Document Type : Research Paper
Authors
1 alzahra univercity
2 Azad Unvercity
Abstract
this study was to investigate the effect of forgiveness education on the psychological well-being and happiness of mothers of students with special learning disorder in Tabas. The present study is a semi-experimental two-group pretest-posttest design. The statistical population of all mothers with children with special learning disorder was in Tabas city during the academic year 1396-1396. To collect data, a sample of 30 people was selected by simple random sampling. The tools used to achieve the research goals were Oxford Happiness Questionnaire (Hill and Argyle, 2002) and Reif's Psychological Well-being Scale (1989). For data analysis, descriptive statistics such as mean, standard deviation and single covariance analysis Variable and Multivariate. The findings showed that the mean of the experimental group in the components of psychological well-being and happiness increased compared to the control group. It can be said that forgiveness education has been effective on the psychological well-being and happiness of mothers of students with special learning disorder, therefore the results represent new horizons in clinical interventions and can be used as an effective intervention method.
Keywords
آهنگرکانی، م؛ کمری، س؛ زارعی، ر. (1395). تبیین بهزیستی معنوی و شادکامی زوجین بر اساس مولفه بخشایش در خانواده هسته ای، روانشناسی اجتماعی،۲ (۳۸)، 36-23
باقری خلیلی، ع. ا. (1386) شادی در فرهنگ و ادب ایرانی، فصلنامه مطالعات ملی،30،8 (2).5-12
پلنگی، ا؛ رضایی، ا. (1395). مقایسه ی بهزیستی روانی و کنترل خشم در مادران کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری و عادی، ناتوانی های یادگیری، 6(2)،58-51
تقوایی نیا، ع. (1395). اثربخشی مداخله مبتنی بر بخشش به شیوه گروهی بر بهزستی ذهنی همسران جانباز، ارمغان دانش، 21(2)، 186-174
جوکار، ب. (1386) رابطه هدف‌گرایی و شادی، فصلنامه علمی-پژوهشی روانشناسی دانشگاه تبریز،5(2)،5-15.
حیدری، س؛ فلاحتی، ز؛ محی الدینی، ح و قلی پور، ح. (1394). اثربخشی آموزش مهارت های زندگی در شادکامی مادران کودکان استثنایی، همایش ملی توانمندسازی فردی اجتماعی افراد با نیازهای ویژه، خراسان جنوبی – قاین.
خانجانی، م؛ شهیدی، ش؛ فتح‌آبادی، ج؛ مظاهری، م. ع؛ شکری، ا (1393). ساختار عاملی و ویژگی‌های روان‌سنجی فرم کوتاه (18 سؤالی) مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف در دانشجویان دختر و پسر، اندیشه و رفتار، 8(32)، 36-27.
خدادادی سنگده، ج؛ تولائیان، س. ع؛ بلقان‌آبادی، م. (1393). اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگر به شیوه گروهی بر افزایش شادکامی مادران کودکان با نیازهای ویژه. روانشناسی خانواده، ۱ (۱)، 62-53
راغب، ح. ا. (1386). ویژگی های روان سنجی سیاهه ارزیابی آمادگی تحصیلی کودکان پش دبستانی در حیطه رویکردها به یادگیری، پژوهش در حیطه کودکان استثنایی، 7 (2)، (25)، 286-265.
زرگر، ی.ا ؛ محمدی بهرام آبادی، ر. و بساک نژاد، س. (1391). بررسی فرایندهای خانواده به عنوان پیش‌بینی‌های مشکلات رفتاری در دانش آموزان پایه ی دوم دبیرستان های شهر یاسوج، مجله‌ی روانشناسی مدرسه، 1 (2)،103- 77.
