نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی نویسنده
2 هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
هدف این مطالعه بررسی مقایسهای تأثیر داستانهای اجتماعی با محتوای انسانی و محتوای بیجان بر مشارکت و همکاری کودکان مبتلابه سندرم آسپرگر است. روش پژوهش طرح تک آزمودنی از نوع طرح AB است. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مبتلابه سندرم آسپرگر در شهر تهران است و با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 4 کودک مبتلابه اتیسم با عملکرد بالا بهعنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه مهارت اجتماعی (SSRS) و داستانهای اجتماعی است. هر یک از شرکت کنندگان به تفکیک قبل از اعمال مداخله 3 بار مورد آزمون ارزیابی قرار گرفتند (مرحله A) و پس از آن به تفکیک تحت آموزش داستانهای اجتماعی قرار گرفتند (مرحله B) و نتایج پس از هر مرحله آموزش مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که هر دو مداخله محتوای انسانی و بیجان مؤثر بودند. ولیکن داستانهای اجتماعی با محتوای بیجان تأثیر بیشتری را در مقایسه با محتوای انسانی نشان دادند که میتواند ریشه در جنبههای عصبشناختی و ویژگیهای فردی کودکان اتیستیک داشته باشد؛ بنابراین پیشنهاد میشود که از داستانهای اجتماعی با محتوای بیجان برای آموزش کودکان اتیستیک استفاده شود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Comparative Study of the Effectiveness of Social Stories with Humanistic and Inanimate Content on Participation and Cooperation of Children with Asperger's Syndrome
نویسندگان [English]
- sedighe sijani 1
- janet hashemi azar 2
- farangis kazemi 2
چکیده [English]
The purpose of this research was to investigate the comparative study of the effectiveness of social stories with humanistic and inanimate content on participation and cooperation of children with Asperger's syndrome (AS). The method of this research was single subject design (AB). The statistical population included all the children with AS in Tehran who were selected through accessible simple sampling. Then 4 children with high-functioning autism were chosen. The research tools included the Social Skill Questionnaire (SSRS) and social stories. Using the SSRS, the data and pretest and posttest scores were calculated. The participants’ progress was determined with the progress percentage formula. The results revealed that both social story interventions with humanistic and inanimate content were effective. However, social stories with inanimate content were more effective than those with humanistic content that can have roots in neurological aspects and the personalities of autistic children. It is suggested that social stories with inanimate content can be used in teaching/educating autistic children.
کلیدواژهها [English]
- Social Stories
- Participation and Cooperation
- Asperger's Syndrome