ORIGINAL_ARTICLE
دقیقآموزی: مداخلهای رفتاری برای دانشآموزان با اختلال یادگیری خواندن
هدف: هدف پژوهش حاضر شناسایی مداخلههای موثر برای اختلال یادگیری خواندن با تاکید بر رویکرد رفتاری و معرفی روش دقیقآموزی بهعنوان نمونهای از روشهای مبتنی بر این رویکرد بود. روش: بدین منظور با روش مروری متون اصلی شامل کتابها و مقالههای علمی معتبر در این زمینه بین سالهای 1954 تا 2015 از پایگاههای اطلاعاتیِ Google Scholar, ERIC, Science Direct و Pub Med استخراج و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. جستجو در این پایگاهها با کلید واژههایEvidence-based methods/intervention, Best practices, Special education, Learning disability/disorder, Effectiveness, Precision teaching بود. همچنین، از برخی منابع فارسی موجود در این زمینه استفاده شد. یافتهها: مرور ادبیات پژوهش نشان داد مداخلههای موثر در اختلال یادگیری خواندن بر دیدگاه رفتاری مبتنی هستند و در این بین دقیقآموزی مداخلهای است که با رویکرد پاسخ به مداخله هماهنگی دارد. دقیقآموزی دارای ویژگیهای منحصر به فردی مانند ارزیابی مداوم عملکرد، ثبت و نمایش عملکرد روی نمودار و تصمیمگیری بر مبنای چگونگی عملکرد یادگیرنده است که میتواند استفاده از آن برای افراد با اختلال یادگیری خواندن را اثربخش سازد. نتیجهگیری: بر اساس مرور ادبیات پژوهش میتوان گفت دقیقآموزی مداخلهای رفتاری در اختلال یادگیری است که به خاطر ویژگیهایی که در خود جای داده، توجه بیشتری را از سوی پژوهشگران و متخصصان بالینی این حوزه میطلبد. تعاریف، ویژگیها، اصول و مراحل دقیقآموزی در متن مقاله بهتفصیل بیان شدهاند.
https://jpe.atu.ac.ir/article_2593_8e83579aed079f86ddd57575c9b8136d.pdf
2015-12-22
1
38
10.22054/jpe.2015.2593
روشهای رفتاری
اختلال یادگیری خواندن
روشهای مداخله
دقیقآموزی
حمید
علیزاده
hamidalizadeh1@yahoo.com
1
استاد دانشگاه علامه طباطبایی
AUTHOR
حجت
پیرزادی
h.pirzadi@ut.ac.ir
2
دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علامه
LEAD_AUTHOR
باقر
غباری بناب
bghobari@ut.ac.ir
3
استاد دانشگاه تهران
AUTHOR
شهلا
پزشک
pezeshke@ut.ac.ir
4
استادیار دانشگاه علامه طباطبایی
AUTHOR
فرنگیس
کاظمی
kzmeie@ut.ac.ir
5
استادیار دانشگاه علامه طباطبایی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی داستان خوانی بر افزایش انگیزش خواندن دانش آموزان مبتلا به اختلال نارساخوانی
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش روش داستانخوانی بر افزایش انگیزش خواندن دانشآموزان نارساخوان انجام شد.: پژوهش حاضر از نظر روششناسی، یک مطالعه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل، بوده است. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان مقطع ابتدایی مبتلا به نارساخوانی شهر رشت در سال تحصیلی 93-1392 بودند که تعداد 24 نفر از آنها با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. برای جمعآوری دادهها در این پژوهش از آزمون هوش (وکسلر، 1969)، آزمون رسمی خواندن و نارساخوانی (کرمی نوری و مرادی، 1388)، پرسشنامه انگیزش خواندن (ویگفیلد و گاتری، 1997) استفاده شد. برنامه آموزش داستان، در طی 8 جلسه با مشارکت دانشآموزان به گروه آزمایش آموزش داده شد در حالی که گروه کنترل، آموزشی در این زمینه دریافت نکردند. نتایج تحلیل کوواریانس پسآزمون نمرات انگیزش خواندن، نشان داد که با حذف اثر نمرههای پیشآزمون، اثر داستانخوانی بر نمره-های پسآزمون معنادار است. نتایج آزمون اثر بین آزمودنیها نشان داد که از بین خرده مقیاسهای انگیزش خواندن اثر بین گروهی در میزان خرده مقیاس های پس از تعدیل پیشآزمون، نشان داد که با حذف اثر نمرههای پیشآزمون، اثر داستانخوانی بر نمرههای پسآزمون این خرده مقیاسها نیز معنادار است. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر میتوان چنین گفت که آموزش راهبرد داستانخوانی میتواند به عنوان یک برنامه آموزشی کارآمد در جهت حل مشکلات دانشآموزان نارساخوان، مورد استفاده قرار گیرد.
