‌ذهنی خفیف (هوشبهر بین 50 – 70) 8 تا 10 ساله شهرستان شاهرود در سال 97- 1396 بود که از بین آنها نمونه‌ای به حجم 4 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (1999) و پرسشنامه عصب‌روان‌شناختی کولیج (2002) توسط مربیان تکمیل شد. برنامه آموزش خودتنظیمی به مدت یک ماه در 8 جلسه 45 دقیقه‌ای با روش‌های بازی، قصه‌گویی و نمایش آموزش داده شد. یافته‌های بدست آمده از تحلیل دیداری نمودارها، درصد تمامی داده‌های غیرهمپوش و اندازه اثر بیانگر تأثیر آموزش خودتنظیمی در افزایش مهارت‌های اجتماعی و کاهش مشکلات کارکرد‌های اجرایی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی مقطع پیش‌دبستانی بود. بنابراین می‌توان گفت آموزش خودتنظیمی با بهبود توانایی برنامه‌ریزی، خودبازبینی و سازماندهی دانش‌آموزان با کم‌توانی ذهنی خفیف در افزایش مهارت‌های اجتماعی و کاهش مشکلات کارکرد‌های اجرایی آنها مؤثر است.
کورش امرایی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی خودتنظیمی رفتاری کودکان کاشت حلزون شده‌ی شنوایی بر اساس رشد زبان و دلبستگی ایمن؛ نقش واسطه‌ای گفتار با خود است. در این مطالعه همبستگی، 114 کودک کاشت حلزون شده با دامنه سنی 7-3 سال که حداقل یک سال از برنامۀ کاشت حلزون آن گذشته است بصورت روش در دسترس انتخاب شدند. آزمون رشد زبان (نیوکامل و هامیل، 1997)، مصاحبه ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی خودتنظیمی رفتاری کودکان کاشت حلزون شده‌ی شنوایی بر اساس رشد زبان و دلبستگی ایمن؛ نقش واسطه‌ای گفتار با خود است. در این مطالعه همبستگی، 114 کودک کاشت حلزون شده با دامنه سنی 7-3 سال که حداقل یک سال از برنامۀ کاشت حلزون آن گذشته است بصورت روش در دسترس انتخاب شدند. آزمون رشد زبان (نیوکامل و هامیل، 1997)، مصاحبه اختلال در دلبستگی (اسمایک و زینه، 1999)، مشاهده ساختارمند خودتنظیمی ( پونیتز و همکاران، 2008) بر روی کودک، و مقیاس ساختارمند گفتار با خود (امرایی، حسن‌زاده، 1394) بروی مادران آنها اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رشد زبان (37/0=b، 01/0>P) و دلبستگی ایمن (41/0-= b، 01/0>P) 49/0 واریانس گفتار با خود را پیش‌بینی می‌کنند. همچنین رشد زبان (25/0=b، 01/0>P) و دلبستگی ایمن (43/0-=b، 01/0>P) با میانجیگری گفتار با خود (19/0=b، 01/0>P) توانایی پیش بینی 58/0 از پراکندگی و واریانس خودتنظیمی رفتاری را دارند. پژوهش حاکی از داشتن نقش واسطه‌ای برای گفتار با خود برای رشد زبان و دلبستگی ایمن است که این امر در درجه اول نقش والدگری و دلبستگی را د ر رشد زبان و از طرف دیگر خودتنظیمی نشان می‌دهد و می تواند در راستای کاهش مشکلات رفتاری توجه به فاکتورهای والد محوری و زبان محوری در برنامه‌های پیشگیری و توانبخشی مورد تاکید قرار گیرند.
