Document Type : Research Paper
Authors
Abstract
The aim of the present study was to determine the effect of optimism training model by role-playing on reducing the rate of depression among low-vision girls in city of Tehran. This study was a quasi-experimental design with pretest- posttest with control group. For this mean, the available sampling method was used. 20 low-vision teenager girls with depression in “Narjes Blind School”, in the 2011 to 2012 academic year, was selected and randomly assigned in experimental and control groups. Experimental group during ten sessions were trained by group role-play, but the control group did not receive any training in this area. The research data collected by ‘adolescence and children depression test’ (CADS) and analyzed using ANCOVA test was used. The obtained results indicated that the training of optimism by role-playing have a significant impact in reducing of low-vision teenager depression (p<0/0001). So, this can be concluded that the optimism training method by role-playing was nearly stable effective in reduce depression rate of low-vision teenager girls.
Keywords
آخوندی، ن. (1392). روانشناسی راهنمایی و مشاوره. تهران: دانشگاه پیام نور.
آرتر، ک؛ ماسن، ه؛ مککال، س؛ مکلیندن، م؛ و استون، ج. (1999). کودکان با آسیب بینایی و آموزش تلفیقی. ترجمه احمدپناه، م. (1383). تهران: دانژه.
افروز، غ. (1391). مقدمهای بر روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی. تهران: دانشگاه تهران.
بهراد، م. (1388). بررسی اثربخشی آموزش خوشبینی بر سلامت روانی در دانشجویان دختر دانشگاه یزد، پایاننامه کارشناسی ارشد منتظر نشده، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان.
خداپناهی، م. ک. (1391). انگیزش و هیجان. تهران: سمت.
رهگوی، ا؛ ابراهیمیبلیل، ف؛ خانکه، ح؛ رهگذر، م؛ و رضایی، ا. (1385). تاثیر پسیکودراما بر افسردگی زنان بستری مبتلا به اختلال روانی با سیر طولانی. دو فصلنامه پژوهشات علوم رفتاری، 4(1 و 2)، 71- 76.
زارب، ژ. م. (1992). ارزیابی و شناخت- رفتاردرمانی نوجوانان. ترجمه خدایاریفرد، م؛ و عابدینی، ی. (1383). تهران: رشد.
زارعی، ا. (1389). بررسی اثربخشی آموزش سبک اسنادی خوشبینانه بر میزان علایم افسردگی دانشآموزان دختر 10 تا 13 سالهی شهرستان شوش دانیال، پایاننامه کارشناسی ارشد منتشر نشده، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان.
ساعتچی، م؛ کامکاری، ک؛ و عسگریان، م. (1389). آزمونهای روانشناختی. تهران: ویرایش.
سجودی، ف؛ و مخاطبی اردکانی، م. (1386). بررسی نظام مبتنی نمایش رادیویی. مجله زبان و زبان شناسی، 3(1 و 5)، 73-87.
سلیگمن، م. ا. پ؛ رایویچ، ک؛ جیکاکس، ل؛ و گیلهام، ج. (1996). کودک خوشبین. ترجمه داورپناه، ف. (1388). تهران: رشد.
سیف، ع. (1383). تغییر رفتار و رفتار درمانی نظریهها و روشها. تهران: دوران.
عریضی، ه؛ و فرهانی، ه. (1387). روش های کاربردی پژوهش در روان شناسی بالینی و مشاوره. تهران: دانژه.
عسگری، ا. (1384). تاثیر آموزش مهارتهای زن‍دگ‍ی و نقشگزاری روانی (پ‍س‍ی‍ک‍ودرام) بر تغییر ن‍گ‍رش دانشآموزان دب‍ی‍رس‍ت‍آنهای ش‍ه‍ر خ‍رم آب‍اد ن‍س‍ب‍ت به اع‍ت‍ی‍اد در س‍ال ت‍ح‍ص‍ی‍ل‍ی۸۳-۸۴، پایاننامه کارشناسی ارشد منتشر نشده، دانشگاه آزاد خوراسگان.
کرک، س. ا؛ و گالاگر، ج. ج. (1988). آموزش و پرورش کودکان استثنایی. ترجمه جوادیان، م. (1382). مشهد: آستان قدس رضوی.
کنشلو، ن؛ لطفیکاشانی، ف؛ و محمودنیا، ع. (1386). تاثیر اجرای نقشگزاری روانی بر ویژگیهای روانی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا. روانشناسی کاربردی، 3(1)، 62- 80.
لیهی، ر. ل. (2003). تکنیکهای شناخت درمانی (راهنمای کاربردی برای متخصصان بالینی). ترجمه حمیدپور، ح؛ و اندوز، ز. (1389). تهران: ارجمند.
