فرشته عموزاده؛ حسن غرایاق زندی؛ منوچهر مرادی سبزوار؛ رضا رستمی؛ علی مقدم زاده
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای بر انعطافپذیریشناختی دانشآموزان بیشفعال ورزشکار است. در این پژوهش از بین 79 دانشآموز ورزشکار مبتلابه اختلال بیشفعالی تعداد 30 دانشآموز به شکل تصادفی انتخابشده و بر اساس سن و جنس و نتایج پیشآزمون که بهوسیله آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین انجام شد، ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تحریک جریان مستقیم فراجمجمهای بر انعطافپذیریشناختی دانشآموزان بیشفعال ورزشکار است. در این پژوهش از بین 79 دانشآموز ورزشکار مبتلابه اختلال بیشفعالی تعداد 30 دانشآموز به شکل تصادفی انتخابشده و بر اساس سن و جنس و نتایج پیشآزمون که بهوسیله آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین انجام شد، به دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش تقسیم شدند. تمامی آزمودنیها در دو گروه، دو نوع مختلف تحریک آند تک موضعی و ساختگی بر روی ناحیه (F3) همراه با تحریک کاتد در ناحیه(SO) با شدتجریان 1 میلیآمپر و به مدت 15 دقیقه طی ده جلسه دریافت کردند سپس هر گروه بهطور مجدد موردبررسی قرار گرفت. پس از یک ماه یک آزمون پیگیری مطابق با پسآزمون و با استفاده از آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین صورت گرفت و از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری برای آزمون فرض- آماری استفاده شد (05/0≥p). نتایج بهدستآمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که اعمال تحریک جریان مستقیم فرا جمجمهای به روش آنودال تک موضعی بر بهبود انعطافپذیریشناختی دانشآموز با اختلال بیشفعالی اثربخش بود و منجر به تفاوت معنادار بین دو گروه آزمایشی و کنترلشده است. یافتههای بهدستآمده حاکی از این است که پروتکل اعمال تحریک جریان مستقیم فرا جمجمهای به روش آنودال، توانایی بهبود انعطافپذیریشناختی دانشآموزان ورزشکار دارای اختلال بیشفعالی دارد.
حمیده جهانبخش؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ عزت خداشناس
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب تحت شرایط تکلیف دوگانه و منفرد بر انعطافپذیری شناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام شد. روش پژوهش، نیمهآزمایشی و از نوع طرح پیشآزمون- پسآزمون- قالوآپ با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشآموزان پسر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شهر اهواز بود. از ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب تحت شرایط تکلیف دوگانه و منفرد بر انعطافپذیری شناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام شد. روش پژوهش، نیمهآزمایشی و از نوع طرح پیشآزمون- پسآزمون- قالوآپ با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشآموزان پسر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شهر اهواز بود. از جامعه مذکور، نمونهای به حجم 39 نفر که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد و پس از انجام آزمون ساخت دنباله به عنوان پیشآزمون، به صورت تصادفی به 3 گروه: تمرین تکلیف دوگانه (13 نفر)، تمرین تکلیف منفرد (13 نفر) و کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. سپس دو گروه تجربی، برنامه تمرینی منتخب با شرایط متفاوت را به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه 45 دقیقهای انجام دادند. در انتها از همه افراد با استفاده از آزمون ساخت دنباله پسآزمون و دو ماه بعد نیز آزمون فالوآپ به عمل آمد. تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس یکراهه و همچنین آزمون تیوابسته نشان داد که در پسآزمون، انعطافپذیری شناختی در گروه تکلیف دوگانه برتر از هر دو گروه تکلیف منفرد و کنترل بود (P<0.05). در آزمون قالوآپ، این برتری تنها نسبت به گروه کنترل باقی ماند. همچنین، گروه تکلیف منفرد در پسآزمون تنها از گروه کنترل برتر بود (P<0.05). در مقایسه با رویکردهای تکلیف منفرد، تمرینات مبتنی بر رویکردهای تکلیف دوگانه میتواند منجر به بهبود بیشتر انعطافپذیری شناختی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شود، لذا بهرهگیری از این روش در برنامهریزی کلاسهای فعالیتبدنی برای این گروه از کودکان پیشنهاد می شود.