https://jpe.atu.ac.ir/article_6511_6aa356faaddc69c828132fb99c6fe4eb.pdf
2015-12-22
39
54
10.22054/jpe.2015.6511
داستان خوانی
انگیزش خواندن
نارساخوانی
آیدا
یحیی زاده
aidayahyazadeh@yahoo.com
1
دانشگاه آزاد واحد رشت
LEAD_AUTHOR
عباسعلی
حسین خانزاده
khanzadehabbas@guilan.ac.ir
2
دانشگاه گیلان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
رابطه ی بین باورهای معرفت شناختی و خودکارآمدی تدریس در معلّمانِ دانش آموزان با نیازهای ویژه
باورهای معلّم در مورد ماهیت دانش و دانستن نقش مهمی در رفتارهای او و متعاقباً باورها و یادگیری دانش آموزان دارند. هدف این پژوهش، بررسی رابطه ی بین باورهای معرفت شناختی و خودکارآمدی تدریس در معلّمانِ دانش آموزان با نیازهای ویژه بود. تعداد 84 نفر از معلّمان شاغل در مدارس استثنایی و ناتوانی های یادگیری مورد آزمون قرار گرفتند. به دلیل حجم اندک جامعه، تمام افراد جامعه ی آماری به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از مقیاس باورهای معرفت شناختیِ بایلس و مقیاس خودکارآمدی معلّمِ بندورا استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه به روش ورود و تحلیل واریانس یک طرفه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که در سطح اطمینان 99 درصد بین نمره ی باور ذاتی دانستن توانایی (35/0-r=)، ساده دانستن دانش(34/0-r=) و مطلق دانستن دانش (29/0-r=) با نمره ی خودکارآمدی تدریس رابطه ی معکوس و معنادار وجود دارد و ابعاد باورهای معرفت شناختی جمعاً می توانند 18 درصد از واریانس نمرات خودکارآمدی تدریس معلّمان را تبیین نمایند. همچنین، یافته ها نشان داد که معلّمان گروه کم توان ذهنی و نابینا-ناشنوا نسبت به معلّمان گروه ناتوانی های یادگیری از باورهای معرفت شناختی ناپخته تری برخوردارند و خودکارآمدی تدریس معلّمان گروه کم توان ذهنی نسبت به معلّمان گروه ناتوانی های یادگیری پایین تر می باشد. یافته های حاصل از این تحقیق بر رشد باورهای معرفت شناختی و همچنین، کاربرد راهبردهای مناسب جهت ارتقاء خودکارآمدی تدریس معلّمان دانش آموزان خاص بویژه معلّمان گروه کم توان ذهنی تأکید دارد.
