شناسنامه علمی شماره

نویسندگان

1 استاد دانشگاه محقق اردبیلی

2 کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه محقق اردبیلی

3 دانشیار محقق اردبیلی

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه سبک اسنادی و تاب‌آوری در بین دانش‌آموزان آسیب‌دیده و دانش‌آموزان عادی بود. روش پژوهش حاضر علی ـ مقایسه‌ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش‌آموزان آسیب‌دیده و عادی در دامنه سنی 15 تا 19 ساله شهر ساری و قائم‌شهر بود. 120 دانش‌آموز (60 دانش‌آموز آسیب‌دیده و 60 دانش‌آموز عادی) از مدارس ساری و قائم شهر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از شرکت‌کنندگان خواسته شد که پرسشنامه سبک اسناد (ASQ) و مقیاس تاب‌آوری کانرو و دیوید سون ((CD-RTS9 را تکمیل کنند. داده‌ها به وسیله آمار توصیفی میانگین، انحراف معیار و استنباطی شامل تحلیل واریانس چند متغیره، ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغییری تحلیل شدند. خلاصه نتایج تحلیل واریانس نشان داد که دانش‌آموزان معلول (نابینا و حرکتی) در مؤلفه های اسناد درونی- بیرونی ناخوشایند، اسناد موقت- پایدار ناخوشایند، اسنادکلی- اختصاصی ناخوشایند، و تاب‌آوری با دانش‌آموزان عادی تفاوت معنی‌دار داشتند، که نشان دهنده سبک اسناد بدبینانه‌تر این گروه می‌باشد. همبستگی مثبتی بین سبک اسناد با تاب‌آوری وجود دارد و نتایج تحلیل رگرسیون نشان می‌دهد که مؤلفه‌های سبک اسناد توان پیش بینی تاب‌آوری را دارد (01/0>p). بر مبنای نتایج این پژوهش می‌توان به متخصصان تعلیم و تربیت پیشنهاد کرد که اقدام به تدوین و اجرای برنامه‌های درمانی ترکیبی برای دانش‌آموزان معلول نابینا/حرکتی همراه با اختلال‌های هیجانی کنند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Comparison of Attributional and Resilience Style between Normal Students and Ones with Visual or Motor Disability Aged 15 to 19 Year-Old in Cities of Sari and Qaemshahr

نویسندگان [English]

  • Mohammad Narimani 1
  • Masoud Talebi Jooybari 2
  • Abbas Abolqassemi 3

چکیده [English]

The
present paper aims at
comparing the attributional
style and resilience in students with visual or motor disabilities and normal
students. In this applied and field research, the statistical population
includes all normal and disabled students aged between 15 and 19 years old in
Sari and Qaemshahr Cities. 120 students (60
students with visual and motor disability and 60 normal students) from the school of Sari and Qaemshahr cities participated in the
study. All participants were asked to complete the attributional style questionnaire (ASQ) and (CD-RTS9) resilience questionnaire. Analysis of the data involved both descriptive
and inferential statistics including means, standard deviation, multivariate
analysis of variance, correlation coefficient and multivariate regression. The result of analysis of variance show that there is
a significant difference between students with (visual and motor) disabilities
and normal students in components of unpleasant
internal-external attribution, unpleasant temporary-stable attribution,
geneal-specific attribution and resilience. This indicates
a more pessimistic attributional
style in the first group. There is a positive correlation between
attributional style and resiliency. The regression
analysis shows that the components of attributional style can predict the
resiliency (p<0.01). The results of this study suggest that education
professionals should embark on planning and implementing combined therapeutic
programs for students with visual and motor disabilities who suffer from
emotional disorders

کلیدواژه‌ها [English]

