باعدی، ز. (1389). بررسیکارآمدیبازی‌درمانیدرکاهشپرخاشگریکودکانمبتلابهاختلالات سلوک. پایاننامه کارشناسی ارشد، انستیتو روان‌پزشکی تهران.
برزگر، ز. (1392). مقدمهای بر جایگاه بازی درمانی در مشکلات روانشناختی کودکان. فصلنامه تعلیم و تربیت استثنایی، 13(2)، 44-35.
جلالی، س؛ کار احمدی، م؛ مولوی، ح؛ و آقایی، ا. (1390). تأثیر بازیدرمانی گروهی به شیوه شناختی-رفتاری بر ترس اجتماعی کودکان 5 تا 11 سال. تحقیقات علوم رفتاری، 9 (2)، 113-104.
حسنی، ر؛ میرزاییان، ب؛ و خلیلیان، ع. (1392). اثربخشی بازیدرمانی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر اضطراب و عزت‌نفس کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی. فصلنامه پژوهشهای نوین روانشناختی، 8 (29)، 180-163.
حسینخانزاده، ع. ع. (1395). روانشناسی، آموزش و توانبخشی افراد با نیازهای ویژه. تهران: آوای نور.
حسینخانزاده، ع.ع؛ رحیمی، ا؛ و استوی، ا. (1395). تأثیر آموزش مهارت‌های جرئت ورزی بر بهبود روابط بین همسالان و حرمت خود دانش‌آموزان دیرآموز. روانشناسی افراد استثنایی، 6 (2)، 22-1.
رضایی جمالویی، ح؛ ابوالقاسمی؛ ع؛ نریمانی، م؛ و زاهد، ع. (1391). پذیرش همسالان در دانش‌آموزان پسر پایۀ دوم راهنمایی با نارسایی‌های یادگیری ویژه و دانش‌آموزان با پیشرفت تحصیلی متفاوت، روانشناسی افراد استثنایی، 2 (7)، 98-77.
زارعپور، ا؛ فلاحی خشکناب، م. و کاشانی نیا، ز. (1388). بررسی تأثیر بازیدرمانی گروهی بر میزان افسردگی کودکان مبتلا به سرطان. مجلهدانشگاهعلومپزشکیکردستان. 14، 64-72.
سهرابی شگفتی، ن. (1390). روش های مختلف بازی درمانی و کاربرد آن در درمان اختلالات رفتاری و هیجانی کودکان. روشها و مدلهای روانشناختی، 1 (4)، 58-41.
شجاعی، س؛ پیرزادی، ح؛ خاموشی، م؛ و شریفی، س. (1395). مقایسه احساس تنهایی در افراد با آسیب شنوایی، آسیب بینایی و عادی، روانشناسی افراد استثنایی، 6 (21)، 127-107.
عاشوری، م؛ جلیل آبکنار، س؛ حسنزاده، س؛ و پورمحمدرضای تجریشی، م. (1392). مقایسه وضوح گفتار کودکان کاشت حلزونشده، دارای سمعک و کودکان با شنوایی هنجار. مجله توانبخشی، 14 (3)، 15-8.
قلیزاده مهویزانی، ر. (1393). تأثیر بازیدرمانی گروهی بر بهبود روابط بین فردی و افزایش پذیرش اجتماعی و کاهش کمرویی دانش‌آموزان با آسیب شنوایی. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی رشت.
محمداسماعیل، ا. (1389). بازیدرمانی: نظریه‌ها، روشها و کاربردهای بالینی. تهران: دانژه.
متسون، ج؛ و اولندیگ، ت. (1988). بهبودبخشیمهارتهای اجتماعیکودکان: ارزیابیوآموزش. ترجمه احمد بهپژوه. (1384). تهران: اطلاعات.
موللی، گ؛ جلیلآبکنار، س. س؛ و عاشوری، م. (1394). بررسی اثربخشی بازیدرمانی گروهی بر مهارت‌های اجتماعی کودکان پیشدبستانی آسیب‌دیده شنوایی. مجله توانبخشی، 16 (1)، 76-85.
