نویسندگان

• آرزو شاه میوه اصفهانی ¹
• طاهره حیدری ²
• احمد عابدی ³
• مرضیه توکل نیا ⁴

¹ دانشجوی دکترای رشته روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه اصفهان

² کارشناسی ارشد رشته روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه اصفهان.

³ دکترای روانشناسی و عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان

⁴ کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه اصفهان

چکیده

هدف این پژوهش بررسی تأثیر بازی‌های
گروهی در یادگیری مهارت‌های روانی- حرکتی کودکان پیش دبستانی کم‌توان‌ذهنی (سنین 5 تا 7 سال) بود. این
پژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن شبه‌آزمایشی بود. برای این هدف، 20پسر
پیش‌دبستانی کم‌توان‌ذهنی مدارس ویژه دانش‌آموزان با کم‌توانی ذهنی شهر اصفهان به
شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به روش تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل
گمارده شدند(10 کودک در گروه آزمایش و 10 کودک در گروه کنترل). ابزار مورد استفاده
برای بررسی رشد حرکتی کودکان  در پیش‌آزمون و پس‌آزمون، آزمون لینکن- اوزرتسکی بودکه به صورت انفرادی اجرا
گردید. گروه آزمایشطی
15جلسه یک ساعته تحت مداخله بازی های
گروهی قرار گرفتند و بر روی گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نشد. پس از پایان
مداخله کودکان هر دو گروه از لحاظ مهارت‌های
روانی-حرکتی با آزمون لینکن-اوزرتسکی
مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون آماری کواریانس
مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج
نشان داد بین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون مهارت‌های روانی-حرکتی در گروه‌های
آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد(001/0>P).
میزان اندازه اثر69 /0بدست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که بازی‌های گروهی مهارت‌های
روانی-حرکتی کودکان کم‌توان‌ذهنی را افزایش می‌دهد. نتایج تحلیل واریانس چندگانه (مانوا) نشان داد که تفاوت در خرده مقیاس‌های
تعادل( 006/0=P)، مهارت انگشتان( 001/0=P)، هماهنگی چشم و دست(
001/0=P) مهارت تنه (005/0=P) معنی‌دار بود، اما در خرده مقیاس‌های مهارت عضلات بزرگ دست‌ها
(7/0=P) و مهارت بازوها( 17/0=P) و هماهنگی دست و پا(10/0=P) این تفاوت معنی‌دار نبود. بنابرین می‌توان از بازی‌های گروهی در کنار سایر روش‌ها
برای تقویت مهارت‌های روانی – حرکتی کودکان پیش‌دبستانی استفاده نمود

کلیدواژه‌ها

• کودکان پیش‌دبستانی
• کم‌توان‌ذهنی
• بازی‌های گروهی
• مهارت‌های روانی- حرکتی

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Group Plays on Psychomotor Development of Educable Mentally Disabled Preschool Boys in Preschool in 2011

نویسندگان [English]

• Arezoo Shahmiveh Isfahani ¹
• Tahereh Heidari ²
• Ahmad Abedi ³
• Marzieh Tavakolniya ⁴

چکیده [English]

The purpose of this research is to determine the
effect of group plays on psychomotor development of educable mentally disabled
boys (aged 5 to 7 years old). Thestatistical population of this study
includes all boys with educable mental disability in preschool. The sample
consists of 20 boys who are randomly selected from three special schools in
Isfahan city. Then they are randomly assigned into two experimental and control
groups. The instrument used in this research is Lincoln Oseretsky Test of Motor
Proficiency and Education Group Play. A pretest is administered on both the
experimental and control groups. Then education play training is employed on
the experimental group for one mouth and 12 sessions. A post test is
administered on both groups at the end of training. The results show there is a
significant difference between the mean scores of Lincoln Oseretsky Test of
Motor Proficiency in the experimental and the control groups in the post test
(p<0.001). The effect size is 69%. It is therefore concluded that group play
could increase psychomotor development in educable mentally disabled boys. So
we can use group plays on psychomotor development in preschool children in
addition to another methods

کلیدواژه‌ها [English]

• Play
• psychomotor development
• mentally disabled children