نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد گیلان، گیلان. رشت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تنکابن، ایران

2 دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان

چکیده

نارساخوانی رایج‌ترین مقوله ناتوانی یادگیری است که به تأخیر و نارسایی در توانایی خواندن مربوط می‌شود و با نارسایی قابل ملاحظه در پیدایش مهارت‌های شناخت واژگان و فهم مطالب خوانده‌شده مشخص می‌شود. براین اساس هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر تکنیک خودآموزی بر مهارت‌های خواندن و خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان با نشانگان نارساخوانی بود. پژوهش با روش نیمه‌آزمایشی و طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری در این پژوهش، شامل تمامی دانش‌آموزان دختر نارساخوان پایه‌های سوم و چهارم ابتدایی شهرستان ‌کرج بوده است که در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به تحصیل بودند. تعداد 30 نفر از این افراد با روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه، به شیوه تصادفی، جایدهی شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از آزمون هوش وکسلر، چک لیست نارساخوانی، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی و آزمون عملکرد خواندن استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس و کوواریانس نشان داد که آموزش تکنیک خودآموزی به دانش‌آموزان نارساخوان گروه آزمایش در بهبود عملکرد خواندن، سرعت خواندن، درک مطلب، خودکارآمدی تحصیلی آنان موثر است. همچنین آموزش با این روش موجب کاهش خطاهای خواندن در دختران نارساخوان شد. براین اساس پیشنهاد می‌شود تا از این تکنیک برای بهبود عملکرد خواندن و کاهش خطاها در این گروه از دانش‌آموزان در مدارس استفاده شود. همچنین از این تکنیک برای بهبود عملکرد تحصیلی و باور به توانمندی در برابر تکالیف و مشکلات تحصیلی در مدارس در این گروه از کودکان استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Self-instructional techniques effectiveness on reading performance and academic self-efficacy in dyslexic students

نویسنده [English]

  • Abbas ali Hoosein Khanzadeh 2

1 Psychology, Human science faculty, Gillan University, Iran

2 Associate Professor University of Guilan

چکیده [English]

