دانشگاه علامه طباطبائیروانشناسی افراد استثنایی2252-003193620200121The Effectiveness of Family-Based Software on Reading Skills in Elementary Students with Reading Disordersاثربخشی نرمافزار آموزشی خانوادهمحور بر مهارتهای خواندن در دانشآموزان ابتدایی با اختلال خواندن1131083410.22054/jpe.2020.34251.1821FAعلیعلیپور صنوبریدکتری تخصصی روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.حمیدعلیزادهاستاد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایرانعلی اکبرارجمند نیادانشیار روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.0000-0001-8030-8416سعیدحسن زادهدانشیار روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.0000-0003-2272-9970Journal Article20180721The purpose of this study was to determine the effectiveness of family-based software on reading skills in elementary students with reading disorder. The statistical population of this study included all 3<sup>th</sup> grade elementary school students with learning disabilities in Mashhad in the academic year of 2017-2018. The sample of this study consisted of 32 individuals (two groups of 16 people). Due to the existence of 10 learning disabilities centers in Mashhad, they were randomly selected from the list of third grade elementary students with learning disabilities and randomly divided into two groups (experimental and control). The data required for this study were obtained through the Reading Performance Test (Karimi & Nouri, 2005). The educational intervention consisted of 10 sessions in families of students with learning disabilities at the beginning of each week receiving appropriate software exercises from the instructor and working with their child throughout the week. The results showed that family-based softwaretraining had a significant effect on reading skills of students with reading disorder (P <0.05). Thus, it can be said that the content of the software along with the instruction given to families to use it at home has accelerated the process of improving reading problems and disabilities in students with reading disabilities.هدف این پژوهش تعیین اثربخشی نرمافزار آموزشی خانوادهمحور بر مهارتهای خواندن در دانشآموزان ابتدایی با اختلال خواندن بود. جامعهی آماری این پژوهش شامل تمامیدانشآموزان سال سوم ابتدایی مدارس اختلالات یادگیری شهر مشهد، که در سال تحصیلی 97-1396 مشغول به تحصیل بودند. نمونه این پژوهش 32 نفر (دو گروه 16 نفره) را تشکیل میداد که با توجه به وجود 10 مرکز ناتوانی یادگیری در سطح مشهد به روش نمونهگیری تصادفی منظم از روی لیست دانشآموزان مراکز اختلال یادگیری پایههای سوم ابتدایی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. دادههای مورد نیاز این پژوهش از طریق آزمون عملکرد خواندن نما (کرمیومرادی، 1384) به دست آمد. مداخله آموزشی شامل 10 جلسه بود که در خانوادههای دانشآموزان با ناتوانی یادگیری در آغاز هر هفته تمرینات متناسب نرم افزار را از مربی دریافت میکردند و در طول هفته با فرزند خود کار میکردند. نتایج به دست آمده نشان داد آموزش مبتنی بر نرمافزار آموزشی خانوادهمحور بر مهارتهای خواندن دانشآموزان با اختلال خواندن تاثیر معنادار دارد (05/0>P). بنابراین میتوان گفت محتوای نرمافزار در کنار آموزشهایی که به خانوادهها برای استفاده آن در خانه داده شده بود توانسته روند بهبود مشکلات و ناتوانیهای خواندن دانشآموزان با ناتوانی خواندن را تسریع بخشد.https://jpe.atu.ac.ir/article_10834_7f2a494abcb62f25b8ef1f630f095eff.pdfدانشگاه علامه طباطبائیروانشناسی افراد استثنایی2252-003193620200121Development of a sensory-motor intervention program (proximal) and Effectiveness study on improvement of social profile and social interest of children with high performance autism disorder.تدوین برنامه مداخله حسی-حرکتی و بررسی اثر بخشی ان بر بهبود نیم رخ اجتماعی و علاقه اجتماعی کودکان با اختلال اتیسم عملکرد بالا15311083210.22054/jpe.2020.39163.1924FAسعیدرضاییاستادیار روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران0000-0002-9857-4402بهمنبختیاریکارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.Journal Article20190103The aim of this study was to develop a psychosocial intervention program (proximal) and its effectiveness in improving the social profile and social interest of children with high-grade autism disorders. The research method in terms of information gathering is semi-experimental and in terms of its purpose. The statistical population included all children with high-grade autism disorder in Tehran during year of 96-97. Twelve children aged 6 to 12 years were selected from the center of autism