نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی نویسنده

2 هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

هدف این مطالعه بررسی مقایسه‌ای تأثیر داستان‌های اجتماعی با محتوای انسانی و محتوای بی‌جان بر مشارکت و همکاری کودکان مبتلابه سندرم آسپرگر است. روش پژوهش طرح تک آزمودنی از نوع طرح AB است. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مبتلابه سندرم آسپرگر در شهر تهران است و با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 4 کودک مبتلابه اتیسم با عملکرد بالا به‌عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه مهارت اجتماعی (SSRS) و داستان‌های اجتماعی است. هر یک از شرکت کنندگان به تفکیک قبل از اعمال مداخله 3 بار مورد آزمون ارزیابی قرار گرفتند (مرحله A) و پس از آن به تفکیک تحت آموزش داستان‌های اجتماعی قرار گرفتند (مرحله B) و نتایج پس از هر مرحله آموزش مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که هر دو مداخله محتوای انسانی و بی‌جان مؤثر بودند. ولیکن داستان‌های اجتماعی با محتوای بی‌جان تأثیر بیشتری را در مقایسه با محتوای انسانی نشان دادند که می‌تواند ریشه در جنبه‌های عصب‌شناختی و ویژگی‌های فردی کودکان اتیستیک داشته باشد؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود که از داستان‌های اجتماعی با محتوای بی‌جان برای آموزش کودکان اتیستیک استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Comparative Study of the Effectiveness of Social Stories with Humanistic and Inanimate Content on Participation and Cooperation of Children with Asperger's Syndrome

نویسندگان [English]

  • sedighe sijani 1
  • janet hashemi azar 2
  • farangis kazemi 2

1

2

چکیده [English]

