حسین قمری گیوی؛ عظیمه السادات سید برزگر سقزچی؛ مقصود نادر پیله رود
دوره 3، شماره 9 ، فروردین 1392، ، صفحه 75-92
چکیده
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی نشست گروهی بر کیفیت زندگی و بهبود روابط خانوادگی در کودکان کمتوانذهنی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر، ازنوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری در این تحقیق شامل همه خانوادههای دانشآموزان دختر و پسر دارای کمتوانذهنی مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی شهر اردبیل ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی نشست گروهی بر کیفیت زندگی و بهبود روابط خانوادگی در کودکان کمتوانذهنی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر، ازنوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری در این تحقیق شامل همه خانوادههای دانشآموزان دختر و پسر دارای کمتوانذهنی مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی شهر اردبیل بود. نمونه این پژوهش 30 خانواده بود که از بین خانوادههای موجود به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمعآوری دادههای پژوهش از پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه محیط خانوادگی شیفر استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل فرضیهها از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری(MANOVA) استفاده شده است. نتایج نشان داد که نشست گروهی بر کیفیت زندگی و بهبود روابط خانوادگی خانوادههای دارای کودک کمتوانذهنی تاثیر معنی داری داشت (01/0 ≥ P). پشنهاد میشود از نشست گروهی برای بهبود کیفیت زندگی و راوبط خانوادگی درخانواد ه های دارای کودکان کم توا ن ذهنی استفاده شود.