center on April 2, and randomly assigned to control and test groups. The sensory motor intervention program was run for two months and a week for two sessions and each session lasted for 60 minutes for the group to perform. Social interest questionnaire and social skill profile were used for information gathering. The collected data were analyzed using multivariate analysis of covariance analysis. The results showed that interventional program was effective in improving social interest and social profile of children. Due to the effectiveness of the sensory intervention program, the training of this program is recommended for all levels of children with autism disorder.پژوهش با هدف تدوین برنامه مداخله حسی- حرکتی و بررسی اثر بخشی آن بر بهبود نیمرخ اجتماعی و علاقه اجتماعی کودکان با اختلال اتیسم عملکرد بالا انجام شده است. روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان با اختلال اتیسم عملکرد بالا در شهر تهران در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ بودند. تعداد ۲۰ کودک ۶ تا ۱۲ سال به صورت نمونه دردسترس از مرکز اتیسم دوم آوریل انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۰ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) تخصیص شدند. برنامه مداخله حسی حرکتی به مدت دو ماه و هفتهای دو جلسه و هر جلسه به مدت ۶۰ دقیقه برای گروه آزمایش اجرا شد. از پرسشنامه علاقه اجتماعی (علیزاده، اسماعیلی و سهیلی، 1394) و نیمرخ مهارت اجتماعی (اسکات بلینی، 2006) برای گرداوری اطلاعات استفاده شد. اطلاعات جمعآوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج حاصل نشان داد که برنامه مداخلهای بر بهبود علاقه اجتماعی و نیمرخ اجتماعی کودکان موثر بود. با توجه به اثربخشی برنامه مداخلهای حسی حرکتی، آموزش این برنامه برای همه سطوح کودکان با اختلال اتیسم توصیه میشود.https://jpe.atu.ac.ir/article_10832_954d0a136eb2c4d2e162e27ae9605315.pdfدانشگاه علامه طباطبائیروانشناسی افراد استثنایی2252-003193620200121Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Cognitive Emotion Regulation and Intolerance of uncertainty of The Students with Obsessive-Compulsive Disorderاثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان و تحمل ابهام دانشآموزان مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی33531083510.22054/jpe.2019.44480.2027FAمسلماصلی آزاددانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.غلامرضامنشئیدانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایرانامیرقمرانیایران، اصفهان، دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه روانشناسی و اموزش کودکان با نیازهای خاص0000-0003-1965-2394Journal Article20190707The present study was conducted to investigate the effectiveness of ACT on the cognitive emotion regulation and intolerance of uncertainty in the students suffering from OCD. It was a quasi-experimental study with pretest, posttest, control group and two-month follow-up design. The statistical population of the study included the students with OCD in the city of Isfahan in 2017-18. 30 first high school students with OCD were selected through non-random purposive sampling and replaced into experimental and control groups (15 students with OCD in the experimental group and 15 students with OCD in the control group). The experimental group received ten seventy-five-minute ACT sessions during three months. The applied questionnaires in the study included Maudsley’s obsessiion inventory (Hajson and Rachman, 1980) and Cognitive Emotion Regulation questionnaire(Gross, John) and Intolerance of uncertainty questionnaire (Mcline, 1993). The data from the study were analyzed through repeated measurement ANOVA by SPSS23 statistical software. the results showed that ACT has significantly influenced the Cognitive Emotion Regulation and Intolerance of uncertainty in the students with OCD (p<0.001) in a way that this therapy was able to lead to the increase of Cognitive Emotion Regulation and Intolerance of uncertainty in the students with OCD. according to the findings of the present study it can be concluded that ACT employing cases such as mental techniques, observing the self as the background, cognitive defusion techniques, stipulating values, and committed action can be used as an efficient therapy to increase the Cognitive Emotion Regulation and Intolerance of uncertainty in the studentsپژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان و تحمل ابهام دانشآموزان مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی انجام گرفت. