سعید رضایی؛ عسگر چوبداری
چکیده
این پژوهش باهدف تدوین و روایییابی بسته توانمندسازی مهارتهای پیشکلامی (ارتباطی) برای کودکان با اختلال اُتیسم انجام شده است. روش پژوهش از نوع پژوهش کیفی و کمی بهصورت توصیفی-تحلیلی انجام شده است. در بخش پژوهش کیفی، از روش تحلیل محتوای کیفی از نوع استقرایی استفاده شده است. برای تحلیل محتوای کیفی از جستجوی نظاممند مقالات، پایاننامهها ...
بیشتر
این پژوهش باهدف تدوین و روایییابی بسته توانمندسازی مهارتهای پیشکلامی (ارتباطی) برای کودکان با اختلال اُتیسم انجام شده است. روش پژوهش از نوع پژوهش کیفی و کمی بهصورت توصیفی-تحلیلی انجام شده است. در بخش پژوهش کیفی، از روش تحلیل محتوای کیفی از نوع استقرایی استفاده شده است. برای تحلیل محتوای کیفی از جستجوی نظاممند مقالات، پایاننامهها و کتابها مرتبط با حوزه مهارتهای پیشکلامی کودکان با اختلال طیف اُتیسم استفاده شده است. همچنین از روش روایی صوری و محتوایی برای بررسی روایییابی بسته تدوینشده استفاده شد. درنهایت، نتیجهی تمامی تحلیل محتواهای انجامشده بر روی منابع و مؤلفههای بهدستآمده از آنها، در قالب بسته توانمندسازی مهارتهای پیشکلامی ارائه گردید. نتایج روایی محتوایی براساس نظر 12 متخصص در این حوزه نشان داد که بسته طراحیشده از روایی محتوایی مناسبی برخوردار است (83/0)؛ بنابراین، میتوان نتیجهگیری کرد بسته توانمندسازی مهارتهای پیشکلامی (ارتباطی) طراحیشده از روایی صوری و محتوایی لازم برخوردار است و میتوان در زمینههای آموزشی و بالینی از آن بهره جست.
مهدی خان آبادی؛ عسگر چوبداری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش والدگری آدلری بر کاهش تعارضات مادر ـ فرزندی در نوجوانان دختر انجام شده است. روش تحقیق از نوع شبه آزمایشی است و طرحی که از آن استفاده شده، طرح «پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه» است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دا نش آموزان دختر پایه ی اول و دوم دبیرستان شهر اردکان در سال 97-1396 است که سن ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش والدگری آدلری بر کاهش تعارضات مادر ـ فرزندی در نوجوانان دختر انجام شده است. روش تحقیق از نوع شبه آزمایشی است و طرحی که از آن استفاده شده، طرح «پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه» است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دا نش آموزان دختر پایه ی اول و دوم دبیرستان شهر اردکان در سال 97-1396 است که سن آن ها بین 17-15 سال است. روش نمونه گیری نیز به این صورت بود که از بین دبیرستان های شهر اردکان، یک دبیرستان به صورت در دسترس انتخاب شد. در این تحقیق به منظور اندازه گیری تعارض بین والدین و فرزندان از مقیاس تاکتیک های تعارض استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد که آموزش والدین آدلری بر کاهش تعارضات والد ـ فرزندی و نیز افزایش مهارت استدلال موثر بوده، در حالی که بر کاهش پرخاشگری کلامی و پرخاشگری فیزیکی تاثیری نداشته است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت تلفیق رویکرد آدلری در آموزش به والدین با رویکردهای هیجان مدار می تواند طیف بیشتری از مسائل والد ـ نوجوان را پوشش داده و به حل و فصل آنها کمک کند.