نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه ارومیه،دانشکده ی تربیت بدنی،گروه رفتار حرکتی

2 استاد گروه رفتار حرکتی دانشگاه ارومیه

چکیده

هدف تحقیق تاثیر برنامه‌های منتخب تمرینی بر سرعت عکس العمل ساده و انتخابی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی را بررسی‌می‌کند. تحقیق حاضر نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل است؛ جامعۀ آماری آن تمام دانش‌آموزان دختر 10 تا 14 سالۀ شهر ارومیه با تشخیص اختلال DCD در مدرسه استثنائی بودند. از بین آنها 30 دانش‌آموز به صورت تصادفی ساده (باملاحظه کردن معیارهای ورود به تحقیق) انتخاب و به صورت تصادفی‌ساده به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، شامل اندازه‌گیری سرعت عکس‌العمل از طریق دستگاه سنجش سرعت عکس‌العمل ساخت شرکت ساتراپ بود؛ در این تحقیق سرعت عکس‌العمل سادۀ دیداری، انتخابی و سادۀ شنیداری در دو مرحله از آزمودنی‌ها گرفته شد. روش انجام پژوهش بدین صورت بود که بعد از گردآوری داده‌های مربوط به پیش‌آزمون، گروه تجربی، با توجه به پروتکل تمرینی منتخب، در 12 جلسه تمرین یک ساعته شرکت کردند. بعد از انجام تمرین، مجددا آزمون‌های مورد نظر از هر دو گروه تکرار گردید. برای تحلیل داده‌های تحقیق از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، واریانس) و استنباطی (شاپیرو-ویلکز و تحلیل کوواریانس) استفاده گردید. یافته‌ها نشان داد تمرین‌های منتخب به مدت 12 جلسه باعث بهبود معنادار در سرعت عکس‌العمل ساده‌ٴ دیداری (811/3=F، 035/0=P)؛ انتخابی دیداری (126/4=F، 027/0=P)؛ و ساده‌ی شنیداری (380/4=F، 023/0=P) شدند. نتیجه‌ای که از تحقیق حاضر گرفته می‌شود این است که برنامه‌های تمرینی منخب بر سرعت عکس العمل ساده وانتخابی دیداری و ساده شنیداری در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی تاثیر مثبت و معنادار دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of Selected Exercise Programs on the Simple and Selective Reaction Time among Students with Development Coordination Disorder

نویسندگان [English]

  • mahsa taghi garehbagh 1
  • Hassan Mohamadzadeh 2

1 Urmia University of Urmia, Department of Behavioral Sciences, School of Sport Sciences

2 Professor of Motor Behavior Department

چکیده [English]