شیرین کار، ز؛ نامداری، ک؛ جمیلیان، ح. ر؛ عابدی، ا. (1395). تاثیر درمان گروهی مبتنی بر بخشش بر علائم افسردگی و نشخوار فکری زنان مبتلا به افسرده خویی، مطالعات روانشناسی بالینی،6(22)، 104-85
علی پور، ا؛ نور بالا، ا. ع. (1387). بررسی مقدماتی پایایی و روایی پرسشنامه شادکامی آکسفورد در دانشجویان دانشگاه های تهران، مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، ۵ (۱ و ۲)، 66-55
غلامی حیدرآبادی، ز؛ نوابی نژاد، ش؛ دلاور، ع؛ شفیع آبادی، ع.ا. (1393). اثر بخشی آموزش مثبت‌نگری بر افزایش شادکامی و سخت‌رویی مادران دارای فرزند نابینا، روانشناسی افراد استثنایی، 4 (16)، 116-97.
قاسمی پیر بلوطی، م و امینی، س. م. (1395). بررسی اثر بخشی بخشش درمانی بر بهزیستی روانشناختی و سازگاری دانش آموزان دختر شهرکرد، کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی، ترکیه.
قمری گیوی، ح؛ محبی، ز. صادقی، م. (1391). اثربخشی بخشش درمانی بر پرخاشگری و میزان بخشش در پسران نوجوان کانون اصالح و تربیت شهر تهران. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، 23(96 ،)163-168.
کریمی جوزستانی، ل؛ عابدینی، م؛ عابدی، ا و صادقی، ا. (1394). مقایسه مؤلفه های مثبت گرای روان شناختی در والدین کودکان عادی و اختلال یادگیری، دومین کنفرانس بین المللی روانشناسی، علوم تربیتی و سبک زندگی، مشهد، دانشگاه تربت حیدریه.
گنجی، م. (1392). آسیب شناسی روانی بر اساس DSM-5. جلد دوم. تهران: انتشارات ساوالان.
لواف پور نوری، ف؛ زهراکار، ک؛ آذرهوش فتیده، ز. (1393). تبیین نقش اثربخشی مداخله‌ی بخشش فرایندمحور در کاهش انگیزه‌های انتقام جویی و دوری گزینی دانش‌آموزان پسر دوره‌ی راهنمایی، روانشناسی مدرسه، 3(2)، 185-170
مظلومی، ن و ابراهیمی نژآد، غ. (1395). تعیین اثربخشی رویکرد درمان گروهی مبتنی بر تعهد و پذیرش بر خوش بینی مادران دارای کودکان با مشکل اختلال یادگیری در مقطع راهنماییی، کنفرانس جهانی روانشناسی و علوم تربیتی، حقوق و علوم اجتماعی در آغاز هزاره سوم، شیراز
نریمانی، م؛ اقا محمدیان، ح.ر؛ رجبی، س. (1386). مقایسه سلامت روان کودکان استثنائی و عادی، بهداشت روان،9(33-34)، 24-15
نریمانی، م؛ یوسفی، ف؛ کاظمی، ر. (1393). نقش سبک‌های دلبستگی و کیفیت زندگی در پیش بینی بهزیستی روانشناختی نوجوانان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری، ناتوانی های یادگیری، 3(4)، 142-124
نریمانی، م؛ شاه محمدزاده، ی؛ امیدوار، ع؛ امیدوار، خ. (1393). مقایسه‌ی سرمایه روانشناختی و سبک‌های عاطفی در بین دانش‌آموزان پسر با و بدون ناتوانی یادگیری، ناتوانی های یادگیری، 4(1)،118-100
هالاهان، د؛ پی، لوید، ج؛ کافمن، ج؛ ویس، م و مارتینز، ا. (2006). اختلا‌ل‌های یادگیری: مبانی، ویژگی‌ها و تدریس مؤثر، ترجمه‌ی حمید علیزاده و همکاران (1390). تهران: انتشارات ارسباران.
Akhtar, S., & Barlow, J. (2018). Forgiveness therapy for the promotion of mental well-being: A systematic review and meta-analysis. Trauma, Violence, & Abuse, 19(1), 107-122.
Beck, S. (2005). Efficay of forgiveness group intervention for aggressive victims. Unpublished Doctoral dissertation. Capella University.
Blacher, Jan. Begum, Gazi F. Macrolides, George A. Baker, & Bruce L. (2013). Longitudinal Perspectives of Child Positive Impact on Families: Relationship to Disability and Culture. American Journal on Intellectual and Developmental Disabilities. 118(2), 141-155.
