نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علامه طباطبائی

2 استاد گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علامه طباطبائی

3 دانشیار گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علامه طباطبائی

4 دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه علامه طباطبائی

5 دانشیار گروه سنجش و اندازه گیری دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

یکی از اختلال‌های دوران کودکی و نوجوانی، اختلال نافرمانی مقابله‌ای است که از علل رایج ارجاع کودکان به کلینیک‌های روان‌شناسی و مشاوره است. رویکردهای درمانی مختلفی برای بهبود نشانه‌های این اختلال به‌کار گرفته شده است. یکی از مداخلاتی که در این زمینه مطرح شده، تکنیک های درمانی آدلر و گلاسر است. هدف پژوهش حاضر معرفی ماهیت، ویژگی ها، و شواهد پژوهشی، پیرامون موثر بودن رویکرد آدلر-گلاسر برای اختلال نافرمانی مقابله‌ای است. در پژوهش حاضر از طریق پژوهش مروری نظامند و جستجوی کلیدواژه-های تخصصی مرتبط با اختلال نافرمانی مقابله ای و رویکرد آدلر و گلاسر در پایگاه های اطلاعاتی تخصصی ایران و جهان بین سال‌های 2017-1985 یافته ها و اطلاعات مورد نظر جهت دستیابی به هدف پژوهش مورد واکاوی قرار گرفت. بدین منظور از پایگاه‌های اطلاعاتیِ Google Scholar, ERIC, Science Direct و Pub Med استخراج و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. همچنین، از برخی منابع فارسی موجود در این زمینه استفاده شد.
مرور ادبیات پژوهش حکایت از اثربخشی رویکرد آدلر - گلاسر بر نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای دارند. براساس رویکرد آدلر- گلاسر افرد با اختلال نافرمانی مقابله ای بیمار نیستند، بلکه آنها دلسرد شده اند و نیازهای پنجگانه شان پاسخ داده نشده است. بنابراین با درک هدف رفتار و ارتقا علاقه اجتماعی در افراد با اختلال نافرمانی مقابله ای، نشانه های این اختلال را کاهش داد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Adler-Glasser approach to oppositional defiant disorder: a systematic review

نویسندگان [English]

  • mohhamad mahmoodian 1
  • hamid alizade 2
  • pezeshke pezeshk 3
  • ahmad borjali 4
  • Noor Ali Farrokhi 5

1 atu

3 pezeshke@ut.ac.ir

4 atu

5 atu

چکیده [English]

One of the disabilities in childhood and adolescence is a Oppositional Defiant Disorder that is the common cause of referring children to psychiatric clinics and counseling. Various therapeutic approaches have been used to improve the symptoms of this disorder. One of the interventions in this area is the Adler and Glasser therapies. The purpose of the present study was to introduce the nature, characteristics, and research evidence about the effectiveness of Adler-Glaser's approach to coping disordered disorder. In the present study, through systematic review of research and the search for specialized keywords related to Oppositional Defiant Disorder and Adler and Glasser's approach in specialized databases of Iran and the world between 1985 and 2017, the findings and the information sought to achieve The purpose of the research was analyzed. For this purpose, the Google Scholar, ERIC, Science Direct and Pubmed databases were extracted and analyzed. Also, some Persian sources used in this field were used.
The review of the literature suggests the effectiveness of Adler-Glaser's approach to the symptoms of disobedience disorder. Based on Adler-Glaser's approach, they are not disorderly disordered disorder, but they are discouraged and their five needs have not been answered. Therefore, by understanding the purpose of behavior and promoting social interest in people with Oppositional Defiant Disorder, they reduced the symptoms of this disorder.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Adler-Glaser's approach
  • Oppositional Defiant Disorder
  • systematic review study