کامبیز پوشنه؛ نجمه صیام؛ مهیا عابدی کوپایی
دوره 4، شماره 16 ، دی 1393، ، صفحه 1-19
چکیده
هدف پژوهش حاضر به بررسی تأثیر آموزش تقلید متقابل بر بهبود نشانگان کودکان با اختلال درخودماندگی بود. بدین منظوربا استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 24 کودک با اختلال درخودماندگی( 30 تا 54 ماهه ) از یک مرکز توانبخشی و نگهداری کودکان درخودمانده انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه آزمایش ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر به بررسی تأثیر آموزش تقلید متقابل بر بهبود نشانگان کودکان با اختلال درخودماندگی بود. بدین منظوربا استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 24 کودک با اختلال درخودماندگی( 30 تا 54 ماهه ) از یک مرکز توانبخشی و نگهداری کودکان درخودمانده انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه آزمایش آموزش تقلید متقابل را طی70جلسه( 3روز در هفته و هر جلسه 20 دقیقهای )دریافت کردند. در این پژوهش از آزمون گارز به عنوان پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس دادهها نشان داد که آموزش تقلید متقابل بر بهبود نشانگان کودکان با درخودماندگی گروه آزمایش تاثیر معنی دار داشته است. بنابراین می توان نتیجه گرفت روش آموزش تقلید متقابل منجر به بهبود نشانگان(تعاملات اجتماعی، ارتباطات و رفتارکلیشهای) در کودکان درخودمانده میشود. به بیان دیگر مداخله رفتاری ـ طبیعی به عنوان یک درمان انتخابی جدید و بالقوه مهم برای کودکان درخودمانده موثر است.
کامبیز پوشنه؛ علی اکبر خسروی؛ مریم مهدوی
دوره 1، شماره 1 ، فروردین 1390، ، صفحه 99-112
چکیده
:21/2/90 تاریخ پذیرش:22/3/90 چکیده پژوهش حاضر به بررسی تأثیر آموزش مجازی بر یادگیری درس علوم دانشآموزان با نارسائی شنیداری پرداخته است. در چارچوب روش پژوهش نیمه آزمایشی،24 دانش آموز پایۀ پنجم ابتدایی به شیوه نمونه گیری ...
بیشتر
:21/2/90 تاریخ پذیرش:22/3/90 چکیده پژوهش حاضر به بررسی تأثیر آموزش مجازی بر یادگیری درس علوم دانشآموزان با نارسائی شنیداری پرداخته است. در چارچوب روش پژوهش نیمه آزمایشی،24 دانش آموز پایۀ پنجم ابتدایی به شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله انتخاب و سپس به دو گروه مساوی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پسآزمون با گروه کنترل بوده است. آزمودنیهای گروهآزمایشی طی سههفتۀ متوالی (هر هفته 3جلسه 60 دقیقهای) به شیوه مجازی و آزمودنیهای گروه کنترل با روش مرسوم در کلاس مورد آموزش یک موضوع درس علوم قرار گرفتند. به منظور بررسی تأثیر روش آموزش از آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته در سه فرم موازی استفاده شد. تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر دادها نشان داد آموزش به شیوه مجازی در مقایسه با شیوۀ رایج به یادگیری و یادآوری بیشتر مطالب درسی منجر شده است. آموزش علوم به شیوه مجازی منجر به افزایش بیشتر یادگیری و یادآوری درس علوم دانشآموزان با نارسائی شنیداری میشود و میتواند به عنوان یک شیوۀ آموزش اثر بخش در کلاس مورد استفاده قرار گیرد.
