سکینه پورطالب؛ باقر غباری بناب؛ سوگند قاسم زاده؛ حامد بابکری
چکیده
هدف: پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثربخشی برنامهی بخشایشگری در کاهش مشکلات خشم و ارتقای مدیریت خشم نوجوانان مقیم کانون اصلاح و تربیت تهران انجام شد. این پژوهش یک مطالعهی نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و گروه کنترل بود. در این پژوهش 30 نوجوان با مشکلات رفتاری مقیم کانون اصلاح و تربیت به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثربخشی برنامهی بخشایشگری در کاهش مشکلات خشم و ارتقای مدیریت خشم نوجوانان مقیم کانون اصلاح و تربیت تهران انجام شد. این پژوهش یک مطالعهی نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و گروه کنترل بود. در این پژوهش 30 نوجوان با مشکلات رفتاری مقیم کانون اصلاح و تربیت به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنیها بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 16 جلسهی 120 دقیقهای در جلسات آموزش بخشایشگری شرکت کردند، درحالیکه به گروه کنترل آموزشی داده نشد. ابزار جمعآوری دادهها در این پژوهش پرسشنامهی خشم صفت – حالت اسپیلبرگر STAXI-2 بود و اطلاعات بهدستآمده با روش کوواریانس تک متغیره و با استفاده از نسخهی 23 نرمافزار SPSS تحلیل شد. یافتهها نشان داد که آموزش برنامهی بخشایشگری اثر معنیداری بر مهارت کنترل خشم نوجوانان با مشکلات رفتاری دارد (p<0/05). لذا آموزش این برنامه با نتایج مثبت و مؤثری بر کنترل و مدیریت خشم گروه آزمایش همراه بوده و توجه به برنامههای بخشایشگری در کاهش مشکلات رفتاری نوجوانان ضروری است و اهمیت ویژهای دارد.