صدف درویشی؛ خدیجه ابوالمعالی الحسینی؛ امین رفیعیپور؛ فریبرز درتاج
چکیده
پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی توانبخشی شناختی و مهارت عاطفی اجتماعی بر ارتقای نظریه ذهن درکودکان اتیسم، در حیطه تحقیقات مقطعی و کاربردی بود. روش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. از 45 نفر دانشآموز معرفی شده مدرسه پیامبر اعظم منطقه5 و کانون مادران یاریگر توانجویان اتیسم (میتا) منطقه6 تهران در سال(1399-1398) با ...
بیشتر
پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی توانبخشی شناختی و مهارت عاطفی اجتماعی بر ارتقای نظریه ذهن درکودکان اتیسم، در حیطه تحقیقات مقطعی و کاربردی بود. روش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. از 45 نفر دانشآموز معرفی شده مدرسه پیامبر اعظم منطقه5 و کانون مادران یاریگر توانجویان اتیسم (میتا) منطقه6 تهران در سال(1399-1398) با تکمیل پرسشنامه سنجش دامنه اتیسم جامعهای 30 نفری با عملکرد بالا در گروه نمونه 30 نفری به روش تصادفی طبقهای در دو گروه آموزش و یک گروه کنترل (هر گروه 10 نفر)، جایگزین شدند.گروه آزمایشی اول با برنامه هوشمند توانبخشی شناختی بازشناسی هیجانی صورت وِ گروه آزمایشی دوم با آموزش مهارتهای عاطفی اجتماعی آموزش دیدند. گروه سوم آموزشی دریافت نکردند. نتایج آماری حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) و آزمون تعقیبی شفه نشان داد، میزان نظریه ذهن در کودکان اتیسم بعد از اعمال تنها توانبخشی شناختی افزایش یافته است و هر دو گروه نسبت به گروه کنترل دارای میانگین بالاتری در سطوح نظریه ذهن کل بودند. گروههای آزمایش یک (توانبخشی شناختی) نسبت به گروه کنترل دارای میانگین بالاتری در سطح 1، 2 و نظریه ذهن کل بودند و اختلاف میانگینها در سطح 05/0 معنیدار شد. گروه آزمایش دوم (مهارت عاطفی اجتماعی) نسبت به گروه کنترل دارای میانگین بالاتری در سطح 3 بودند و اختلاف میانگینها در سطح 05/0 معنیدار شد. میتوان نتیجه گرفت توانبخشی شناختی روش مداخلهای مناسب برای مربیان و درمانگران کودکان اتیسم برای ارتقای نظریه ذهن میباشد.
پرستو حریری؛ هاییده صابری؛ خدیجه ابوالمعالی الحسینی
چکیده
چکیدهپژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزش تلفیقیِ (آموزش مستقیم و آگاهی واجی) در مقایسه با روش واجشناسی و آموزش مستقیم بر افزایش مهارت خواندن و حافظه کاری در دانشآموزان دختر با مشکلات خواندن پایه اول دبستان صورت گرفت. پژوهش با روش نیمهآزمایشی و طرح پیشآزمون- پسآزمون- پیگیری با گروه گواه اجرا شد. جامعه آماری شامل دانشآموزان ...
بیشتر
چکیدهپژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزش تلفیقیِ (آموزش مستقیم و آگاهی واجی) در مقایسه با روش واجشناسی و آموزش مستقیم بر افزایش مهارت خواندن و حافظه کاری در دانشآموزان دختر با مشکلات خواندن پایه اول دبستان صورت گرفت. پژوهش با روش نیمهآزمایشی و طرح پیشآزمون- پسآزمون- پیگیری با گروه گواه اجرا شد. جامعه آماری شامل دانشآموزان دختر پایه اول دبستان شهر تهران بود. نمونه شامل 60 دانشآموز با ضعف خواندن (15 نفر در هر گروه) بودند که به روش هدفمند انتخاب شدند و در مداخلهای 13 جلسهای (هر جلسه 80 دقیقه) بر اساس برنامه تدوین شده آموزش دیدند. ابزارهای اندازهگیری شامل آزمون ریون رنگی، آزمون تشخیصی خواندن، حافظهی کاری وکسلر و ماتریسهای ریون بود. دادههای حاصل از پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره آمیخته تحلیل شدند. بر مبنای آنچه به دست آمده میتوان گفت اگرچه گروه آموزش مستقیم نسبت به گروه آگاهی واجی در درک مطلب و حافظهی کاری و گروه آگاهی واجی در مهارت آگاهی واجی پیشرفت بیشتری داشتند؛ اما گروه آموزش تلفیقی در واجشناسی و حافظه مستقیم پیشرفت بیشتری نسبت به دو گروه دیگر داشتند که به دلیل ترکیب یک روش آگاهی واجی همزمان با روش رفتاری آموزش مستقیم بود. بنابراین روش آموزش تلفیقی با توجه به اثرگذاری و اجرای آسان میتواند جایگزین مناسبی برای روشهای مرسوم آموزش باشد.