https://jpe.atu.ac.ir/article_3605_b2f66d009c87d4db1610015ebf6a4efe.pdf
2015-12-22
55
71
10.22054/jpe.2015.3605
باورهای معرفت شناختی
خودکارآمدی تدریس
معلّمان
دانش آموزان با نیاز ویژه
کاظم
برزگر بفرویی
k.barzegar@yazd.ac.ir
1
عضو هیات علمی دانشگاه یزد
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی مداخلهی بازیدرمانی عروسکی بر مهارتهای اجتماعی دانشآموزان پسر با اختلال اتیسم
مهارتهای اجتماعی نقش بسیار مهمی در زندگی و موفقیت افراد دارد، اما کودکان با اختلال اتیسم مشکل قابل توجهی در مهارتهای اجتماعی دارند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخلهی بازیدرمانی عروسکی بر مهارتهای اجتماعی دانشآموزان پسر با اختلال اتیسم انجام شد. در این پژوهش 24 دانشآموز پسر 6 تا10 ساله با اختلال اتیسم به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و پس از اجرای آزمون گارز به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل(هر گروه 12 نفر) جاگماری شدند. از هر دو گروه پیشآزمون مهارتهای اجتماعی به عمل آمد. سپس گروه آزمایش مداخله بازیدرمانی عروسکی را در 21 جلسهی 45 تا60 دقیقهای دریافت کردند در حالیکه گروه کنترل هیچگونه مداخلهای دریافت نکردند. پس از پایان جلسات مداخله از هر دو گروه پسآزمون مهارتهای اجتماعی گرفته شد. برای سنجش مهارتهای اجتماعی از مقیاس مهارت اجتماعی استونی و همکاران (2010) استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تکمتغیره و تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که میانگین مهارتهای اجتماعی و خرده مقیاسهای آن (توانایی درک هیجانات و احساسات دیگران، توانایی شروع تعامل با دیگران، توانایی حفظ تعامل با دیگران و توانایی پاسخدهی به دیگران) گروه آزمایش در پسآزمون به طور معناداری افزایش یافته است(01/0>p). یافتهها بیانگر تأثیر مداخله بازیدرمانی عروسکی بر بهبود مهارتهای اجتماعی دانشآموزان پسر با اختلال اتیسم بود. بنابراین یافتههای پژوهش نه تنها اثربخشی این روش را تأیید میکند بلکه چشمانداز وسیعتر و عمیقتری را نسبت به مداخله بازیدرمانی میگشاید و درمانگران را ترغیب میکند تا بازیدرمانی عروسکی را به عنوان روشی مؤثر در درمان دانشآموزان با اختلال اتیسم مورد ملاحظه قرار دهند.
https://jpe.atu.ac.ir/article_1918_caa0a697b32f42a3e1ad851cbb2e3357.pdf
2015-12-22
73
93
10.22054/jpe.2015.1918
بازیدرمانی عروسکی
مهارتهای اجتماعی
اختلال اتیسم
اقدس
رنگانی
aghdas.rangani@gmail.com
1
کارشناس ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
AUTHOR
قربان
همتی علمدارلو
ghemati@shirazu.ac.ir
2
دانشیار بخش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز
AUTHOR
ستاره
شجاعی
setare_shojai@yahoo.com
3
استادیار بخش آموزش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز bahareman@shirazu.ac.ir
LEAD_AUTHOR
سیدمحسن
اصغری نکاح
asghari-n@um.ac.ir
4
استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مشخصه های واژگانی در گفتار بزرگسالان کم توان ذهنی
هدف از مطالعه حاضر بررسی مشخصه های واژگان شامل غنای واژگانی ، تعداد کل واژگان و درصد انواع کلمات قاموسی در گفتار افراد کم توان ذهنی و نیز مشخص نمودن درصد و مقایسه آنها با گفتار افراد طبیعی است.در این مطالعه توصیفی – تحلیلی، جامعه مورد بررسی 10 بزرگسال کم توان ذهنی با بهره هوشی 40-52 و در گروه تربیت پذیر بالا قرارداشتند که از طریق آزمون گودیناف سن عقلی آنها تعیین و با 10 کودک طبیعی از لحاظ سن عقلی همسان شدند. مشخصه های واژگانی از گفتار آزاد و توصیفی بدست آمد. در بین دو گروه تعداد کل واژه ها، تعداد واژه های قاموسی و دستوری و درصد واژگان دستوری و قاموسی در هر دو نوع گفتار توصیفی و آزاد معنی دار است و غنای واژگانی در گفتار آزاد به طور معنی داری در گروه هنجار بالاتر از افراد کم توان ذهنی است (02/0 =P). افراد کم توان ذهنی علاوه براینکه از تعداد واژگان کمتری استفاده می کنند ، تنوع واژه ها بسیار کم و بیشتر از فعل و سپس از اسم برای انتقال اطلاعات خود استفاده می کنند و کلمات دستوری کمتری را بکار می برند.