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانشآموزان مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی شهر اصفهان در سال تحصیلی 97-1396 بود. در این پژوهش تعداد 30 دانشآموز دوره متوسطه اول مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی با روش نمونهگیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل گمارده شدند (15 دانشآموز در گروه آزمایش و 15 دانشآموز در گروه کنترل). گروه آزمایش مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را طی سه ماه در 10 جلسه 75 دقیقهای دریافت نمودند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه وسواس هاجسون و راچمن (1980)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گروس و جان (2003) و پرسشنامه تحمل ابهام مکلین (1993) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان و تحمل ابهام دانشآموزان مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی تأثیر معناداری داشته است (P<0/05). بدین صورت که این درمان توانسته منجر به بهبود تنظیم شناختی هیجان و تحمل ابهام دانشآموزان مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی شود. بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با بهرهگیری از فنونی همانند کاربرد تکنیکهای ذهنی، مشاهده خود به عنوان زمینه، تکنیکهای گسلش شناختی، تصریح ارزشها و عمل متعهدانه میتواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود تنظیم شناختی هیجان و تحمل ابهام دانشآموزان مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی مورد استفاده گیرد.https://jpe.atu.ac.ir/article_10835_8f4b2347fd890bccd4fbc581339b3782.pdfدانشگاه علامه طباطبائیروانشناسی افراد استثنایی2252-003193620200121The Effectiveness of Number Sense Teaching Program on Number Sense Ability and Math Achievement of Slow Learner Studentsاثربخشی برنامه آموزش حس عدد بر بهبود مهارتهای عددی و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانشآموزان دیرآموز پایه اول ابتدایی55701083010.22054/jpe.2020.27921.1690FAکامبیزپوشنهاستادیارگروه تربیت و مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایرانصدفنیکنامکارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.Journal Article20171217Abstract:<br /> The Effectiveness of teaching number sense program on improvement number sense ability and math achievement of first grade slow learner students was studied. The research method is semi-experimental and pre test –posttest with control groups design. Using random stage sampling method,20 girl and boy student were selected from two special schools in Tehran- Iran and devided in two equal experiment and control groups randomly.Jordan number sense test and a researcher maded math achievement test were used as research tools in all experimental conditions. The experimental group received the number sense program for 10 sessions, (each session 60 minutes ,two times for each week). Covariance analysis showe , the number sense program can improve both number sense and math achievement for experiment group(P<0.5). This findings showed that the number sense training program can improve number sense and achievement program and is a useful method for teaching slow learner students as a remedial program.<br /> <br /> Key words: number sense teaching , math achievement , slow learner studentsپژوهش حاضر به بررسی اثربخشی برنامه آموزش حس عدد بر بهبود مهارتهای عددی و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانشآموزان دیرآموز پایه اول دبستان پرداخته است. روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی و طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده و از میان دو مدرسه ویژه دانشآموزان مرزی منطقه ۷ شهر تهران، ۲۰ دانشآموز بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب و پس از همتاسازی به شیوه کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. بهمنظور ارزیابی مهارتهای عددی، از فرم معلم آزمون حسعددی جردن (۲۰۰۷)، و برای ارزیابی میزان پیشرفت تحصیلی درس ریاضی، از یک آزمون محققساخته در دو فرم موازی، استفاده شد. آزمودنیهای گروه آزمایش بهمدت ۵ هفته (۱۰جلسه ۴۵ تا ۶۰ دقیقهای و ۲ بار در هفته) تحت آموزش یک برنامه حس عدد قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که برنامه مداخله آموزش حس عدد، بر مهارتهای عددی و پیشرفت تحصیلی ریاضی آزمودنیهای گروه آزمایش بهگونه معنیداری تأثیر داشته و منجر به افزایش آن شده است (05/0p<). نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه آموزش حسعدد میتواند بهعنوان یک روش مؤثر برای بهبود مهارتهای عددی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دیرآموز کلاس اول دبستان مورد استفاده قرار گیردhttps://jpe.atu.ac.ir/article_10830_3582f1a7227313fd84ab399a6ea6e687.pdfدانشگاه علامه طباطبائیروانشناسی افراد استثنایی2252-003193620200121The Effectiveness of Family-based Neuropsychological intervention program on Executive Functions of Children with Attention Deficit/Hyperactivity Disorderاثربخشی برنامه عصب روانشناختی خانواده محور بر کارکردهای اجرایی کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی711001083110.22054/jpe.2020.39248.1925FAنگینمعتمدیگانهدانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایرانغلامعلیافروزاستاد ممتاز روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.0000000323863223محسنشکوهی یکتااستاد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.