مش، ا. ج؛ و ولف، د. ا. (2008). روانشناسی مرضی کودک. ترجمه مظفری مکیآبادی، م؛ و فروعالدین عدل، ا. (1389). تهران: رشد.
ملازمانی، ع؛ و فتحیآشتیانی، ع. (1387). تاثیر آموزش به شیوه ایفای نقش بر بهبود تصور از خود نوجوانان. مجله علوم رفتاری، 2(1)، 61- 66.
نریمانی، م؛ بیابانگرد، ا؛ و رجبی، س. (1385). بررسی کارآمدی روان نمایشگری بر بهبود بخشی مهارتهای اجتماعی و عزت نفس دانشآموزان نارساخوان. پژوهشکده کودکان استثنایی، 6(2)، 623- 638.
هاردمن، م. م؛ درو، گ. ج؛ و اگن و. (2002). روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی (جامعه، مدرسه و خانواده). ترجمه علیزاده و همکاران. (1389). تهران: دانژه.
هالاهان، د. پ؛ و کافمن، ج. م. (1994). کودکان استثنایی مقدمهای بر آموزشهای ویژه. ترجمه جوادیان، م. (1390). مشهد: آستان قدس رضوی.
Baim, C., Burmeister, J., & Maciel, M. (Eds.). (2013). Psychodrama: Advances in theory and practice (Vol. 2). Routledge.
Burns, D. D., & Beck, A. T. (1978). Cognitive behavior modification of mood disorders. In Cognitive behavior therapy (pp. 109-134). Springer US.
Cazeaux, C. (2005). Phenomenology and radio drama. The British Journal of Aesthetics, 45(2), 157-174.
Dogan, T. (2010). The effects of psychodrama on young adults’ attachment styles. The arts in psychotherapy, 37(2), 112-119.
Fekete, A., & Fekete, Z. (2012). The psychologist role in oncology. Journal of Radiotherapy and Medical Oncology, 18(1), 27-29.
Hamamci, Z. (2006). Integrating psychodrama and cognitive behavioral therapy to treat moderate depression. The Arts in Psychotherapy, 33(3), 199-207.
Hamamci, Z. (2002). The Effect of Integrating Psychodrama and Cognitive Behavioral Therapy on Reducing Cognitive Distortions in Interpersonal Relationships. Journal of Group Psychotherapy, Psychodrama & Sociometry.
Jaycox, L. H., Reivich, K. J., Gillham, J., & Seligman, M. E. (1994). Prevention of depressive symptoms in school children. Behaviour research and therapy, 32(8), 801-816.
Kempen, G. I., Ballemans, J., Ranchor, A. V., van Rens, G. H., & Zijlstra, G. R. (2012). The impact of low vision on activities of daily living, symptoms of depression, feelings of anxiety and social support in community-living older adults seeking vision rehabilitation services. Quality of life research, 21(8), 1405-1411.
Mindoljević Drakulić, A. (2011). Clinical and No-Clinical Setting Specificities in First Session Short-Term Psychotherapy Psychodrama Group. Collegium antropologicum, 35(1), 173-179.
Moreno, J. L. (1946). Psychodrama and group psychotherapy. Sociometry, 9(2/3), 249-253.
Nyman, S. R., Gosney, M. A., & Victor, C. R. (2009). Psychosocial impact of visual impairment in working age adults. British Journal of Ophthalmology, bjo-2009.
Pinquart, M., & Pfeiffer, J. P. (2012). Psychological adjustment in adolescents with vision impairment. International Journal of Disability, Development and Education, 59(2), 145-155.
Rees, G., Mellor, D., Holloway, E. E., Sturrock, B. A., Hegel, M. T., Casten, R., & Keeffe, J. E. (2013). Integrated depression management: a proposed trial of a new model of care in a low vision rehabilitation setting. Ophthalmic epidemiology, 20(5), 321-329.
Sawyer, M. G., Harchak, T. F., Spence, S. H., Bond, L., Graetz, B., Kay, D., & Sheffield, J. (2010). School-based prevention of depression: A 2-year follow-up of a randomized controlled trial of the beyondblue schools research initiative. Journal of Adolescent Health, 47(3), 297-304.
Tabrett, D. R., & Latham, K. (2011). Factors influencing self-reported vision-related activity limitation in the visually impaired. Investigative ophthalmology & visual science, 52(8), 5293-5302.
Thurston, M. (2010). An inquiry into the emotional impact of sight loss and the counselling experiences and needs of blind and partially sighted people. Counselling and Psychotherapy Research, 10(1), 3-12.
Vyskocilova, J., & Prasko, J. (2012). Emotional processing strategies in cognitive behavioral therapy. Activitas Nervosa Superior Rediviva, 54(4), 150-158.
)