https://jpe.atu.ac.ir/article_1915_b0063d5ed889f51b8911c7d792fd52c8.pdf
2015-12-22
95
108
10.22054/jpe.2015.1915
تنوع واژگانی
تعداد کل واژگان
کم توان ذهنی
الهه
اکبری
akbari.phd5@yahoo.com
1
دانشگاه علوم پزشکی ایران
LEAD_AUTHOR
علی
قربانی
qorbani.a@iums.ac.ir
2
دانشگاه علوم پزشکی ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی آموزش والدین شناختی رفتاری بر نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان
رویکردهای مختلفی در درمان اختلال های رفتاری در کودکان وجود دارد که عمدتا آموزش مبتنی بر تغییر و اصلاح رفتار است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش والدین مبتنی بر درمان شناختی رفتاری بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. در این مطالعه والدین و کودکان 8 تا 10 ساله مراجعه کننده به کلینیک روانشناسی که با استفاده از مصاحبه بالینی، پرسشنامه سنجش مبتنی بر تجربه آخن باخ فرم والدین (ASEBA) (جهت تشخیص اختلال های رفتاری) و ملاک های مبتنی بر DSM-5، تشخیص اختلال نافرمانی مقابله ای داده شده بودند، به عنوان جامعه آماری در پژوهش شرکت کردند و ازمیان آنان 20 نفر با استفاده ازنمونه گیری هدفمند به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وکنترل جایگزین شدند. پروتکل درمانی در 9 جلسه از طریق آموزش والدین و در منزل به اجرا در آمد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس بررسی شد. تحلیل نتایج بیانگر تاثیر آموزش والدین مبتنی بر درمان شناختی رفتاری بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای است. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که درمانگری هایی که در آن خانواده نقشی محوری داشته و حضوری فعال در برنامه های مداخله ای دارند اثربخشی بالاتری دارند.
https://jpe.atu.ac.ir/article_1916_66b7e31d2a473daefe4b84e0b4a2602d.pdf
2015-12-22
109
123
10.22054/jpe.2015.1916
اختلال نافرمانی مقابله ای
درمان شناختی رفتاری
آموزش والدین
مهدی
قدرتی میرکوهی
ghodratimahdi@gmail.com
1
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور
LEAD_AUTHOR
پرویز
شریفی درآمدی
dr_sharifidaramadi@yahoo.com
2
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
AUTHOR
قاسم
عبداللهی بقرآبادی
abdollahi_206@yahoo.com
3
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
رابطه ی تابآوری و حمایت اجتماعی ادراکشده با سازگاری مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه تابآوری و حمایت اجتماعی ادراکشده با سازگاری مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. تمامی مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی شهر رشت در سال 94-1393 جامعهی آماری این پژوهش را تشکیل دادند که از میان آنان با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس 150 مادر انتخاب شدند و به پرسشنامهی تابآوری کونور و دیویدسون، پرسشنامهی حمایت اجتماعی ادراکشده زیمن و همکاران و پرسشنامهی سازگاری بل پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش همزمان استفاده شد. یافتهها نشان داد که بین تابآوری و حمایت اجتماعی ادراکشده با سازگاری مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی همبستگی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 24 درصد از کل واریانس سازگاری مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی به وسیله متغیرهای تابآوری و حمایت اجتماعی ادراکشده پیشبینی میشود و حمایت اجتماعی ادراکشده نسبت به تابآوری، سهم بیشتری در پیشبینی سازگاری مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی داشت. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که نداشتن تابآوری و عدم حمایتهای اجتماعی ادراکشده از عوامل مهم در بروز ناسازگاری مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی است.
https://jpe.atu.ac.ir/article_5285_7e8e1757c1c1f75cca6dd45c1ef7f5d9.pdf
2015-12-22
125
139
10.22054/jpe.2016.5285
تابآوری
حمایت اجتماعی ادراکشده
سازگاری
کمتوانی ذهنی
علی
شیخ الاسلامی
(a_sheikholslamy@yahoo.com)
1
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه محقق اردبیلی
LEAD_AUTHOR
زلیخا
صادقیولنی
2
کارشناس ارشد مشاورهی خانواده
AUTHOR
نسیم
محمّدی
3
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاورهی خانواده
AUTHOR
ارجمندنیا، ع.ا.، افروز، غ. و ساداتی، س.س. (1388). علل اصلی معلولیت در کودکان و نوجوانان سنین مدرسه مناطق شهری و روستایی. فصلنامه روانشناسی و علوم تربیتی، (1)39، 217-203.
1
افروز، غ. (1386). روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
2
بحرینیان، س.ع.، حاجیعلیزاده، ک.، ابراهیمی، ل. و هاشمیگرجی، ا.ا. (1391). مقایسهی ویژگیهای شخصیتی و میزان سازگاری مادران دانشآموزان عقبمانده ذهنی و عادی شهر تهران. فصلنامهی افراد استثنایی، (7)2، 167-153.