ریچلوبراستادیار روانشناسی، دانشگاه بریتیش کلمبیا، ونکوور، کانادا.Journal Article20190106Attention Deficit/Hyperactivity Disorder is one of the most common neurodevelopmental disorders in childhood. These children are exposed to a lot of problems in the executive functions areas. The issue of neuroplasticity reveals the importance of neuropsychological interventions, since interruptions in early childhood executive functions may lead to further functional impairment. Therefore, this study was conducted to evaluate the effectiveness of the designed intervention program on the Executive functions of children with Attention Deficit/Hyperactivity Disorder. The research method was quasi-experimental with a pretest-posttest-follow up design with the control group. The statistical population of the present study included all the boys and girls students 7-10 years old in Tehran. Among eligible students, 40 individuals along with their mothers were selected using the non-random purposive sampling method and randomly divided into the two groups. The experimental group (N=20) were trained by twelve sessions of Metacognitive Executive Functioning intervention program and the control group (N=20) remained on the waiting list. Data were collected by Clinical interview checklist, the Tehran Stanford-Binet intelligence test and Behavior Rating Inventory of Executive Functions. The results indicated a significant effect of Family-based Neuropsychological program on increasing the Executive Functions of children with Attention Deficit/ Hyperactivity Disorder (p<0.05). This treatment can be a potentially promising intervention for young children with ADHD.اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی از شایعترین اختلال های عصبی تحولی دوران کودکی است. این کودکان در معرض مشکلات زیادی در حوزه ی کارکردهای اجرایی هستند. موضوع انعطافپذیری عصبی اهمیت مداخلات عصب روانشناختی را ازآنجهت که اختلال در کارکردهای اجرایی در اوایل کودکی ممکن است به اختلالات عملکردی بعدی منجر شود، آشکار میسازد. لذا این پژوهش بهمنظور بررسی اثربخشی برنامه مداخلهای طراحیشده بر کارکردهای اجرایی کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی صورت گرفت. پژوهش حاضر از نوع مطالعات شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون-پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر 7 تا 10 ساله شهر تهران تشکیل میدهند. از بین دانش آموزان واجد شرایط با استفاده از روش نمونهگیری غیر تصادفی هدفمند 40 دانشآموز به همراه مادرانشان انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه گمارده شدند. گروه آزمایش (20 نفر) تحت آموزش 12 جلسه برنامه مداخله کارکردهای اجرایی فراشناختی قرار گرفتند و گروه گواه (20 نفر) در لیست انتظار باقی ماندند. برای گردآوری داده ها از چکلیست مصاحبه بالینی، هوش آزمای نوین تهران استنفورد بینه و مقیاس درجهبندی رفتاری کارکردهای اجرایی استفاده شد. نتایج حاکی از تأثیر معنادار آموزش مداخلات عصب روانشناختی خانواده محور بر کارکردهای اجرایی کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی (05/0>p) است. این روش درمانی میتواند مداخله ی بالقوه امیدوارکنندهای برای کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی باشد.https://jpe.atu.ac.ir/article_10831_9dc216a4ed86a8c98a23727b43a8eab3.pdfدانشگاه علامه طباطبائیروانشناسی افراد استثنایی2252-003193620200121The Effectiveness of Parent-Based Intervention Based on Incredible Years Model on adaptive behavior of Intellectual Disability Children Educable 5-7 years.اثربخشی مداخله بهنگام والد محور مبتنی بر الگوی سال های باورنکردنی بر رفتارسازشی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر 7-5 سال1011251087810.22054/jpe.2020.46212.2054FAمحمدآقایی نژاددانشجوی دکتری روان شناسی، گروه روان شناسی، واحد شهرکرد،دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایرانمریمچرامیاستادیار گروه روانشناسی،واحدشهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد ایراناحمدغضنفریگروه روان شناسی، واحدشهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران.طیبهشریفیگروه روان شناسی، واحدشهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد ، ایرانJournal Article20190930The purpose of this study was to determine the effectiveness of a parent-centered intervention based on Incredible years on adaptive behavior of 5-7 years old intellectual disability children. This study was experimental with pretest-posttest design and follow-up with control group. The statistical population included all educable intellectual disability students who were studying in special centers in Lordegan in 2018. Thirty people were randomly selected and assigned to two groups of 15 (experimental and control). The vinland Adaptive Behavior Questionnaire was administered to the two groups as a pre-test. Then the parents of the experimental group were treated to an incredible interventional program for 12 sessions and the control group's parents did not receive any intervention during this period. At the end of the intervention period and 3 months later, the Vineland Behavioral Test was again administered to the two groups as post-test and follow-up respectively. The obtained data were analyzed by repeated measures ANOVA using spss22 software. The results showed that there was a statistically significant difference between the performance of the two experimental and control groups in adjustment behavior (p <0.001). Therefore, it can be concluded that the intervention program of the incredible years was effective in improving the behavioral behavior of intellectual disability children and the subscales of occupational problems, socialization, communication and self-help dress , and the viability of the intervention program remained after 3 months.پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله بهنگام والد محور مبتنی بر سالهای باورنکردنی بر رفتار سازشی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر 7-5 سال بود. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود که در سال 1397 در مراکز استثنایی شهرستان لردگان مشغول به تحصیل بودند. از بین آن ها به روش تصادفی 30 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره(آزمایش و کنترل) گمارده شدند. پرسشنامه رفتار سازشی واینلند، به عنوان پیش آزمون بر روی دو گروه اجرا شد.سپس والدین گروه آزمایشی در 12 جلسه تحت برنامه مداخلهای سالهای باورنکردنی قرار گرفتند و والدین گروه کنترل هیچ برنامه مداخلهای را در طی این مدت دریافت نکردند. پس از اتمام دوره مداخله و 3 ماه بعد، آزمون رفتارسازشی واینلند بار دیگر بر روی دو گروه به ترتیب بعنوان پس آزمون و پیگیری اجراشد. داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر با بهره گیری از نرم افزار spss22 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در میزان رفتار سازشی تفاوت معنادار آماری(001/0>p) وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که برنامه مداخله سالهای باورنکردنی بر بهبودرفتارسازشی کودکان کم توان ذهنی و خرده مقیاسهای مسائل شغلی، اجتماعی شدن، ارتباط و خودیاری در پوشیدن موثر بوده و ماندگاری برنامه مداخله پس از 3 ماه پابرجا مانده است.https://jpe.atu.ac.ir/article_10878_b78d3f005135ce538cd75d85875023e8.pdfدانشگاه علامه طباطبائیروانشناسی افراد استثنایی2252-003193620200121The prediction of Academic performance bassed on Academic Engagement, Academic Self- efficacy, the Achievement Goals and Perception of School Atomosphere in Gifted Studentsپیش بینی عملکرد تحصیلی بر اساس درگیری تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، اهداف پیشرفت و ادراک از جّو مدرسه در دانش آموزان تیزهوش1271491087910.22054/jpe.2020.44149.2016FAمحمد رضاعسکریدانشجوی دکتری وانشناسی، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایرانبهناممکوندیاستادیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایرانعبدالکاظمنیسیاستاد گروه روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.Journal Article20190625The present study aimed at predicting academic performance based on academic engagement, academic self-efficacy, goals of progress and perception of the school atmosphere in the gifted secondary high school students in Ahwaz city. The research method was descriptive correlational and 300 gifted students (140 male and 160 female) were selected through stratified random sampling. To collect the required data, Zarang Educational Inventory (2011), Mauritius Educational Self-Efficacy Inventory (2001), Midgley et al (1998), Perceptual