سودابه احمدزاده سامانی؛ اکرم دهقانی؛ مهرداد کلانتری؛ صدیقه رضایی دهنوی
چکیده
طرحوارههای ناسازگار اولیه میتواند سلامت روانی، شناختی و هیجانی افراد را با آسیب مواجه سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مبتنی بر طرحوارهدرمانی بر تحمل پریشانی و انعطافپذیری روانشناختی دانشآموزان دختر دارای طرحوارههای ناسازگار اولیه انجام گرفت. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح ...
بیشتر
طرحوارههای ناسازگار اولیه میتواند سلامت روانی، شناختی و هیجانی افراد را با آسیب مواجه سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مبتنی بر طرحوارهدرمانی بر تحمل پریشانی و انعطافپذیری روانشناختی دانشآموزان دختر دارای طرحوارههای ناسازگار اولیه انجام گرفت. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه دارای طرحوارههای ناسازگار اولیه شهر اصفهان در سال تحصیلی 99-1398 بود. در این پژوهش تعداد 30 دانشآموز دختر دارای طرحوارههای ناسازگار اولیه با روش نمونهگیری دردسترس انتخاب و بهطور تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 نوجوان). گروه آزمایش آموزش مهارتهای مبتنی بر طرحوارهدرمانی (صیادی و همکاران، 1396) را طی یک ماه در 8 جلسه 75 دقیقهای دریافت نمودند.. دراینبین در گروه آزمایش 2 نفر و در گروه گواه نیز 3 نفر ریزش داشتند. پرسشنامههای مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه طرحوارههای ناسازگار اولیه (یانگ، 1998) و پرسشنامه تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005) و پرسشنامه انعطافپذیری روانشناختی (دنیس و وندروال، 2010) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر با استفاده از نرمافزار آماری SPSS نسخه 23 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای مبتنی بر طرحوارهدرمانی بر تحمل پریشانی و انعطافپذیری روانشناختی نوجوانان دختر دارای طرحوارههای ناسازگار اولیه تأثیر معنادار دارد (001/0p<). بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای مبتنی بر طرحوارهدرمانی با بهرهگیری از تکنیک آموزش شناختی، مبارزه با طرحوارهها در سطح هیجانی و آموزش شیوههای بهنجار سبکهای مقابلهای میتواند بهعنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود تحمل پریشانی و انعطافپذیری روانشناختی نوجوانان دختر دارای طرحوارههای ناسازگار اولیه مورد استفاده گیرد..
خدیجه شیرالی نیا؛ حدیث عبدالهی موسوی؛ رضا خجسته مهر
چکیده
والدین دارای کودک دارای اختلال طیف اتیسم در بزرگکردن فرزند خود با چالشهای زیادی مواجه هستند. طبق پژوهشها این والدین در مقایسه با والدین کودکانی که معلولیتهای دیگر دارند استرس فرزندپروری بیشتری را تجربه میکنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر استرس فرزندپروری و انعطافپذیری روانشناختی ...
بیشتر
والدین دارای کودک دارای اختلال طیف اتیسم در بزرگکردن فرزند خود با چالشهای زیادی مواجه هستند. طبق پژوهشها این والدین در مقایسه با والدین کودکانی که معلولیتهای دیگر دارند استرس فرزندپروری بیشتری را تجربه میکنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر استرس فرزندپروری و انعطافپذیری روانشناختی مادران کودکان دارای اختلال طیف اتیسم انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون –پسآزمون با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران دارای کودک مبتلا به اتیسم شهر اهواز بودند. تعداد 44 نفر مادر به صورت نمونهگیری در دسترس از بین کسانی که به فراخوان پژوهشگر پاسخ مثبت داده بودند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرارگرفتند. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در قالب هشت جلسهی 90 دقیقهای برای گروه آزمایشی اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استرس فرزندپروری و پرسشنامه پذیرش و عمل- ویرایش دوم بودند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. نتایج بیانگر تأثیر آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر کاهش استرس فرزندپروری و افزایش انعطافپذیری روانشناختی مادران کودکان دارای اختلال طیف اتیسم بود. لذا درمان پذیرش و تعهد میتواند در بهبود سلامت روانی این دسته از مادران نتایج مفیدی را به دنبال داشته باشد.