منابع فارسی
احدی، ح. بنیجمالی، ش. (1380). روانشناسی رشد، تهران: پردیس.
احمدی، م. (1375). اثربخشی بازی درمانگری متمرکز کودک پرخاشگر، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
آزاد، ح. (1372). آسیبشناسی روانی، تهران: بعثت.
افروز، غ. (1383). روانشناسی تربیتی کاربردی، تهران: انجمن اولیاء و مربیان
ایفینک، ب. (1976). فعالیتهای مربوط به یکپارچگی حسی- حرکتی، ترجمه مهناز راغفر (1383)، تهران: طیب.
بابایی، م.(1380). بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی بر اختلالات سلوکی دانشآموزان دبستانی شهرستان ساری، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
ثنایی، ب. (1379). رواندرمانی و مشاوره گروهی، تهران: آگاه.
جیکداسن، ه. (1386). بازی درمانی، ترجمه سوسن صابری، تهران: آگاه
خمارلو، توران، (1375). کتاب کار مربی کودک، تهران: آگاه.
دابلیومافت، م. (1375). اصول و مبانی مددکاری اجتماعی و روانپزشکی کودک، ترجمه سیدجلال صدرالسادات و سعید حسنزاده، تهران، سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور
دلاور، ع. (1385). روش تحقیق در روانشناسی و علوم تربیتی، تهران: ویرایش.
رسولی، م. (1376). بررسی تأثیر بازی درمانی بر تکامل اجتماعی کودکان 6-4 ساله دچار تأخیر تکامل اجتماعی در شیرخوارگاه آمنه در سال 1376، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
رینی، و. (1380). رشد و تقویت مهارتهای ادراکی- حرکتی در کودکان، ترجمه علی حسین سازمند و سیدمهدی طباطبایینیا، تهران: دانژه.
شارب، ا. (1373). بازی تفکر کودک است، ترجمه قاسم قاضی و نعمت کدی.ر، تهران: سپهر.
شهرابی، ع، و دشتی، ف. (1372). تأثیر بازی در افزایش مهارتهای ارتباطی کودکان عقبمانده ذهنی آموزشپذیر، تهران: پژوهشکده سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور.
عمادپور، م. (1377). تأثیر هنرهای نمایشی بر یادگیری کودکان عقبمانده ذهنی آموزشپذیر، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
فضلی خانی، م. (1387). برگزیده مقالات تجارب راهنمایی- مشاورهای معلمان، تهران: فرهیختگان دانشگاه.
قاسمی، ف. (1377). نقش بازی در آموزش و پرورش کودکان نجفآباد در سال (1377)، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
کله، پ. و چلن، ل. روشها و راهبردها در تعلیم و تربیت کودکان استثنایی، ترجمه فرهاد ماهر، 1372، تهران: قومس.
گلدارد، ک. و گلدارد، د. اصول و فنون مشاوره با کودک، ترجمه حامد برآبادی، 1381، تهران: انجمن اولیاء و مربیان.
لسک، ج. و لسک، ب. درس نامه مددکاری اجتماعی و روانپزشکی کودک، ترجمه سیدجلال صدرالسادات و سعید حسنزاده، 1377، تهران: سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور.
ل. لندرث، گ. بازی درمانی دینامیسم مشاوره با کودکان، خدیجه آرین، 1374، تهران: اطلاعات.
محمداسماعیل، ا. (1383). بازی درمانی نظریهها، روشها و کاربردهای بالینی، تهران: دانژه.
محمداسماعیل، ا. (1383). بازی درمانی در درمان کودکان مبتلا به اختلال رفتاری، تهران: پژوهشکده سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور.
محمدی، م. (1378). بررسی نظر معلمان مدارس در مورد تأثیر بازی در یادگیری و رشد عاطفی اجتماعی دانشآموزان عقبمانده ذهنی مقطع ابتدایی زنجان در سال 1378، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
موسوی چلک، ح. (1384). راهنمای سرپرستی و کارورزی (کار عملی)، تهران: شلاک.
مهجور، س. (1370). روانشناسی بازی. شیراز: راهگشا.
منابع لاتین
Amstel.H., Dyke, T.(1993). would people with disability in the highlands benefit from a cammunity based rehabililation program? Sauthern highlands province. Pupua new guinea. 36(4):316-320
Baker, f.(1992). Social support and quality of life of commumit support clients. Community mental health journal. 25(5):397-411
Jones, T.G.,Rapprt,L.J., Hanks, R.A., Lichtenberg, P.A., Telmet, K. (2003). Cognitive and psychological predictors of subjective well-being. The clinical neuropsychologist, 27,13-18
Klausner,E.J., Clarking, J.F., Spielman, L., pupo. C.,Abrams, R. (1998). Late-life depression and functional disability. The role of goal-focuesd group psycho-therapy. 13,707-716
Lopez, S.J. and snyder. C.R (Eds).(2003). Positive psychological assessment: A handbook of models and measures. Washington, DC: American psychological Association.
Rimmer, J.H,(1999). Health promotions for people with disabilities: The emerging paradigm shift from disability prevention to prevention of secondary conditions.79)5): 495-502.