Questionnaire of the Atmosphere of the Tricet and Mouse School (1973) and Taylor's Educational Performance Questionnaire (1999) were used. To analyze the collected data, statistical methods such as Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis method were used. The findings of the study revealed that there is a significant positive correlation between academic engagement, academic self-efficacy and the components of achievement and approach with academic performance, and there is a negative significant correlation between achievement avoidance components and academic performance. Among the predictor variables, respectively, academic self-efficacy, avoidance goals, mastery goals, and approach were the best predictors of gifted students' academic performance. The level of significance was at Pهدف پژوهش حاضر، پیش بینی عملکرد تحصیلی بر اساس درگیری تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، اهداف پیشرفت و ادراک از جّو مدرسه در دانش آموزان تیزهوش دوره دوم متوسطه شهر اهواز بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود که با استفاده ازروش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی 300دانش آموز تیزهوش (140تیزهوش پسر و 160 تیزهوش دختر) انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه درگیری تحصیلی زرنگ (1391)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی موریس (2001)، پرسشنامه اهداف پیشرفت میدگلی و همکاران(1998) ، پرسشنامه ادراک از جّو مدرسه تریکت و موس (1973) و پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون نشان داد بین درگیری تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی و مولفه های اهداف پیشرفت تبحری و رویکردی با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت معنادار و بین اهداف اجتنابی از مولفه های اهداف پیشرفت و عملکرد تحصیلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. از میان متغیرهای پیش بین به ترتیب خودکارآمدی تحصیلی، اهداف اجتنابی، اهداف تبحری و رویکردی، بهترین پیش بینی کننده برای عملکرد تحصیلی دانش آموزان تیزهوش بودند. سطح معنی داری 05/0 P < بود. بر این اساس می توان نتیجه گرفت خودکارآمدی تحصیلی، اهداف تبحری و رویکردی با عملکرد تحصیلی رابطه دارد و مهمترین پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی خودکارآمدی تحصیلی است.https://jpe.atu.ac.ir/article_10879_429377f27bcdce7cd343b96fcf3f2b89.pdfدانشگاه علامه طباطبائیروانشناسی افراد استثنایی2252-003193620200121The Effect of SuperBrain Yoga Exercise on Fluid Intelligence, Visual Spatial Perception, academic achievement and Balance in Children with Down syndromeتاثیر تمرین سوپربرین یوگا بر هوش سیال، ادراک بینایی فضایی، پیشرفت تحصیلی و تعادل کودکان سندرم داون1511681087710.22054/jpe.2020.44391.2024FAسیدکاظمموسوی ساداتیاستادیار رفتار حرکتی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران0000-0003-4922-0541مرجانجیرسرایی بازارگردکارشناسی ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران0000-0001-9929-9804Journal Article20190704Down syndrome is one of the most common genetic diseases with mild to moderate intellectual disabilities. The purpose of this study was to investigate the effect of superbrain yoga exercise on fluid intelligence, visual spatial perception, academic achievement and balance in children with down syndrome. This quasi-experimental study was conducted as a pretest-posttest with control group. The statistical population of the study included all students with Down syndrome in Tehran. Participants were 20 educable Down syndrome boys in elementary exceptional school of Shahid Beheshti with mean age (8/2±0/89) which selected by convenience sampling and randomly assigned into two experimental (n=10) and control (n=10) groups. The experimental group performed 12 weeks of experimental Yoga exercises. The data collection tools were Wechsler Intelligence Scale for Children - Fifth Ed and Static Equilibrium Stack Test. Shapirowilk, Levene and independent t tests of gained scores were used for data analysis. Superbrain yoga exercises did not have a significant effect on fluid intelligence (t =1. 06, P=0/30), Visual Spatial Perception (t =1/29, P=0/21) and static equilibrium (t = /45, P=0/65), but there was a significant effect on academic achievement of children (t = 2. 46, P=0/02). The results of this study showed that it would be advisable to use Superbrain Yoga exercises in educational achievement for Children with Intellectual Disabilities, along with other commonly used educational programs.