The purpose of this study was to investigate the effect of selected programs (including agility, speed, visual and auditory stimulation, mirror training, etc.) on the simple and choice response reaction time of children with developmental coordination disorder. Materials and Methods: In this research, a semi-experimental design with pre-test and post-test design was used for two groups of experimental and control children (DCD). A sample of 30 children (DCD) was selected using random sampling method. A pre-test was performed for both groups, and the speed of visual response, visual choice and auditory simplicity of the groups was measured by a four-way reaction speed measuring instrument. The experimental group was then tested for 12 session by selected exercises. The posttest was performed for both groups of children. The statistical methods included Kolmogorov-Smirnov test, and Covariance test. The results showed that the exercises for 8 weeks significantly improved the visual response rate (P = 0/001, t = -4/30), visual selectivity (p = 0/006, t =- 3/34), simple listening (P =0/.001, t =-5 /19) in the training group compared to the pretest. The results show that there is a significant correlation between the speeds of the children's response to the children (DCD), which is practiced.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Developmental Coordination Disorder
  • Simple Reaction Time
  • Choice Reaction Time
 جعفری، ف. عابدی، ا. فرامرزی، س. شیرزادی، پ. جعفری، م. (1394). اثربخشی بازی‌های ادراکی - حرکتی بر پردازش بینایی - فضایی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی، مجله‌ی تعلیم و تربیت استثنائی، 131(3)،5-12.
 جهانبازی، ز. صائمی، ا. شتاب بوشهری، ن. دوستان، م. (1397). تأثیر آرایش تمرینی و فراوانی بازخورد بر یادگیری حرکتی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی،، فصلنامه‌ی روان‌شناسی افراد استثنائی، 8(32)،181-201.
سپهری بناب، ح . سادات حسینی، ف. احمدی، م. (1396). اکتساب و تحکیم یادگیری حرکتی رویه‌ای در کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی. رشد و یادگیری حرکتی _ ورزشی، 9(2) ، 237-219.
سلمان، ز. شیخ، م. سیف نراقی، م. (1388). تأثیر تمرینات ادراکی حرکتی بر بهبود قابلیت‌های حرکتی دانش آموزان با اختلال هماهنگی رشدی دوره ابتدایی شهر تهران. مجله رشد و یادگیری حرکتی ورزشی ، 2(1)،47-63.          
شهبازی، س. رحمانی، م. حیرانی، ع. (1394).اثربخشی فعالیت‌های یکپارچه‌سازی حسی - حرکتی بر تعادل و زمان واکنش کودکان با اختلال رشد حرکتی. مجله علمی پژوهشی توان‌بخشی نوین دانشکده توان‌بخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران، 9(5)،1-9.
ملک پور، م. دادمهر، ع. قمرانی، ا. (1393). اثربخشی روش مداخله‌ای تحریک حسی بر بهبود میزان مهارت‌های حرکتی در دانش آموزان کم‌توان ذهنی با اختلال هماهنگی رشدی، فصلنامه‌ی روان‌شناسی افراد استثنائی، (14)،1-21.
Adamo, N., Huo, L., Adelsberg, S., Petkova, E., Castellanos, F. X., & Di Martino, A. (2014). Response time intra-subject variability: commonalities between children with autism spectrum disorders and children with ADHD. European child & adolescent psychiatry, 23(2), 69-79.
American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM-5®). American Psychiatric Pub.
Ando, S., Kida, N., & Oda, S. (2002). Practice effects on reaction time for peripheral and central visual fields. Perceptual and motor skills95(3), 747-751.
Aparo L, Nadja S. (2009). Influence of sport stacking on hand-eye coordination in children aged 11-7 European. Master in Health and Physical Activity, (6),92-1
Brebner, J., M. Shephard P. (1972). Cairney, Spatial relationships and S-R compatibility. Acta Psychologica ,1(36), 15-1.
Crabtree, D.A, Antrim LR. (1988). Guidelines for measuring reaction time. Percept. Mot. Skills ,2(66),363–370.
Donders, F. C. (1968). Die Schnelligkeit psychischer Prozesse. Archive for Anatomy and Physiology, (2),657-681.
Dunford C. (2011). Goal orientated intervention for children with developmental coordination disorder. Physical and Occupational Therapy in Paediatrics,3(31),288-300.
Fong, S. S., Guo, X., Liu, K. P., Ki, W. Y., Louie, L. H., Chung, R. C., & Macfarlane, D. J. (2016). Task-specific balance training improves the sensory organisation of balance control in children with developmental coordination disorder: a randomised controlled trial. Scientific reports6, 20945.
