@article { author = {Ahmadi, Reza and Sharifi daramadi, Parviz}, title = {aa}, journal = {Psychology of Exceptional Individuals}, volume = {4}, number = {13}, pages = {1-14}, year = {2014}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {2252-0031}, eissn = {2476-647X}, doi = {}, abstract = {aa}, keywords = {aa}, title_fa = {مقایسه مؤلفه های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا}, abstract_fa = {هدف پژوهش حاضر مقایسۀ مؤلفه‌های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا بود. روش پژوهش از نوع علی-مقایسهای بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ نوجوانان کم‌بینا و بینای سال دوم راهنمایی تحصیلی شهر تهران بود. حجم نمونۀ موردنظر 50 نفر (30 نفر دانش­آموز پسر بینا و 20 نفر دانش‌آموز پسر کم­بینا) بود. از روش نمونه­گیری در دسترس برای دانش‌آموزان کم‌بینا و روش نمونه­گیری تصادفی ساده برای دانش‌آموزان بینا از یک مدرسه راهنمایی هم‌جوار استفاده گردید. لازم به ذکر است که در این پژوهش آزمودنی­ها بر اساس متغیرهای جنسیت، سن و وضعیت اقتصادی- اجتماعی همتاسازی شده­اند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامۀ خودکارآمدپنداری بندورا بود و به‌صورت گروهی اجرا شد. برای بررسی فرضیه‌های پژوهش از آزمون t مستقل استفاده ‌شده است. یافته­های پژوهش نشان داد که در مؤلفه­های "موفقیت تحصیلی"،"­یادگیری از طریق خودنظم‌دهی"­،­"فعالیت‌های فوق‌برنامه"،"برآوردن انتظارات دیگران"،"خودنظم‌دهی انگیزشی"­در بین دانش­آموزان پسر بینا و  دانش‌آموزان پسرکم بینا تفاوت معنی‌داری وجود دارد)01/0>p (. همچنین میزان خودکارآمدپنداری در مؤلفۀ "استحکام خود" بین دانش‌آموزان پسر کم‌بینا و بینا تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0