Casey, J. (2012). A Model to Guide the Conceptualization, Assessment, and Diagnosis of Nonverbal Learning Disorder. Canadian Journal of School Psychology, 27(1), 35-57.
Cooke, K. L. (2006). Models of forgiveness and adult romantic attachment in ended relationships: Forgiveness over time. A thesis for the degree of Master of Science at Virginia Commonwealth University.
Enright, R. (2011). Psychological Science of Forgiveness: Implications for Psychotherapy and Education. Pontificia Universita della Santa Croce. Rome publication
Fincham, F. D. Beach, S. R. & Davila, J. (2004). Forgiveness and conflict resolution in marriage. Journal of family psychology, 18(1), 72.
Ganji, M. (2013). Abnormal psychology based on DSM-5. Tehran: savalan publication
Ginieri-Coccossis, M. Rotsika, V. Skevington, S. Papaevangelou, S. Malliori, M. Tomaras, V. & Kokkevi, A. (2012). Quality of life in newly diagnosed children with specific learning disabilities (SLD) and differences from typically developing children: A study of child and parent reports. Child: Care, Health and Development, 39, 581–59.
Hills, P. & Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: A compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and individual differences, 33(7), 1073-1082.
Hui, E. K. P. & Chau, T. S. (2009). The impact of a forgiveness intervention with Hong Kong Chinese children hurt in interpersonal relationships. British Journal of Guidance and Counseling 37, 141-156
Huppert F. (2008).Psychological Wellbeing: Evidence regarding its causes and consequences State-of-Science Review: SR-X2, Government Office for Science Foresight Project, Mental Capital and Wellbeing: Making the most of ourselves in the 21st Century. London: University of Cambridge Director, Well-being Institute
Kayama, M. & Haight, W. (2013). Disability and Stigma: How Japanese Educators Help Parents Accept Their Children's Differences. Social Work, 58 (4), 314-320.
Lawler-Row, K. A., Karremans, J. C., Scott, C., Edlis-Matityahou, M., & Edwards, L. (2008). Forgiveness, physiological reactivity and health: The role of anger. International Journal of Psychophysiology, 68(1), 51-58.
Malik, J. T. (2013). The effect of Forgiveness therapy on depression and low self-esteem for a victim of abuse: A Case study. Department of Educational Psychology, Taibah University, Saudi Arabia
Maltby, J. Day, L. & Barber, L. (2005). Forgiveness and happiness. The differing contexts of forgiveness using the distinction between hedonic and eudemonic happiness. Journal of Happiness Studies, 6:1–13.
Park, J. H. (2003). Validating the effectiveness of a forgiveness intervention program for adolescent female aggressive victims in Korea. Unpublished doctoral dissertation. University of Wisconsin-Madison
Reed, G. L., & Enright, R. D. (2006). The effects of forgiveness therapy on depression, anxiety, and posttraumatic stress for women after spousal emotional abuse. Journal of consulting and clinical psychology, 74(5), 920
Ryff. C. D. & Singer, B. H. (2006). Best news yet on the six-factor model of well-being. Social science Research, 35, 4, 1103-1119
Snyder DK, Baucom DH, Gordon KC. (2007). Treating infidelity: An integrative approach to resolving trauma and promoting forgiveness. In: Peluso PR, editor. Infidelity: A practitioner's guide to working with couples in crisis. New York: Routledge
Tse, W.S. & Yip, T.H. (2009). Relationship among dispositional forgiveness of others, interpersonal adjustment and psychologyical well-being: Implication for inter personal theory of depression. Personality and Individual Differences. 46: 365 –8
Van Dyke, C. J., & Elias, M. J. (2007). How forgiveness, purpose, and religiosity are related to the mental health and well-being of youth: A review of the literature. Mental Health, Religion and Culture, 10(4), 395-415.
Vazquez, C. Hervas, G. Rahona, J. J. & Gomez, D. (2009). Psychological well-being and health. Contributions of positive psychology. Annuary of Clinical and Health Psychology, 5, 15-27.
)