معصومه طیب لی؛ یوسف جلالی
چکیده
یکی از نقایص اساسی کودکان با کم‌توانی ذهنی که در اغلب کارکردهای آنها اختلال عمده‌ای ایجاد می‍کند، نظریه ذهن ضعیف است. این پژوهش به‌منظور طراحی یک برنامه آموزشی مبتنی بر بازیهای گروهی و تعیین اثربخشی آن بر نظریه ذهن و عزت‌نفس کودکان با کم‌توانی ذهنی خفیف انجام شد. پژوهش حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون ...
بیشتر
یکی از نقایص اساسی کودکان با کم‌توانی ذهنی که در اغلب کارکردهای آنها اختلال عمده‌ای ایجاد می‍کند، نظریه ذهن ضعیف است. این پژوهش به‌منظور طراحی یک برنامه آموزشی مبتنی بر بازیهای گروهی و تعیین اثربخشی آن بر نظریه ذهن و عزت‌نفس کودکان با کم‌توانی ذهنی خفیف انجام شد. پژوهش حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان با کم‌توانی ذهنی خفیف شهر تهران در مقطع ابتدایی دوم بود که در سال تحصیلی 1402- 1401 در مدارس استثنایی مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش 28 دانش‌آموز پسر بود که با نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه 14 نفره آزمایش و کنترل گمارده شد. ابزارهای پژوهش آزمون نظریه ذهن استیرنمن (1999) و مقیاس عزت‌نفس روزنبرگ (1965) بود. برنامه مداخله‌ای طی 24 جلسه 90 دقیقه‌ای بر روی گروه آزمایش اجرا و دو ماه بعد، پیگیری انجام شد. جهت تحلیل داده‍ها از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامه آموزشی پژوهش حاضر از اعتبار و پایایی مناسبی برخوردار است. همچنین، این برنامه تأثیر معناداری بر بهبود نظریه ذهن و عزت‌نفس داشت (001/0p< ) و این تأثیر با گذشت دو ماه همچنان پایدار بود. والدین، معلمان، روان‍شناسان و مراکز توان‌بخشی می‍توانند از بازیهای موجود در برنامه آموزشی این پژوهش جهت بهبود نظریه ذهن و عزت‌نفس کودکان با ناتوانی هوشی خفیف بهره بگیرند.
معصومه طیب لی؛ شهلا پزشک؛ ژانت هاشمی آذر؛ یوسف جلالی
چکیده
هدف از این پژوهش مقایسه عملکرد عصب روانشناختی بزرگسالان مبتلابه نشانگان داون با و بدون بیماری آلزایمر بود. روش پژوهش از نوع توصیفی بود. جامعه مورد پژوهش شامل بزرگسالان مبتلا به نشانگان داون که در مرکز معلولین و کم‌توانان ذهنی شهر تهران به‌صورت تمام وقت نگهداری می‌شدند و یا نیمه‌وقت مشغول فعالیت‌های توان‌بخشی بودند. با استفاده ...
بیشتر
هدف از این پژوهش مقایسه عملکرد عصب روانشناختی بزرگسالان مبتلابه نشانگان داون با و بدون بیماری آلزایمر بود. روش پژوهش از نوع توصیفی بود. جامعه مورد پژوهش شامل بزرگسالان مبتلا به نشانگان داون که در مرکز معلولین و کم‌توانان ذهنی شهر تهران به‌صورت تمام وقت نگهداری می‌شدند و یا نیمه‌وقت مشغول فعالیت‌های توان‌بخشی بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 16 نفر از بزرگسالان مبتلا به نشانگان داون بدون بیماری آلزایمر و تعداد 16 نفر از بزرگسالان مبتلابه نشانگان داون با بیماری آلزایمر از طریق پرسشنامه زوال عقل برای افراد با ناتوانی ذهنی، انتخاب شدند و سپس برای مقایسه‌ی عملکرد عصب روانشناختی آنها از آزمون‌های بندر -گشتالت و چهارمین مقیاس وکسلر کودکان و به‌منظور بررسی سوالات و تعمیم نتایج به‌دست‌آمده از گروه نمونه به جامعه‌ی پژوهش، از t دو گروه مستقل استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده از اجرای آزمون بندر گشتالت نشان داد بین دو گروه بدون بیماری آلزایمر و با آلزایمر در فراوانی خطاها، تفاوت معنی‌داری ازنظر آماری وجود دارد و فراوانی خطاها در گروه با آلزایمر بیشتر است. نتایج به‌دست‌آمده از اجرای مقیاس وکسلر نشان داد بین دو گروه در عامل توانایی عمومی، چیرگی شناختی، مقیاس فهم کلامی، استدلال ادراکی، حافظه‌ی فعال و سرعت پردازش تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. لازم به ذکر است بین دو گروه در خرده آزمون‌ها تفاوت معنی‌دار وجود داشت، افراد در گروه بدون بیماری آلزایمر در مقایسه با گروه با آلزایمر از عملکرد بهتری برخوردار هستند. نتایج پژوهش حاضر همانند تحقیقات گذشته گویای تفاوت در برخی زمینه‌ها میان این دو گروه است.
