روانشناسی افراد استثنایی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

تأثیر بازی‌های گروهی بر رشد مهارت‌های روانی حرکتی پسران پیش‌دبستانی کم‌توان‌ذهنی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای رشته روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه اصفهان

2 کارشناسی ارشد رشته روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه اصفهان.

3 دکترای روانشناسی و عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان

4 کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه اصفهان

چکیده

هدف این پژوهش بررسی تأثیر بازی‌های
گروهی در یادگیری مهارت‌های روانی- حرکتی کودکان پیش دبستانی کم‌توان‌ذهنی (سنین 5 تا 7 سال) بود. این
پژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن شبه‌آزمایشی بود. برای این هدف، 20پسر
پیش‌دبستانی کم‌توان‌ذهنی مدارس ویژه دانش‌آموزان با کم‌توانی ذهنی شهر اصفهان به
شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به روش تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل
گمارده شدند(10 کودک در گروه آزمایش و 10 کودک در گروه کنترل). ابزار مورد استفاده
برای بررسی رشد حرکتی کودکان  در پیش‌آزمون و پس‌آزمون، آزمون لینکن- اوزرتسکی بودکه به صورت انفرادی اجرا
گردید. گروه آزمایشطی
15جلسه یک ساعته تحت مداخله بازی های
گروهی قرار گرفتند و بر روی گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نشد. پس از پایان
مداخله کودکان هر دو گروه از لحاظ مهارت‌های
روانی-حرکتی با آزمون لینکن-اوزرتسکی
مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون آماری کواریانس
مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج
نشان داد بین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون مهارت‌های روانی-حرکتی در گروه‌های
آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد(001/0>P).
میزان اندازه اثر69 /0بدست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که بازی‌های گروهی مهارت‌های
روانی-حرکتی کودکان کم‌توان‌ذهنی را افزایش می‌دهد. نتایج تحلیل واریانس چندگانه (مانوا) نشان داد که تفاوت در خرده مقیاس‌های
تعادل( 006/0=P)، مهارت انگشتان( 001/0=P)، هماهنگی چشم و دست(
001/0=P) مهارت تنه (005/0=P) معنی‌دار بود، اما در خرده مقیاس‌های مهارت عضلات بزرگ دست‌ها
(7/0=P) و مهارت بازوها( 17/0=P) و هماهنگی دست و پا(10/0=P) این تفاوت معنی‌دار نبود. بنابرین می‌توان از بازی‌های گروهی در کنار سایر روش‌ها
برای تقویت مهارت‌های روانی – حرکتی کودکان پیش‌دبستانی استفاده نمود

کلیدواژه‌ها

مراجع
آناستازی، آ.(1976). روان آزمایی. ترجمه، براهنی، م.ت. (1371). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
انگجی، ل.، و عسگری، ع. (1385). بازی و تأثیر آن در رشد کودک. تهران: انتشارات طراحان ایماژ.
پورسلطانی، ح. (1381). رابطه بین فعالیت های ورزشی و سلامت عمومی جانبازان و معلولان جسمی – حرکتی ورزشکار ایرانی. خلاصه مقاله های نخستین همایش سراسری جانباز، تربیت بدنی و علوم ورزشی. ناشر: مدیریت امور تربیت بدنی. معاونت فرهنگی و ورزشی سازمان امور جانبازان.
دستجردی، م. (1381). بررسی مهارت های حرکتی پایه در دانش آموزان کم توان ذهنی. نشریه پژوهش در حیطه کودکان استثنایی.2(4)، 333-358.
کارگر، ز. (1378). مقایسه رشد اجتماعی در اختلال‌های رفتاری دانش آموزانکم‌توان‌ذهنی ورزشکار و غیرورزشکار در شهر تهران. نشریه پژوهش در حیطه کودکان استثنایی،2(4)،423-440.
ملک پور، م. (1387). پلی کپی بازی درمانی. اصفهان: انتشارات دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان.
علیزاده، ح.، و روحی، ع.ر. (1388). پرورش خلاقیت به کمک بازی‌های وانمودی. محل نشر: تهران، انتشارات جوانه رشد.
محمد اسماعیل، ا. (1383). بازی درمانی، نظریه، روش‌ها و کاربردهای بالینی.تهران: نشر دانژه.
یوسفی، س. (1382). تأثیر بازی‌های دبستانی منتخب بر رشد حرکتی دانش‌آموزان دختر سال سوم مقطع دبستان منطقه5 (تهران)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد تربیت‌بدنی، دانشگاه تهران.
نبوی، م. و ذکایی، م. (1387). بازی در مدرسه. تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
یاریاری، ف. و پاشازاده، ز.(1386).  بررسی مقایسه‌ای مهارت‌های حرکتی و عملکرد عصبی – عضلانی دانش- آموزان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی و دانش‌آموزان عادی 10-7 سال.  پایان‌نامه کارشناسی ارشد روانشناسی. تهران:  دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
Bushnell, E.W., & Boudreau, J.P. (2008). Motor development and the mind: The potential role of motor abilities as a determinant of aspects of perceptual development. Child Development, 64, 1005–1021.
Caillois, R. (2001). Man, play, and games. Urbana and Chicago, University of Illinois Press (originally published in 1958; translated from the French by Meyer Barash).
Clore, G.L., & Jeffrey, K.M.(1972).Emotional role playing, attitude change and attraction toward disabled person.Journal of personality and social psychology, 23,105-111.
Crebbin, W. (2009).Perceptual motor development and academic learning http:// www.Ballarat.Edu.au/Wcrebbin/ TB780/ Perceptual motor.Html.
Hatzitaki, V; Zisi, V; Kolloas, I; Kioumourtzoglou, E. (2011). Perceptual-motor contributions to static and dynamic balance control in children, journal of Motor Behavior, 34(2), 70-161.
Harkness, L., & Bundy, A.C. (2009).The test of playfulness and children with physical disabilities.The Occupational Therapy Journal of Research, 21, 73-89.
Kaplan-Snoff, M., Brewster, A., Stillwell, J., & Bergen, D. (2007). In D. Bergen (Ed.), Play: As a medium for learning and development: A handbook of theory and practice (pp. 137-161). Portsmouth, NH: Heinemann.
Lam, H. Yung, M., & Schiller, W. (2005). A pilot study on gross motor proficiency of Hong Kong preschoolers aged 5 to 6 years, Journal of perceptual Motor Skills, 171, 11-20.
Li A.K.F. (2005). Play and the mentally retarded child.Mental Retardation, 19, 121-126.
Massion, J. (2006). Sport practice in autism. Science & Sports, 21,243-248
Mistrett, s. (2006).A guide book for play & assistive technology lending libraries.University at buffalo.Buffalo,NY14214.
Payne, V.G., & Isaacs, L.D. (2010).Human Motor development, 5th ed. Boston: McGraw. Hill.
Schmidt, R.A. and Lee, T.D. (2006).Motor Learning and Performance: From Principle to Practice. 2nd ed. Champain, IL: Human Kinetic.
Setkowicz, Z. & Mazur, A. (2006).Physical training decreases susceptibility to subsequent pilocarpine – induced seizures in the rat. Epilepsy research. 142-148.
Vaccaro, M. (2007).Adapted play for children with special needs. Tenability enhancing .the lives of children with disabilities. wakeford@mail. fpg.unc. edu. 1-4.
 
روانشناسی افراد استثنایی
دوره 3، شماره 10 - شماره پیاپی 10
تابستان 1392
صفحه 129-144
فایل ها
اشتراک گذاری
ارجاع به این مقاله
آمار