نجفی، م؛ و سرپولکی، ب. (1395). اثربخشی بازیدرمانی شناختی رفتاری بر پرخاشگری و اختلال املاء در کودکان دبستانی. روانشناسی افراد استثنایی، 6 (21)، 121-103.
Atiwannapat, P., Thaipisuttikul, P., Poopityastaporn, P., & Katekaew, W. (2016). Active versus receptive group music therapy for major depressive disorder-A pilot study. Complementary Therapies in Medicine, 26(1), 141–145.
Bowen, S. K. (2016). Early intervention: A multicultural perspective for students who are d/Deaf and hard of hearing multilingual learners. American Annals of the Deaf, 161(1), 33-42.
Cappelli, M. D., & Tina, M. (2005). Social development of children with hearing impairments who are integrated into general education classrooms. The Volta Review, 97, 197-208.
Ciolca, C., & Mogâldea., C. (2014). Types of Communication in Kinetotherapy Classes Involving Students with Hearing Impairments, Social and Behavioral Sciences, 117, 610 – 615.
El-Nagger, N, S., Abo-Elmaged, M. H., & Ibrahim Ahmed, H. (2017). Effect of applying play therapy on children with attention deficit hyperactivity disorder. Nursing education and practice, 5, 1925- 1935.
Fujiki, M., & Brinton, B. (2009). Social skills of children with specific language impairment. Brigham Young University, Provo, U, T. in Egyptian scho nols, Doctoral Dissertation, University of Tubingen.
Landreth, GL., Ray, DC. & Bratton, SC. (2009). Play therapy in elementary schools. Psychology in the Schools, 46 (3), 9-281.
Liu, S. H., Yin, M. C., & Huang, T. H. (2013). Adolescents’ Interpersonal Relationships with Friends, Parents, and Teachers When Using Facebook for Interaction. Creative Education, scientific research (Sci Res),5, 335-339.
Onen, A. S., & Ulusoy, F. M. (2012). The effects of pre-service teachers’ interpersonal relationship dimensions on their attitudes towards the teaching profession, Social and Behavioral Sciences, 46, 5529 – 5533.
Passanisi, A., Nuovo, S. D., Urgese, L., & Pirrone, C. (2015). The Influence Of Musical Expression On Creativity & Interpersonal Relationships In Children. Social and Behavioral Sciences, 191, 2476-2480.
Plutchik, R. (1997). The circumflex as a general model of the structure of emotions and personality. Plutchik, R. ve Conte, R. H. (Eds.), Circumplex models of personality and emotions. USA:American Psychological Association Press.
Ramdaniati, S., Hermaningsih, S. & Muryati. (2016). Comparison Study of Art Therapy and Play Therapy in Reducing Anxiety on Pre-School Children Who Experience Hospitalization, Open Journalof Nursing, 6, 46-52.
SHoaakazemi, M., Momeni Javid, M., Ebrahimi Tazekand, F., SHamloo Rad, Z., & GHolami, N. (2012). The effect of group play therapy on reduction of separation anxiety disorder in primitive school children, Social and Behavioral Sciences, 69, 95 – 103.
Smith, T. E. C., Polloway, D. A., T. T., Patton, J. R., & Dowdy, C. A. (2015). Teaching Students with Special Needs in Inclusive Settings, Seventh Edition. Upper Saddle River, NJ: Pearson.
Toe., & Paatsch, L. (2013). The conversational skills of school-aged children with cochlear implants the conversational skills of school-aged children with cochlear implants. Journal Cochlear Implants International, 14(2), 67- 79.
Zahran, S. K. A. E. (2012). Role of the Extra Sensory Perception in Decision Making and Interpersonal Relationships - A Comparative Study among Pre-school Children and Adolescences. International Journal of Business and Social Science, 3 (9), 91-100.
)