3
حقرنجبر، ف.، کاکاوند، ع.، برجعلی، ا. و برماس، ح. (1390). تابآوری و کیفیت زندگی مادران دارای فرزندان کمتوان ذهنی. فصلنامهی سلامت و روانشناسی، (1)1، 189-179.
4
ساراسون، ا. ج و ساراسون، ب. آ. (1989). روانشناسی مرضی. ترجمهی نجاریان، ب.، اصغریمقدم، م.، ع. و دهقانی، م. (1387). تهران: رشد.
5
سلیمی، ع.، جوکار، ب. و نیکپور، ر. (1388). ارتباطات اینترنتی در زندگی: بررسی نقش ادراک حمایت اجتماعی و احساس تنهایی در استفاده از اینترنت. مطالعات روانشناختی، (3)5، 102-81.
6
شیخالاسلامی، ع. و ابراهیمیقوام، ص. (1389). تابآوری و راهکارهای پرورش آن در دانشآموزان. فصلنامه مدارس کارآمد، (10)2، 31-27.
7
شیخالاسلامی، ع.، ابراهیمیقوام، ص. و فرخی، ن.ع. (1389). رابطهی بین تابآوری و عزتنفس با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر و پسر سال اوّل دبیرستان. مجموعهی مقالات سومین کنگره انجمن روانشناسی ایران. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
8
فتحیآشتیانی، ع. و داستانی، م. (1388). آزمونهای روانشناختی-ارزشیابی شخصیت و سلامت روانی. تهران: انتشارات بعثت.
9
کوهسالی، م.، میرزمانی، س.م. و کریملو، م. (1386). مقایسهی سازگاری اجتماعی مادران با فرزند دختر عقبمانده ذهنی آموزش پذیر، مجله علوم رفتاری، (1)5، 28-17.
10
کیمیایی، س.ع.، محرابی، ح. و میرزایی، ز. (1389). مقایسه وضعیت سلامت روانی پدران و مادران کودکان کمتوان ذهنی آموزش پذیر شهر مشهد. مطالعاتتربیتیوروانشناسی، (1)11، 278-261.
11
کربلاییشیریفرد، ر. (1385). ساختوهنجاریابیپرسشنامهایبرایاندازهگیریکیفیتزندگیخانوادههاییبافرزند کمتوان ذهنی. پایاننامهی کارشناسی ارشد رشته سنجش و اندازهگیری چاپ نشده. دانشگاه علامه طباطبایی.
12
میلانیفر، ب. (1388). روانشناسی کودکان و نوجوانان استثنایی. تهران: انتشارات قومس.
13
Bonanno, G. A.(2004). Loss. Trauma, and human resilience. American psychologist, 59, 20-28.
14
Burack, J. A., Hodapp, R. M, Zigler, E. (1998).Handbook of mental retardation and development. Cambridge university press.
15
Chandorkar, H. (2004). Psychological morbidity of parents of mentally retarded children. India Journal of Psychiatry, 47, 271-274.
16
DeLongis, A., & Holtzman, S. (2005). Coping in context: The role of stress, social support, and personality in coping. Journal of Personality, 73 (6), 1-24.
17
DeLongis, A., & Holtzman, S. (2005). Coping in context: The role of stress, social support, and personality in coping. Journal of Personality, 73(6), 1-24.
18
Garmezy, N., & Masten, (1991) A. The protective role of competence indicators in children at risk. In E. M.Cummings, A. L. Green, & K. H. Karraki (Eds.), Life span developmental psychology: Perspectives on stress and coping. Hillsdale, NJ: 151-174.
19
Gülaçt, F. (2009). The effect of perceived social support on subjective well-being. Proscenia Social and Behavioral Sciences, 2, 3844–3849.
20
Hare, D.J, Burtton, M., Bromley, J., & Emersson, E. (2004). The health and social care needs of family carers supporting adult with autistic disorder. Autism, 8, 425-444.
21
Hastings, R. P.(2002). Parental stress and behaviour problems of children with developmental disability. Journal of Intellectual & Developmental Disability, 27, 149-160.
22
Hedda meadan, James W Halle, Aaron T Ebata. (2010). Families with children who have autism spectrum disorders: stress and support. Social science journals 77.1. pp 7-8.
