لیلا کاشانی وحید؛ الهام حکیمی راد؛ مریم اساسه؛ زهرا فارسیان
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر آموزش مهارت‌های حل مسئله خلاق بین‌فردی بر خلاقیت و مهارت‌های اجتماعی کودکان کار بود. روش پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی و در قالب طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 20 نفر از کودکان کار پسر 7 تا 10 ساله به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. برنامه آموزش حل مسئله خلاق ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر آموزش مهارت‌های حل مسئله خلاق بین‌فردی بر خلاقیت و مهارت‌های اجتماعی کودکان کار بود. روش پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی و در قالب طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 20 نفر از کودکان کار پسر 7 تا 10 ساله به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. برنامه آموزش حل مسئله خلاق بین‌فردی برای گروه آزمایش در 15 جلسه (هر جلسه 70-90 دقیقه) اجرا گردید. برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش از آزمون تفکر خلاق تورنس فرم الف و ب (TTCT) و مقیاس درجهبندی مهارت‌های اجتماعی (SSRS) فرم آموزگار استفاده شد. دادهها با استفاده از نسخه 26 نرمافزار SPSS و آزمون کوواریانس تحلیل شد. یافته‌های بهدستآمده نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل در هر دو متغیر وابسته تفاوت معناداری وجود داشت و آموزش مهارت‌های حل مسئله خلاق موجب بهبود خلاقیت و مهارت‌های اجتماعی شد. برنامه حل مسئله خلاق بین فردی بهعنوان راهکاری مداخلهای و پیشگیرانه برای کودکان کار میتواند مورداستفاده متخصصان و دستاندرکاران این حیطه قرار بگیرد.
سحر محمدی؛ لیلا کاشانی وحید؛ هادی مرادی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استفاده از قصه‌گویی دیجیتالی بر تنظیم هیجان در کودکان دارای اختلال طیف اتیسم صورت گرفت. این پژوهش با روش شبه آزمایشی و با دو گروه آزمایش و کنترل، با پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شد. جامعه آماری پژوهش کلیه کودکان دارای اختلال طیف اتیسم مراجعه‌کننده به کلینیک مادر و کودک وابسته به دانشگاه شهید بهشتی بود. ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استفاده از قصه‌گویی دیجیتالی بر تنظیم هیجان در کودکان دارای اختلال طیف اتیسم صورت گرفت. این پژوهش با روش شبه آزمایشی و با دو گروه آزمایش و کنترل، با پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شد. جامعه آماری پژوهش کلیه کودکان دارای اختلال طیف اتیسم مراجعه‌کننده به کلینیک مادر و کودک وابسته به دانشگاه شهید بهشتی بود. 20 نفر از کودکان دارای اختلال طیف اتیسم به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 45 دقیقهای برنامه مداخله قصه‌گویی دیجیتالی به صورت انفرادی ارائه شد. به منظور ارزیابی متغیر وابسته از سیاهه تنظیم هیجان (شیلدز و سیچتی، 1998) استفاده شد. دادههای جمعآوریشده توسط تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برنامه مداخله به طور معناداری در افزایش تنظیم هیجان در آزمودنیهای گروه آزمایش موثر بوده است. در پایان استفاده از قصه‌گویی دیجیتالی به منظور ارتقای تنظیم هیجان کودکان دارای اختلال اتیسم مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
لیلا کاشانی وحید؛ سمیرا وکیلی؛ حوریه بخشی تکانلو
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه خانواده محور مبتنی بر بازی‌های شناختی برحافظه کاری و عملکرد ریاضی دانش‌آموزان دبستانی با اختلال ریاضی انجام شد. در قالب یک طرح شبه آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه گواه، از بین دانش‌آموزان پسر پایه چهارم تا ششم مدارس ابتدایی منطقه شش تهران بر اساس نمره هوشبهر متوسط و کسب نمره حداقل ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه خانواده محور مبتنی بر بازی‌های شناختی برحافظه کاری و عملکرد ریاضی دانش‌آموزان دبستانی با اختلال ریاضی انجام شد. در قالب یک طرح شبه آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه گواه، از بین دانش‌آموزان پسر پایه چهارم تا ششم مدارس ابتدایی منطقه شش تهران بر اساس نمره هوشبهر متوسط و کسب نمره حداقل یک و نیم انحراف استاندارد پایین‌تر از میانگین در آزمون ریاضی کی‌مت، با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 30 دانش‌آموز انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه تخصیص یافتند. گروه آزمایش 12 جلسه، هفته‌ای 2 جلسه یک ساعته به مدت یک ماه، مداخله دریافت کردند و آزمون های ریاضی کی‌مت و خرده مقیاس حافظه کاری وکسلر (فراخنای ارقام) در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون برای دو گروه اجرا و یافته‌های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد بین دو گروه آزمایش و گواه در حافظه کاری و عملکرد ریاضی تفاوت معناداری وجود داشت. بدین معنی که حافظه کاری و عملکرد ریاضی شرکت‌کنندگان گروه آزمایش بعد از آموزش بازی‌های شناختی افزایش یافت. بنابراین، مداخلاتی که به منظور توانبخشی توانایی‌های شناختی به کار می‌روند، می‌توانند به عنوان مداخلات تکمیلی در بهبود مشکلات دانش‌آموزان با اختلال ریاضی به کار گرفته شوند.