  • Attributional Style
  • Resilience
  • students with visual and motor disabilities
تقی پور، ا. ( 1378 ). بررسی تأثیر بازآموزی اسنادی بر سبک اسنادی عزت نفس، عملکرد و استقامت در آن پس از شکست در یک آزمون مهارتی فوتبال . پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه دانشگاه تهران: دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
خزائلی پارسا، ف. (1386). تاب‌آوری، ظرفیت غلبه بر دشواری‌ها، پایداری سر سختانه و بهسازی خویشتن مرکز مشاوره‌ی دانشجویی. معاونت دانشجویی و فرهنگی تهران.
رحیمیان بوگر،  ا.، و اصغر نژاد فرید، ع. ا. (1387). رابطه سرسختی روانشناختی و تاب‌آوری با سلامت روان در جوانان و بزرگسالان بازمانده زلزله شهرستان بم. مجله روانپزشکی و روان‌شناسی بالینی ایران، 1(14)، 62-70 .
شاهبایی کوتئایی، ا. (1385). مقایسه سبک اسنادی دانش‌آموزان عادی با دانش‌آموزان عقب مانده‌ذهنی. مجله تعلیم و تربیت استثنایی،  62، ص72.
محمدی، م.، جزایری، ع.، رفیعی، م.ح.، جوکار، ب.، و پورشهناز، ع. (1384). بررسی عوامل مؤثر بر تاب‌آوری در افراد در معرض سوء مصرف مواد مخدر. فصلنامه‌ی علمی-پژوهشی روانشناسی دانشگاه تبریز، 3(1)، ص 51.
نریمانی، م.، سلیمانی، ا.، و ابوالقاسمی، ع. (1391). مقایسه ابعاد درونی و بیرونی سبک‌های تفکر دانش‌آموزان نابینا و بینا. مجله‌یروانشناسیمدرسه. 1(1، )صص 108-110.
محمودی، ع.ا. ( 1385 ). بررسی رابطه منبع کنترل با پیشرفت تحصیلی و برخی متغیرهای جمعیت شناختی در دانش‌آموزان نابینا و بینا. پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز.
Anderson, C. A., Arnoult, LH. (1985). attributional style every day problems in living : Depression, Loneliness and shyness. Social cognition3,16-35.
Ann I. Alriksson-Schmidt, MA, MSPH, Jan Wallander, PhD and Fred Biasini, Quality of Life and Resilience in Adolescents with a Mobility Disability Journal of Py Volume32, Issue3 Pp. 370-379.
Beasley, M., Thompson, T., & Davison, J. (2003).Resilience in response to life stress : The effect of coping style and cognitive hardiness.Personality and Individual Differences, 34, 77 – 95.
Baldwin, D.and etal .(2010).Resiliency and optimism: An African American senior Citizen,s perspective. University of Tennessee, Knoxville, TN, USA, The journal of Black psychology.
Brian E. and Bossick. (2008). An empirical examination of the relationship between posttraumatic growth and the personality traits of hardiness, sense of coherence, locus of control, self- efficacy, Resilience, and optimism. The Graduate Faculty of the university of Akron, In partial Fulfillment. Of the Requirements of the Degree Doctor of philosophy. 173pages: AAT3338472, united state ohio
Carolyn. M. and youssef . (2007). Positive organizational Behavior in the workplace: The Impact of Hope, optimism, and Resilience. College of Business, Bellevue university, Department of management, Gallup Leadereship Institute, university of Nebraska- lincoIn, NE68588-0491, journal of Management 33:5, pp. 774-800.
Cruickshank, W. M.(1971). Psychology of Exceptional children and youth. prentice – hallinc. Englewood Cliffs, New Jersey 07632
Conner, K. M., & Davidson, J. R. T. (2003).. Development of a new resilience scale: Corsini, R. J.(1999) The dictionary of psychology. Ann Arbor, MI: Brunner/ Mazel The Conner-Davidson Resilience Scale (CD-RISC). Depression and Anxiety, 18, 76-82.
Frances p Bernat. (2009). Youth Resilience: can schools Enhance youth Factors for Hope, optimism, and success? publisher title: Women & criminal justice. Binghamton: vol. 19, lss.3; pg 251.
Garmezy,(1991) N. Resilience and vulnerability to adversedevelopmental outcomes associate with poverty. American Behavioral Scientist, , 34, 416-430
Gudjonsson, G. H., & Petursson,(1991) H.Custodial interrogation: Why do suspects confess and how does it relate to their crime, attitude and personality? Personality and Individual Differences.
Narimani. M., Soleymani. E & Ahadi. B(2010). comparing the attributive styles of blind and seeing boy students. Tarkia journal of sciences, 8(3), 61-64.
Riding, R. J & Cheama, I. (1991). Cognitive styles- An over view and integration. Educational psychology, 17(5), 193- 215
 Peterson , C ., Seligman , M.E.P.(1984). Causal explanation as a risk Factor for Depressipn : theory evidence . psychology Revoew , 91(3),347-374.
Seligman, M. E. P. (1990). Learned optimism. Sydney: Random House.
Seligman, M. E. P., Abramson, L. Y., Semmel, A., & Von Baeyer, C. (1979). Depressive attributional style. Journal of Abnormal Psychology, 88, 242–247
Siebert. Al. (2007). How to Develop Resiliency Stregths. Available: www.resiliency center.com.
Tali Heiman(2002).Parents of Children With Disabilities: Resilience, Coping, and Future Expectations.Parents of Children With Disabilities: Resilience, Coping, and Future Expectations..
Waller, M. A. (2001). Resilience in ecosystemic context: Evolution of the child. American Journal of Orthopsychiatry,71, 290-297.
Wollwage and seth D. (2008). Resilience: An examination of well- being and optimism of youth: Ph.D., Loyola university Chicago, proquest, 116 pages; AAT 3313171.