مهدی عبداله‌زاده رافی؛ نرگس ادیب سرشکی؛ مریم حسن‌زاده اول؛ معصومه پورمحمدرضای تجریشی؛ عباسعلی یزدانی
دوره 4، شماره 16 ، دی 1393، ، صفحه 123-158
چکیده
نظریه ذهن توانایی پیشبینی و شرح دادن رفتار خود و دیگران با توجه به حالت‌های ذهنی است و برای برقراری تعاملات اجتماعی ضروری است. این در حالی است که بررسی‌ها نشان می‌دهند کودکان کمتوان ذهنی در نظریه ذهن با نارسایی و تحول نایافتگی روبرو هستند. پژوهش حاضر، در پی بررسی اثر آموزش حالت‌های ذهنی بر نظریه ذهن دانشآموزان کمتوان ذهنی ...
بیشتر
نظریه ذهن توانایی پیشبینی و شرح دادن رفتار خود و دیگران با توجه به حالت‌های ذهنی است و برای برقراری تعاملات اجتماعی ضروری است. این در حالی است که بررسی‌ها نشان می‌دهند کودکان کمتوان ذهنی در نظریه ذهن با نارسایی و تحول نایافتگی روبرو هستند. پژوهش حاضر، در پی بررسی اثر آموزش حالت‌های ذهنی بر نظریه ذهن دانشآموزان کمتوان ذهنی بود. در این پژوهش آزمایشی 60 دانشآموز پسر و دختر کمتوان ذهنی به روش تصادفی خوشه‌ای از شهر تهران انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی ساده 30 دانشآموز (15 پسر و 15 دختر) در گروه آزمایش و 30 دانشآموز (15 پسر و 15 دختر) در گروه کنترل جای داده شدند. با استفاده از آزمون نظریه ذهن 38 سؤالیو تکلیف محتوای غیرمنتظره نظریه ذهن دانشآموزان هر دو گروه در دو موقعیت پیشآزمون و پسآزمون سنجیده شد. گروه آزمایش 9 جلسه آموزش حالت‌های ذهنی دریافت کرد ولی گروه کنترل فقط از آموزشهای رایج مدرسه استفاده کرد. دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس[ij1] تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که آموزش حالت‌های ذهنی بر بهبود نظریه ذهن دانشآموزان گروه آزمایش تأثیر معنی‌داری داشته است (05/0p<)؛بنابراین، آموزش حالت‌های ذهنی باعث بهبود نظریه ذهن دانشآموزان کمتوان ذهنی میشود. [ij1]ایمیل نویسنذگان
