محسن سیاوشی؛ نور علی فرخی؛ کوروش گودرزی؛ مهدی روزبهانی
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان به کمک حیوان خانگی وبازی درمانی برمولفههای اختلالات رفتاری کودکان دبستانی انجام شد.روش: پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت نیمه آزمایشی با طرح سه گروهی با پیشآزمون پسآزمون بود. جامعه آماری در این پژوهش عبارت بود از کلیه دانشآموزان پسر دبستانی مراجعه کننده به هسته مشاوره ...
بیشتر
هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان به کمک حیوان خانگی وبازی درمانی برمولفههای اختلالات رفتاری کودکان دبستانی انجام شد.روش: پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت نیمه آزمایشی با طرح سه گروهی با پیشآزمون پسآزمون بود. جامعه آماری در این پژوهش عبارت بود از کلیه دانشآموزان پسر دبستانی مراجعه کننده به هسته مشاوره آموزش و پرورش و مرکز مشاوره ماهان شهرستان ملایر که تشخیص اختلال رفتاری داشتند. اعضای نمونه در این پژوهش در قالب گروه کنترل و دو گروه آزمایش هرکدام به تعداد 15 نفر از میان افراد دارای ملاکهای ورود به این پژوهش به روش تصادفی جایگزین شدند. برای ارزیابی اختلالات رفتاری آزمودنیها از پرسشنامه راتر (مقیاس معلم) استفاده شد. جلسات درمان به کمک حیوان خانگی برای گروه آزمایش1 بر اساس محتوای پیشنهادی پاریش-پلاس (2016) و فاین (2015) در ده جلسه ارائه شد. محتوای جلسات بازیدرمانی برای گروه آزمایش2 بر اساس بازیهای پیشنهادی کداسن و شفر (2010) در ده جلسه ارائه شدند. برای آزمون فرضیهها از تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد.یافتهها: نتایج نشان داد تأثیر درمان به کمک حیوان خانگی بر مؤلفههای اختلالات رفتاری معنیدار نبود. همچنین نتایج نشان داد تأثیر بازیدرمانی بر مؤلفههای اختلالات رفتاری معنیدار بوده است. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که دو روش درمانی در همه مؤلفهها تفاوت معنیداری با هم نداشتند.نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش، به نظر میرسد بازیدرمانی و درمان به کمک حیوان خانگی، در کاهش اختلالات رفتاری کودکان دبستانی، نقش مهمی داشتهاند.