Dyslexia is the most common category of learning disability that related to delay and insufficiency in reading ability, and is diagnose with significant insufficiency at appearance of vocabulary recognition skills and also understanding readied concepts. Therefore, the aim of present research was to study the effectiveness of self- instructional technique on reading skill and academic self-efficacy in dyslexic students. The research method of the present study was quasi experimental. Statistics population in this research were include of all dyslexic primary students between third and fourth grade students of Karaj city, in 2015-2016 academic year. 30 of these students were selected via multi-stage randomized method and randomly placed into experimental and control groups. The data collection instruments of this study include the Wechsler Intelligence Scale for Children (Wechsler, 1969), Dyslexic check list (Aziziyan and Abedi, 2003), Academic self-efficacy questionnaire (Bandura, 2001) and reading performance test (Yarmohammadian et al., 1394). Multivariate covariance analysis was used to analysis of data . The research results showed that self-instructional technique training was effective in their reading performance, reading speed, concept perception, academic self-efficacy improvement. Also training led to decrease reading errors in dyslexic students. Therefore, according to this findings we offer to use from this technique to reading performance improvement and self-efficacy at this group of children at schools. Also we recommended to use from this technique for increase of educational performance and and educational difficulties at schools at this group of children.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "dyslexia"
  • "academic self-efficacy"
  • "Reading performance"
  • "Self-instructional"
انجمن روان‌پزشکی آمریکا (2013). راهنمای تشخیصی و آماری اختلال­های روانی، ترجمه فرزین رضاعی، سیدعلی فخرایی، آتوسا فرمند، علی نیلوفری، ژانت هاشمی آذر، فرهاد شاملو‌. تهران. انتشارات ارجمند.
باعزت، ف؛ ایزدی فرد، ر؛ (1389). اثربخشی راهبردهای خودنظم­دهی بر کاهش خطاهای املایی دانش­آموزان مبتلا به اختلال نوشتن. پژوهش در حیطه کودکان استثنایی،1، 28-21.
بیرامی، م؛ (1392). اثربخشی آموزش خودتنظیمی بر کارکردهای اجرایی و عملکرد خواندن. پژوهش­های نوین روانشناختی. 29، 72-48.
تبریزی، م؛ (1386). درمان اختلال‌های خواندن. تهران: گفتمان خلاق، چاپ آروین، چاپ اول.
ثمره، س؛ و خضری­مقدم، ن؛ (1394). رابطه بین اهداف پیشرفت و خودکارآمدی تحصیلی؛ نقش میانجی درگیری تحصیلی. راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، 8، ۱۳-۲۰.
حریری، پ، صابری، ه و ابوالمعالی الحسینی. (2016). اثربخشی برنامه تلفیقی آموزش مستقیم و آگاهی واج‌شناسی بر مهارت‌های روان‌خوانی، درک مطلب و حافظه کاری در دانش‌آموزان دختر با مشکلات خواندن. روانشناسی افراد استثنایی، 6, 51-81.
خشنودنیای چماچائی، ب؛ (1392). مقایسه باورهای انگیزشی، خودکارآمدی تحصیلی و درک حمایت معلم در دانش­آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری. دانشگاه محقق اردبیلی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد.
رنجبر، ف؛ کاکاوند، ع؛ و دانش، ع؛ (1390). مقایسه خودکارآمدی، اختلال‌های هیجانی و احساس تنهایی در دانش آموزان دچار ناتوانی یادگیری و عادی. فصلنامه روانشناسی کاربردی،20، 58-42.
شریفی، ع؛ و داوری، ر؛ (1387). شیوع اختلال‌های خواندن در دانش آموزان پایه سوم و چهارم ابتدایی شهرکرد. پژوهش در حیطه کودکان استثنایی. 8، 418-413.
شهیم، س؛ (1385). مقیاستجدیدنظرشده­یهوشیوکسلربرایکودکان. دستور کاروهنجارها. دانشگاه شیراز.
عزیزیان، م و عابدی. (۱۳۸۲). ساخت و هنجاریابی آزمون تشخیصی سطح خواندن برای دانش‌آموزان پایه سوم دبستان. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران ۱۱ (۴)۳۸۷-۳۷۹.
علایی خرایم، ر؛ نریمانی، م و علایی خرایم، س؛ (1391). مقایسهباورهایخودکارآمدیوانگیزهپیشرفتدرمیاندانشآموزانباوبدونناتوانییادگیری. مجله‌یناتوانی‌هاییادگیری، 1، 85-104.
علیلو، م. هاشمی نصرت‌آباد، ت. و فلاحی، ا؛ (۱۳۹۴). مقایسه‌ی کارکردهای اجرایی بازداری پاسخ و توجه پایدار در کودکان با ناتوانی یادگیری ریاضیات و کودکان عادی. اندیشه و رفتار در روان‌شناسی بالینی ۹ (۳۵): ۲۷-۳۶.
مجیدی، ع؛ دانش، ع؛ و خوش­کنش، ا؛ (1389). بررسی تاثیر تکنیک خودآموزش­دهی در کاهش مشکلات خواندن و کاهش افسردگی دانش آموزان نارساخوان مقطع ابتدایی. دانشور رفتار، 40، 18-11.
یارمحمدیان، ا. قمرانی، ا., سیفی، ز و ارفع، م. (۱۳۹۴). اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی بر حافظه، عملکرد خواندن و سرعت پردازش اطلاعات دانش‌آموزان نارساخوان. ناتوانی‌های یادگیری.۴ (۴): ۱۰۱-۱۱۷
Ablinger, I., Huber, W., and Radach, R. (2014). Eye movement analyses indicate the underlying readingstrategy in the recovery of lexical readers. Aphasiology. Australian Journal of Educational & Developmental Psychology, 11, 11- 26.
Bandura, A. (2013). Perceived Self-Efficacy in Cognitive Development and Functioning. Educational psychology, 28, 117-148.
Basavarajappa, H., KhanehKeshi, A. (2013). Effectiveness of cognitive behavior therapy on self-efficacy among high school students. Asian Journal of management science & education, 4, 68-80.
Ben-Naim, S., Laslo-Roth, R., Einav, M., Biran, H., & Margalit, M. (2017). Academic self-efficacy, sense of coherence, hope and tiredness among college students with learning disabilities. European Journal of Special Needs Education, 32(1), 18-34.
Blidi, S. (2017). Learner Autonomy and the CLA Perspective. In Collaborative Learner Autonomy (pp. 97-131). Springer Singapore.
