نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• فاطمه کشاورزی ¹
• ستاره شجاعی ²

¹ کارشناس ارشد روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز

² *نویسنده مسئول: استادیار بخش آموزش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز

چکیده

پژوهش حاضر  با  هدف مطالعه اثربخشی  آموزش  مهارت­های  خودآموزی  بر  مشکلات دست‌خط  دانش‌آموزان پسر دارای ناتوانی یادگیری ویژه با نوع نارسانویسی انجام  شد. روش پژوهش ­آزمایشی  با  طرح  پیش­آزمون -پس­آزمون  با  گروه  کنترل بود. جامعه آماری این  پژوهش  شامل همه  دانش‌آموزان پسر دارای ناتوانی یادگیری ویژه با نوع نارسانویسی  پایه­های  دوم  تا  ششم  ابتدایی  مدارس عادی شهرستان  خرامه  در  سال  تحصیلی 94-1393 بودند  که  از  بین  آن‌ها  نمونه‌ای  به  حجم  32 نفر  به  روش نمونه­گیری  در  دسترس  انتخاب  و  به  طور  تصادفی  در  دو  گروه  کنترل  و  آزمایش جاگماری شدند،  به طوری  که  هر گروه 16 نفر  بودند. از  هر  دو  گروه  پیش­آزمون  به  عمل  آمد  و  گروه  آزمایش  مداخله آموزش مهارت‌های  خودآموزی (مایکنبام و گودمن، 1971)  را  در 15 جلسه  دریافت  کردند  در  حالی  که  گروه  کنترل  این  مداخله  را  دریافت  نکردند  و  در  پایان  برای هر  دو  گروه  پس­آزمون  اجرا  شد. برای  سنجش  مشکلات دست‌خط  از  سیاهه محقق‌ساخته مشکلات دست‌خط(کشاورزی، 1394)  استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل ‌‌کوواریانس تک‌متغیره و تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شد. نتایج  نشان  داد  که  آموزش مهارت‌های  خودآموزی  بر بهبود  مشکلات دست‌خط و خرده‌مؤلفه‌های آن(خطاهای دست‌خط و خطاهای وضعیت بدن هنگام نوشتن) تأثیر معنی­دار داشته است (01/0>p). بنابر­این اجرای مداخله آموزش مهارت‌های  خودآموزی در  بهبود  مشکلات دست‌خط دانش‌آموزان دارای ناتوانی یادگیری ویژه با نوع نارسانویسی مؤثر است.

کلیدواژه‌ها

• خودآموزی
• مشکلات دست‌خط
• دانش‌آموزان
• ناتوانی یادگیری ویژه با نوع نارسانویسی

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Self-Instruction Skills Training on Handwriting Problems of Boy Students Having Specific Learning Disability with Dysgraphia Type

نویسندگان [English]

• fatemeh keshavarzi ¹
• setareh shojaee ²

چکیده [English]

This study was aimed to examine the effectiveness of self- instruction skills training on handwriting problems of boy students having specific learning disability with dysgraphia type. The study conducted under the experimental method with pre- and post-test along with the control group. The sample of the study included 32 subjects (16 for experimental group and 16 for control group), were selected by purposive sampling Method, among second to six grade elementary students in " schools for regular education" in Kherame. Subjects randomly assigned in experimental and control groups. A researcher made handwriting problems checklist were used as a tool of data collection in before and after Intervention. Experimental group sequentially received 15 sessions of self-instruction skills training. The data were analyzed by using of analysis of covariance (ANCOVA) and Multivariate analysis of covariance (MANCOVA). The results indicated that the self- instruction skills training had an significant effect on handwriting problems and its subscales (handwriting errors and body position errors when writing ) in boy students having specific learning disability with Dysgraphia type of experimental group (P<.01). Therefore, we can concluded that self-instruction skills training improving the handwriting problems of students having specific learning disability with Dysgraphia type.

کلیدواژه‌ها [English]

• Self-Instruction
• Handwriting problems
• students
• Specific Learning Disability with Dysgraphia Type