Galloway-Long, H., & Huang-Pollock, C. (2018). Using inspection time and ex-Gaussian parameters of reaction time to predict executive functions in children with ADHD. Intelligence69, 186-194
Jose Shelton, Gideon Praveen Kumar. (2010). Comparison between Auditory and Visual Simple Reaction Times, Neuroscience & Medicine, (1),32-30. 
Kail, R. V., Lervag, A., & Hulme, C. (2016). Longitudinal evidence linking processing speed to the development of reasoning. Developmental Science, 19(6), 1067–1074
Kemp B. J., (1973) “Reaction Time of Young and Elderly Sub-jects in Relation to Perceptual Deprivation and Signal-on Versus Signal-off Condition,” Developmental Psychology, Vol. 8, No. 2, 1973, pp. 268-272
Kilroy, E., Cermak, S. A., & Aziz-Zadeh, L. (2019). A Review of Functional and Structural Neurobiology of the Action Observation Network in Autism Spectrum Disorder and Developmental Coordination Disorder. Brain sciences, 9(4), 75
Klotz, J. M., Johnson, M. D., Wu, S. W., Isaacs, K. M., & Gilbert, D. L. (2012). Relationship between reaction time variability and motor skill development in ADHD. Child Neuropsychology, 18, 576–585
Ku, B. (2019). The Role that Parents Play in the Development of Physical Activity Behaviors and Motor Skill Development in Young Children with Developmental Disabilities.
M.M. Schoemaker, A.S. Niemeijer, K. Reynders, B.C.M. Smits-Engelsman. (2013). Effectiveness of Neuromotor Task Training for Children with Developmental Coordination Disorder, NEURAL PLASTICITY,2(10),51-64.
Marien, P, Wackenier D. e, Surgeloose D. De, Deyn P.P, Verhoeven J. (2010). Developmental coordination disorder: disruption of the cerebello-cerebral network evidenced by SPECT. Cerebellum. 3(9), 405-410.
Niemeijer, A. S., Smits‐Engelsman, B. C., & Schoemaker, M. M. (2007). Neuromotor task training for children with developmental coordination disorder: a controlled trial. Developmental Medicine & Child Neurology, 49(6), 406-411.
Pauliina H, Krisi T. (1998). The gross motor skills in children with communication disorder before and after the training program. Department of Physical Education, (22) ,479–93.
Rivard L, Missiuna C, Pollock N, David KS. (2011).). In: Campbell SK, Palisano RJ, Orlin MN, editors. Physical therapy for children. 4th ed. St. Louis, MO: Elsevier, 498-538.
Salary Mohammadabad, M., & Shahbazi, S. (2017). Effectiveness of Perceptual–Motor Training on Reaction Time and Anticipation Children with Hyperactivity Disorder. Attention Deficit Der Pharmacia Lettre, 9(2), 38-47
Simon, J. R., & Rudell, A. P. (1967). Auditory S-R compatibility: The effect of an irrelevant cue on information processing. Journal of Applied Psychology, 51(3), 300-304.
Srilekha Saha, Faria Sultana, Maruf Ahmed, and Soumendra Saha. (2016). A Systemati Review On The Effectiveness Of Perceptual Motor Training On Improvement In Motor Performance In Individual With Development Coordination Disorder, Movement, Health & Exercise , 2(5),51-64.
Summers, J., Larkin, D., & Dewey, D.(2008). Activities of daily living in children with developmental coordination disorder: Dressing, personalhygiene, and eating skills. Human Movement Science.2(27), 215-299.
Tourva, A., Spanoudis, G., & Demetriou, A. (2016). Cognitive correlates of developing intelligence: The contribution of working memory, processing speed and attention. Intelligence54, 136-146.
Volman M, Geuze RH. (1998). Relative phase stability of bimanual and visuomanual rhythmic coordination patterns in children with a developmental coordination disorder. Hum Mov Sci, (17),541-572.
Weeks, D. J., & Proctor, R. W. (1990). Salient-features coding in the translation between orthogonal stimulus and response dimensions. Journal of Experimental Psychology,119(4), 355-366.
Willoughby, M. T., Blair, C. B., Kuhn, L. J., & Magnus, B. E. (2018). The benefits of adding a brief measure of simple reaction time to the assessment of executive function skills in early childhood. Journal of experimental child psychology170, 30-44
Zelaznik, H.N., & Franz, E. (1990). Stimulus-Response Compatibility and the Programming of Motor Activity: Pitfalls and Possible New Directions. Advances in Psychology, (65),279-295
Zwicker J.G, Missiuna C, Harris S.R, Boyd L.A. (2012). Developmental coordination disorder: A review and update. european journal of paediatri cneurology ,1(6), 573 – 581.