یاسر رضاپور میرصالح؛ مهدی شمالی احمدآبادی؛ الهه اکبریان ترک آباد؛ سیدعلیرضا عمارتی؛ عاطفه برخورداری
چکیده
هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش گروهی به شیوه هیجان‌مدار بر رضایت جنسی، رضایت زناشویی و ابعاد سلامت روان مادران کودکان کم‌توان ذهنی بود. این مطالعه با رویکرد کمّی و به روش نیمه‌آزمایشی و با بکارگیری طرح پیش‌آزمون– پس‌آزمون– پیگیری با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری متشکل از تمام مادران کودکان کم‌توان ذهنی محصل در شهرستان ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش گروهی به شیوه هیجان‌مدار بر رضایت جنسی، رضایت زناشویی و ابعاد سلامت روان مادران کودکان کم‌توان ذهنی بود. این مطالعه با رویکرد کمّی و به روش نیمه‌آزمایشی و با بکارگیری طرح پیش‌آزمون– پس‌آزمون– پیگیری با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری متشکل از تمام مادران کودکان کم‌توان ذهنی محصل در شهرستان میبد در سال تحصیلی 97-98 بود. با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 24 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 12 نفری (آزمایش و گواه) جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌های استاندارد اضطراب، استرس و افسردگی لاویبوند، رضایت زناشویی انریچ و رضایت جنسی لارسون در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش گروهی به شیوه هیجان‌مدار را در 8 جلسه 5/1 ساعته و هر هفته دو جلسه دریافت کردند، در صورتی که گروه گواه هیچ گونه مداخله‌ای را طی مدت زمان انجام پژوهش دریافت ننمودند. در پایان نیز دادههای پژوهش با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و در سطح معنی‌داری 05/0 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات رضایت جنسی و رضایت زناشویی و سلامت روان گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس‌آزمون افزایش معناداری پیدا کرده و این افزایش در مرحله پیگیری نسبتاً ثابت مانده است (001/0>p). بر اساس نتایج پژوهش، آموزش گروهی به شیوه هیجان‌مدار باعث بهبود رضایت جنسی، رضایت زناشویی و ابعاد سلامت روان مادران کودکان کم‌توان ذهنی شد. بنابراین آموزش گروهی به شیوه هیجان‌مدار می‌تواند مداخله‌ای ارزنده در راستای کاهش مشکلات این مادران به شمار آید.
عفت سادات رباط جزی؛ اعظم غفوری
دوره 4، شماره 13 ، فروردین 1393، ، صفحه 118-129
چکیده
آسیب ذهنی یکی از عمدهترین و دشوارترین مسائل و مشکلات خانوادهها در دنیای امروزی است که فشارهای روانی زیادی بر کل خانواده به‌ویژه مادران تحمیل میکنند. کمبود دانش و آگاهی در مورد فرزندان آسیب‌دیده یکی از عوامل مهم در بروز واکنشهای نامطلوب است. بنابراین آموزشهای مناسب منجر به شادکامی مادران و خانوادههای آنها میشود. ...
بیشتر
آسیب ذهنی یکی از عمدهترین و دشوارترین مسائل و مشکلات خانوادهها در دنیای امروزی است که فشارهای روانی زیادی بر کل خانواده به‌ویژه مادران تحمیل میکنند. کمبود دانش و آگاهی در مورد فرزندان آسیب‌دیده یکی از عوامل مهم در بروز واکنشهای نامطلوب است. بنابراین آموزشهای مناسب منجر به شادکامی مادران و خانوادههای آنها میشود. زیرا افراد، نگرش خوش‌بینانه‌ای به وقایع و رویدادهای اطراف خود پیدا میکنند و به‌جای سوگیری منفی نسبت به اتفاقات پیرامون خود، سعی در استفاده بهینه از این رویدادها دارند. هدف از پژوهش حاضر مطالعه تأثیر آموزش مهارتهای زندگی بر شادکامی مادران کودکان کمتوانذهنی بود. روش پژوهش آزمایشی بود. بدین منظور40 نفر از مادران کودکان کمتوانذهنی مراجعه‌کننده به موسسه مهر آفرینان امید قم در سال 91-90 به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده، پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود. دادههای به‌دست‌آمده با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت و یافتهها نشان داد میانگین نمرات شادکامی مادران کودکان کمتوانذهنی در گروه آزمایش پس از آموزش مهارتهای زندگی افزایش‌یافته است (14.48F= و 0.001> P). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی بر شادکامی مادران دارای فرزند کمتوانذهنی تأثیر داشته است و سطح آگاهی و پذیرش آنها را نسبت به پدیده کمتوانیذهنی افزایش داده است.