The purpose of this research was to investigate the comparative study of the effectiveness of social stories with humanistic and inanimate content on participation and cooperation of children with Asperger's syndrome (AS). The method of this research was single subject design (AB). The statistical population included all the children with AS in Tehran who were selected through accessible simple sampling. Then 4 children with high-functioning autism were chosen. The research tools included the Social Skill Questionnaire (SSRS) and social stories. Using the SSRS, the data and pretest and posttest scores were calculated. The participants’ progress was determined with the progress percentage formula. The results revealed that both social story interventions with humanistic and inanimate content were effective. However, social stories with inanimate content were more effective than those with humanistic content that can have roots in neurological aspects and the personalities of autistic children. It is suggested that social stories with inanimate content can be used in teaching/educating autistic children.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Social Stories
  • Participation and Cooperation
  • Asperger's Syndrome
احمدی، احمد (1389). تأثیر تکنیک داستان‌های اجتماعی بر بهبود رفتارهای کلاسی کودکان اتیستیک. تهران: دانشگاه تهران، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
ازونف، سالی، داسون، جرالدین، مک پارتلند، جیمز (2002). راهنمای والدین کودکان آسپرگر واتیسم با عملکرد بالا. ترجمه شریفی درآمدی، پرویز، حاج نوروزی، محبوبه (1385). اصفهان: سپاهان.
بارون- کوهن، سایمون (2008). اوتیسم و سندرم آسپرگر. مترجم: گنجی، مهدی (1388). تهران: نشر ساوالان.
دلاور، علی (1389). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی. تهران: انتشارات رشد.
دلاور، علی (1384). احتمالات و آمار کاربردی در روانشناسی و علوم تربیتی. تهران: انتشارات رشد.
رافعی، طلعت (1387). اتیسم، ارزیابی و درمان. تهران: نشر دانژه.
رامشینی، مریم (1390). بررسی اثربخشی آموزش داستان اجتماعی برافزایش تماس چشمی کودکان درخودمانده. دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.(3455 پ).
عیسی زاده، توحید (1388). بررسی و مقایسۀ پیشرفت تحصیلی، مسائل رفتاری و مهارت‌های اجتماعی دانش آموزان پایه سوم ابتدایی در مدارس مجری طرح ارزشیابی توصیفی و سنتی شهر مشهد در سال تحصیلی (88-1387). دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، (2488 پ).
کاکاوند، علیرضا (1388). شناخت، آموزش و درمان اختلال‌های طیف اوتیسم. کرج: انتشارات سرافراز.
کاکاوند، علیرضا، شهبازپور، مهناز (1389). نابهنجاری‌های طیف اوتیسم (راهبردهای عملی برای والدین، معلمان و سایر متخصصان). کرج: انتشارات سرافراز.
کله، پیتر، چان، لورنا (بی تا). روش‌ها و راهبردها در تعلیم و تربیت کودکان استثنایی. ترجمه ماهر، فرهاد (1386). تهران: جیحون.
لارکی، سو (1968). راهبردهای عملی کار با کودکان اتیسم. ترجمه زمانی، آذر، عزیزی، منیره (1387). تهران: ویرایش.
ماتسیچ، پل، ماسنی، باربارا (بی تا). عوامل موفقیت همکاری. ترجمه نظری، مریم، علیدوستی، سیروس (1381). تهران: مرکز اطلاعات و مدارک علمی ایران.
وال، کیت (بی تا). آموزش و مراقبت نواجوانان و بزرگسالان مبتلابه اتیسم. ترجمه جهانیان نجف آبادی، امیر، افلاکیان، هدی (1388). تهران: نشر دانژه.
Attwood. T .(2006). The complete guide to Asperger’s syndrome. Jessica kingsley publishers.
Baron-Cohen, Simon. Wheelwright, Sally (1999). Obsessions in children with Autism or Asperger Syndrome: a content analysis in terms of core domains of cognition. Departments of experimental Psychology and Psychiatry, University of Cambridge. British Journal of Psychiatry.
Hillman, Keith, Miller. L, Sheldon, Neidert, Watson- Thompson, Patterson (2011). Analysis of a Social Story Intervention to Increase Appropriate Social Interactions of Individuals with Autism. UMI Dissertation Publishing. www.ProQuest.com
Kokina, Kern (2010). Social Story Intervention for students with Autism Spectrum Disorders: A Meta-Analysis. Springer Science+ Business Media, LLC2010.
Meyer. A, Minshew. J (2002). An Update on Neuro cognitive profiles in Asperger Syndrome and High-Functioning Autism. Focus on Autism and other developmental Disabilities. Volume 17, number3.
Reynolds. R, Fletcher-Janzen (2002). Handbook of Clinical child NeuropSychology. Springer.
Riccio. A, Sullivan.R, Cohen. J (2010). Neuropsychological assessment and Intervention for childhood and adolescent disorders. John Wily &Sons, Inc. Hoboken, New Jersey.
Rogers. F, Myles. S (2010).Using Social Stories and Comic Strip Conversations to Interpret Social Situations for an Adolescent with Asperger Syndrome. Intervention in School and Clinic.www.proQuest.Com
Roome. D. (2010). Asperger syndrome & Obsessions & Special interests. www.google.com
Sansosti. J. Frank (2003). Effectiveness of social story interventions for children with asperger’s syndrome. Department of psychological and Social Foundations. University of South Florida.
Sansosti. J, Powell-Smith. A (2006). Using Social stories to improve the Social Behavior of Children with Asperger Syndrome. Journal of Positive Behavior Interventions. www. proQuest.com
Scapinello. S. (2009). Effectivenss of Social Stories for children with Autism Spectrum Disorders. A Dissertation Submitted to the Faculty of Graduate Studies through Psychology in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy at the university of Windsor.
Schultz. T, Gauthier, Klin, Fulbright. K, Anderson.W, Volkmar, Skudlarski, Lacadie, Cohen. J, Gore.C (2000).Abnormal Ventral Temporal Cortical Activity During Face Discrimmination among Individuals with Autism and Asperger Syndrome. American Medical Association. www.ARCHGEN PSY CHIATRY.COM
Semrud-Clikman, Teeter,Ellison (2009).Child Neuropsychology Assessment and Interventions for Neurodevelopmental disorders. Springer.