هوشنگ گراوند؛ فاطمه عبدلی؛ عبداله محمدی؛ سعیده سبزیان؛ سعیده سبزیان
چکیده
پژوهش حاضر به‌منظور بررسی ارتباط میان سرمایه روان‌شناختی و کیفیت زندگی در مدرسه، با نظر به نوع مدارس موردمطالعه، به روش پس رویدادی انجام شد. جامعه آماری پژوهش دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه تیزهوش و عادی شهر سنندج بود که در سال تحصیلی 98-1397 ثبت‌نام کرده بودند. حجم نمونه برای جامعه دانش‌آموزان تیزهوش برابر با 118 و برای دانش‌آموزان ...
بیشتر
پژوهش حاضر به‌منظور بررسی ارتباط میان سرمایه روان‌شناختی و کیفیت زندگی در مدرسه، با نظر به نوع مدارس موردمطالعه، به روش پس رویدادی انجام شد. جامعه آماری پژوهش دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه تیزهوش و عادی شهر سنندج بود که در سال تحصیلی 98-1397 ثبت‌نام کرده بودند. حجم نمونه برای جامعه دانش‌آموزان تیزهوش برابر با 118 و برای دانش‌آموزان عادی برابر با 137 نفر بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های سرمایه روان‌شناختی (PCQ) و کیفیت زندگی در مدرسه آینلی و بورک (1992) استفاده شد. نتایج آزمون t گروه‌های مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره نشان دادند که بین دانش‌آموزان تیزهوش و عادی در مقیاس سرمایه روان‌شناختی به‌صورت کلی تفاوت معناداری وجود ندارد؛ اما ازلحاظ خرده مؤلفه امیدواری تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین دانش‌آموزان مدارس تیزهوش و عادی در مقیاس کیفیت زندگی در مدرسه به‌طورکلی و همین‌طور خرده مؤلفه فرصت، تفاوت معنی‌دار بود. همچنین با استناد به ضرایب بتا محاسبه شده می‌توان چنین نتیجه گرفت که رابطه بین کل مقیاس سرمایه روان‌شناختی و خرده مؤلفه امیدواری با کیفیت زندگی مدرسه در بین دانش‌آموزان مدارس عادی، قوی‌تر از مدارس تیزهوش است.