23
Heiman,T. (2008). Parents of children with asperger syndrome or with learning disabilities: Family enviorment and social support. Research in Developmental Disability 29. pp 289-300.
24
Herring, S., Gary, J., Taffe,K., Sweeney, D. & Eifeld, S. (2006). Behaviour and emotional problems in toddlers with pervasivedevelopmental delay: associations with parental mental health andfamily functioning. Journal of Intellectual Disability Research, 12, 874-882.
25
Khamis, V. (2007). Psychological distress among parents of children with mental retardation in the United Arab Emirates. Social Science & Medicine, 64, 850-857.
26
Luthar, S. S., Cicchetti, D., & Becker, B. (2000). The construct of resilience: A critical evaluation and guidelines for future work. Child Development, 71, 543-562.
27
Marfo, K. (1984). Interactions between mothers and their mentally retarded children: Integration of research findings. Journal of applied developmental psychology, 5, 45-69.
28
Masten, A. (2001). Ordinary magic: resilience processes in development. American Psychologist, 56, 227-238.
29
McConkey, R, Kenndy, M., Chang, M. (2007). The impact on mothers of bringing up a child with intellectual disabilities: A cross-cultural study. International Journal of Nursing Studies (in syndrome, fragile x syndrom, and schizophrenia. Journal of Autism & Developmental Disorder, 34, 41-48.
30
Shin, J., Nhan, N. V., Crittenden, K. S., Flory, H. D. T. & Ladinsky, J.(2006). Parenting stress of mothers of young children with cognitive delays in Vietnam. Journal of Intellectual Disability Research, 50, 748-760.
31
Siklos, S. & Kerns, K.A. (2006). Assessing need for social support in parents of children with autism and down syndrome. Journal of Autism and developmental disorders 36, pp 921 933.
32
Singhi, P.D., Ga/al, L., Pershad, D., Singhi, S. & Walia, B.N. (1990). Psychosocial problems in families of disabled children. The British journal of medical psychology, 63, 173-182.
33
Taylor, S. E., Sherman, D., Kim, H. S., Jarcho, J., Takagi, K., & Dunagan, M, S. (2004). Culture and social support: Who seeks it and why? Journal of Personality and Social Psychology, 87, 3.
34
Thoits, P., & Peggy, A. (1986). Social support as coping assistance. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 54(4), 416-423.
35
Van leewen, M. C., Vander Woude, H. Van Asbesk, W. F. (2010). Social support and life satisfaction in spinal cord injury during and up to one year after inpatient rehabilitation. Journal of psychology, 265-271.
36
Vivan, I., Bonilla, E., & Macpherson, E. (2011). Support networks of single Puerto Rican of children with disabilities. Journal of child and family studies. New York, 20(1), 66-69
37
Yu, D. S., Lee, D. T., Woo, J. (2004). Psychometric testing of the Chinese version of the medical outcomes study social support survey (MOS-SSSC). Research in Nursing & Health, 27(2) 135-143.
38
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی مداخله بازتوانی شناختی رایانه محور بر کارکردهای اجرایی و عملکرد حافظه فعال دانشآموزان با اختلال یادگیری ریاضی
چکیدهپژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی مداخلات بازتوانی شناختی رایانه محور بر کارکردهای اجرایی و عملکرد حافظه فعال دانشآموزان با اختلال یادگیری ریاضی انجامشده است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشآموزان با اختلال ریاضی شهر تهران بودند و گروه نمونه را 22 دانشآموز با اختلال ریاضی که با روش نمونهگیری در دسترس از مدارس ابتدایی مناطق 1 و 3 شهر تهران انتخابشدهاند تشکیل میدهند. دانشآموزان گروه نمونه بهصورت تصادفی به دو گروه گواه (12) و آزمایش (10) تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 25 جلسه 60-45 دقیقهای به مدت 6 هفته بهوسیله نرمافزار Brain ware safari آموزش دیدند. بهمنظور تشخیص اختلال ریاضی و ارزیابی هوش این دانشآموزان از آزمون ریاضی ایران کی مت و آزمون هوش ریون استفاده شد و بهمنظور سنجش کارکردهای اجرایی و عملکرد حافظه فعال از نرمافزار آزمون علائم حیاتی سیستم اعصاب مرکزی (CNSVS) در پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه گواه بود و بهمنظور تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخلات شناختی رایانه محور بر کارکردهای اجرایی (01/0 >p) و عملکرد حافظه فعال (01/0 >p) این گروه از دانشآموزان تأثیر مثبت معناداری برجا گذاشته است. ازاینرو به نظر میرسد که برنامههای مداخله شناختی رایانه محور میتواند بهبود عملکرد حافظه فعال و کارکردهای اجرایی را در پی داشته باشد.