Brooks, A. D., Berninger, V. W., Abbott, R. D. (2011). Letter naming and letter writing reversals in
 children with dyslexia: Momentary inefficiency in the phonological and orthographic loops of working memory. Developmental Neuropsychology, 36(7), 847-868.
Brydges, R., Manzone, J., Shanks, D., Hatala, R., Hamstra, S. J., Zendejas, B., & Cook, D. A. (2015). Self‐regulated learning in simulation‐based training: a systematic review and meta‐analysis. Medical education, 49(4), 368-378.
Chou, Y. C., Palmer, S. B., Wehmeyer, M. L., & Skorupski, W. P. (2016). Comparison of self‐determination of students with disabilities: multivariate and discriminant function analyses. Journal of Intellectual Disability Research.
Decker, M. M., Buggey, T., (2014). Using Video Self- and Peer Modeling to Facilitate Reading Fluency in Children with Learning Disabilities. Journal of Learning Disabilities, 47, 167–177.
De Vos, A., Vanvooren, S., Vanderauwera, J., Ghesquière, P., & Wouters, J. (2017). Atypical neural synchronization to speech envelope modulations in dyslexia. Brain and Language, 164, 106-117.
Dutta, N., & Bhakta, K. (2016). Behaviour Modification of Children with Learning Disabilities. Imperial Journal of Interdisciplinary Research, 2(10).
Freilich, R., Shechtman, Z. (2010). The contribution of art therapy to the social, emotional, and academic Adjustment of children with learning disabilities. The Arts in Psychotherapy, 37, 97–105.
Hen, M., Goroshit, M. (2014). Academic Procrastination, Emotional Intelligence, Academic Self-Efficacy, and GPA: A Comparison between Students with and Without Learning Disabilities. Journal of Learning Disabilities. 47, 116–124.
Huang, C. (2013). Gender differences in academic self-efficacy: a meta-analysis. European Journal of Psychology of Education, 28(1), 1-35.
Janse, A., Wiborg, J. F., Bleijenberg, G., Tummers, M., & Knoop, H. (2016). The efficacy of guided self-instruction for patients with idiopathic chronic fatigue: A randomized controlled trial. Journal of consulting and clinical psychology, 84(5), 377.
Karbalaei, A.  (2010). A comparison of the metacognitive reading strategies used by EFL and ESL readers. The Reading Materix, 10, 165-180.
Marco, Z., Chiara B., Andrea, F., Isabella L., Marco C., Marcella M., Laura B., Florence G., Catherine Pech-Georgel, and Johannes C. Z. (2012). Extra-large letter spacing improves reading in dyslexia. PNAS, 28, 11455–11459.
Mark, A. Hommes, D. (2014).Effects of a self-instruction training program in communication skills for psychology students. European Journal of Open, Distance and E-Learning.1, 26-47.
Macmillan, J. (2004). Music and Dyslexia, piano professional, spring. Journal of Psychology, 4: 10-17.
Meichenbaum, D. H., & Goodman, J. (1971). Training impulsive children to talk to themselves: a means of developing self-control. Journal of abnormal psychology, 77(2), 115.
Montague, M., and Cavendish, W.  (2013). Introduction to the Special Issue: Implications of the Proposed DSM-5Changes for the Identification and Treatment of Students with LD and/or ADHD. Journal of Learning Disabilities 46, 3–4.
Narang, S., & Gupta, R. K. (2014). The Effect of Multimodal Remedial Techniques on the Spelling Ability of Learning Disabled Children. International Journal of Special Education, 29(2), 84-91.
Noushabadi, F. R., Adibsereshki, N., Sajedi, F., Bakhshi, E., Rostami, M., & Syakhaneh, S. (2015). Social Competence of Students with Learning Disability: Advantages of Verbal Self-Instructional Package. Iranian Rehabilitation Journal, 13(1).
Rao, S., Raj, A., Ramanathan, V., Sharma, A., Dhar, M., Thatkar, P. V., & Pal, R. (2017). Prevalence of dyslexia among school children in Mysore. International Journal of Medical Science and Public Health, 6(1).
Rivera-Flores, G. W. (2015). Self-instructional cognitive training to reduce impulsive cognitive style in children with Attention Deficit with Hyperactivity Disorder. Electronic Journal of Research in Educational Psychology, 13(1), 27-46.
Sadocks, B. J. & Saddocks, V. A. (2007). Sinopsis of Psycholatry (Behavioral Sciences clinical Psychiatry).9Th ed.
Safaei, L., Barzegar, K., Yarmohammadian, B. (2014). Effectiveness of visual perception skills to improve reading performance of elementary second grade students with learning.Disabilities. Indian Journal of Science Research. 7, 269-274.
Smith, K. A., Shepley, S. B., Alexander, J. L., & Ayres, K. M. (2015). The independent use of self-instructions for the acquisition of untrained multi-step tasks for individuals with an intellectual disability: A review of the literature. Research in developmental disabilities, 40, 19-30.
Rheinberg, F., Vollmeyer, R., & Rollett, W. (2000). Motivation and action in self-regulated learning. In M. Boekaerts, P. Pintrich, & M. Zeidner (Eds.), Handbook of self-regulation (pp. 503–529). San Diego: Academic.
Zafiropolulou, M., & Karmba, S. (2005). Applying Cognitive- Behavioral Interventions in Greek Mainstreara school Setting: The case of learning Difficulties, learning Disabilities: A contemporary journal, 3, 29- 48.
Zimmerman, B. J., & Kitsantas, A. (2007). Reliability and validity of the Self-Efficacy for Learning Form (SELF) scores of college students. Journal of Psychology, 3, 157-163