سندرم داون یکی از متداول ترین بیماریهای ژنتیکی با کمتوانذهنی خفیف تا متوسط است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین سوپربرین یوگا بر افزایش هوش، ادراک بینایی- فضایی و پیشرفت تحصیلی و تعادل ایستا کودکان سندرم داون پسر بود. این پژوهش نیمه تجربی و به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر مبتلا به سندرم داون مقطع دبستان شهر تهران بودند. شرکت کنندگان پژوهش 20 پسر سندرم داون آموزش پذیر مدرسه استثنایی شهید بهشتی با میانگین سنی (89/0 ± 2/8) سال بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 10 نفری آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمایش 12 هفته تمرینات سوپربرین یوگا را انجام دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات آزمون هوش وکسلر برای کودکان ویرایش پنجم و آزمون تعادل ایستای لک لک بود. برای تجزیه و تحلیل دادههای از آزمون شاپیروویلک، لوین و t مستقل نمرات اکتسابی استفاده شد. تمرینات سوپربرین یوگا تاثیر معنادار بر افزایش هوش سیال (t =1. 06, P=0/30)، ادراک بینایی فضایی (t =1/29, P=0/21) و تعادل ایستا (t = /45, P=0/65) نداشت، ولی بر پیشرفت تحصیلی کودکان تاثیر معنادار داشت (t = 2. 46, P=0/02). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بهتر است در کنار سایر آموزشهای متداول تحصیلی از تمرینات سوپربرین یوگا در پیشرفت تحصیلی کودکان سندرم داون استفاده شود.https://jpe.atu.ac.ir/article_10877_57f730aa89850aafbc5ede36ef624572.pdfدانشگاه علامه طباطبائیروانشناسی افراد استثنایی2252-003193620200121The Effectiveness of Play Therapy based on Cognitive - Behavioral Therapy on Challenging Behaviors of High Functioning Autistic Children.اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی - رفتاری بر رفتارهای چالشی کودکان اتیسم با عملکرد بالا.1691851083310.22054/jpe.2020.39649.1938FAهدیفرامرزیدانشجوی دکتری روانشناسی و آمورزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران0009-0004-6015-0577مرضیهقانعیدانشجوی دکتری روانشناسی و آمورزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.Journal Article20190118The aim of this study was to determine the effectiveness of play therapy based on cognitive-behavioral therapy on challenging behaviors of high-functioning autistic children. The research method was semi-experimental with pre-test and post-test design with control group. The statistical population of this study was all children aged 8 to 12 years old with autism spectrum disorder in health care centers of Arak in 2018. In this study, 16 high-functioning autistic children were selected by available sampling method using a questionnaire for measuring the range of autism spectrum disorder. They were randomly assigned to two groups of experimental (8 subjects) and control (8 subjects) groups. The Revised Scale of Challenging Behaviours of Bodfish, Symons, Parker & Lewis (2000), was used to assess challenging behaviors. The experimental group received 10 cognitive-behavioral treatments in a 10-minute session during a one-month period, while the control group did not receive such an intervention. At the end, the two groups were evaluated again. Data were analyzed using covariance analysis. The findings of this study showed that play therapy based on cognitive-behavioral therapy has a significant role in reducing the challenging behaviors of high-functioning autistic children.پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر رفتارهای چالشی کودکان اتیسم با عملکرد بالا انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کودکان پسر 8 تا 12 ساله اتیسم مراکز درمانی شهر اراک در سال 1397 تشکیل دادند. در این پژوهش 16 کودک پسر اتیسم با عملکرد بالا با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس بر اساس پرسشنامه سنجش دامنه طیف اتیسم به عنوان حجم نمونه انتخاب و در دوگروه آزمایش (8 نفر) و کنترل (8 نفر) به شیوه تصادفی گمارش شدند. از مقیاس تجدید نظر شده رفتارهای چالشی بودفیش، سیمونز، پارکر و لوییز (2000)، برای ارزیابی رفتارهای چالشی استفاده شد. گروه آزمایش در 10 جلسه 45 دقیقه ای در طول یک ماه بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری را دریافت کردند در حالی که گروه کنترل چنین مداخله ای را دریافت نکردند. در پایان مجددا هر دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان داد که بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری سبب کاهش رفتارهای چالشی کودکان اتیسم با عملکرد بالا می شود. از این رو می توان از بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری به عنوان یک روش مداخله ای موثر در حوزه اختلال طیف اتیسم سود جست.https://jpe.atu.ac.ir/article_10833_ab8835e24b571ed7e633c1ce1b47dcc1.pdf