https://jpe.atu.ac.ir/article_3607_949d7db8a469ac48a4a8a40aeb8ae78c.pdf
2015-12-22
141
159
10.22054/jpe.2015.3607
دانشآموزان با مشکلات ریاضی
تمرین رایانهای شناختی
حافظه فعال
کارکردهای اجرایی
کامبیز
پوشنه
poushaneh@hotmail.com
1
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
AUTHOR
علی
شریفی
a.sharifi6688@gmail.com
2
دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
LEAD_AUTHOR
نگین
معتمدیگانه
negin.motamed@ut.ac.ir
3
دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه تهران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تحول اختلال شخصیت اجتنابی از کودکی تا بزرگسالی: آسیبشناسی تعاملات زناشویی
ویژگی های شخصیتی نقشی اساسی در کیفیت روابط بین فردی و زندگی خانوادگی دارند. این پژوهش به بررسی تحول اختلال شخصیت اجتنابی از کودکی تا بزرگسالی و آسیبشناسی تعاملات زناشویی افراد دارای اختلال شخصیت اجتنابی از نگاه همسران آنها پرداخت. بدین منظور با مطالعه منابع مرتبط با موضوع نحوه شکل گیری این اختلال بررسی شد و سپس با انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 9 نفر از همسران افراد اجتنابی که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند، ویژگی های شخصیتی این افراد در تعاملات زناشویی بررسی شد. در تحلیل داده های به دست آمده از مصاحبه ها، 14 ویژگی مردان اجتنابی به دست آمد که عبارت بودند از کنارهگیری، بینش بدون تعمق، خودحقیرپنداری، جمع هراسی، کمتحرکی بیانی، خانه های سرد احساسی، انفعال رفتاری، انفعال جنسی، تغییرگریزی، خودمحوری، فرسودگی زناشویی، کمالگرایی جبری، منفعل ـپرخاشگر و ظاهر اجتماع پسند. ویژگی های شخصیتی افراد اجتنابی از یک سو منجر به آسیب رسیدن به خود آنها و از سوی دیگر موجب شکل گیری تعاملاتی سرد در روابط بین فردی و خانوادگی شان می شود. میتوان نتیجه گیری کرد که شناسایی مراحل تحول این اختلال و پیشگیری از شکل گیری آن در کودکان موجب ارتقاء کیفیت روابط بین فردی و خانوادگی افراد خواهد شد.
https://jpe.atu.ac.ir/article_7373_47ed33fb1a3fefdedbba88d612b1dc40.pdf
2015-12-22
161
189
10.22054/jpe.2016.7373
تحول
اختلال شخصیت اجتنابی
آسیبشناسی تعاملات زناشویی
علیرضا
روحی
ali.roohi@edu.ui.ac.ir
1
دانشجوی دکتری گروه مشاوره دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
رضوان السادات
جزایری
r.jazayeri@edu.ui.ac.ir
2
استادیار گروه مشاوره دانشگاه اصفهان
LEAD_AUTHOR
مریم سادات
فاتحی زاده
m.fatehizade@edu.ui.ac.ir
3
دانشیار مشاوره دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
عذرا
اعتمادی
o.etemadi@edu.ui.ac.ir
4
دانشیار مشاوره دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقاله شناسی بیست شماره فصلنامه روانشناسی افراد استثنایی
کلیه مقالات چاپ شده در فصلنامه روانشناسی افراد استثنایی به همراه نام نویسندگان محترم در این قسمت موجود می باشد.
https://jpe.atu.ac.ir/article_1669_e4600c9e53e6610ccb0fe1e952682011.pdf
2015-12-22
191
201
10.22054/jpe.2015.1669
--
معصومه
بابامحمدی
1
مدیر داخلی فصلنامه روانشناسی افراد استثنایی
AUTHOR
امیر
اردی
amirordy@yahoo.com
2
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش ژئوتکنیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
AUTHOR