روانشناسی افراد استثنایی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

فایل های ضروری

راهنمای ارسال مقالات

داوران سال 1399

داوران سال 1400

داوران سال 1401

مقایسه نارسایی هیجانی، خود دلسوزی و سبک های شوخ طبیعی بین والدین کودکان کم توان ذهنی و کودکان عادی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران

2 کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران

چکیده

هدف این پژوهش مقایسه نارسایی هیجانی، خود دلسوزی و سبک های شوخ طبیعی بین والدین کودکان کم توان ذهنی و کودکان عادی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی - مقایسه‌ای بود. جامعه آماری شامل کلیه والدین کودکان کم توان ذهنی (160=N) و والدین کودکان عادی شهرستان سقز بودند که از بین آنها 80 نفر والد کودکان کم توان ذهنی به شیوه دردسترس و 80 نفر والد کودکان عادی بودند به شیوه نمونه گیری خوشه‌ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس نارسایی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر، تیلور ، 1994)، پرسشنامه خود دلسوزی (نف،2003) و پرسشنامه شوخ طبعی (مارتین و دیگران،2003) است. روش تجزیه و تحلیل، آزمون تحلیل واریانس چند متغیره بود. نتایج پژوهش نشان داد که بین والدین کودکان کم توان ذهنی و والدین کودکان عادی از لحاظ نارسایی هیجانی، خود دلسوزی و سبک های شوخ طبعی تفاوت معنی دار وجود دارد (01/0 ≥ P). نتیجه گیری: والدین کودکان کم توان ذهنی به دلیل مشکل فرزندشان مشکلات نارسایی هیجانی و خود- دلسوزی بیشتر داشتند و از سبک های شوخ طبعی پرخاشگرانه و خودتحقیرگرایانه نسبت به والدین سالم استفاده کردند. بنابراین والدین کودکان کم توان ذهنی نیاز به توجه و حمایت بیشتر در زمینه آموزش و تربیت کودکان دارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparsion of Alexithymia, Self-Compassion and Humor Styles between Parents of Children with Mental Retardation and Normal Children

نویسندگان [English]

  • Hiva Mahmoodi 1
  • Mohsen jalali 1
  • Fayagh Ahmadi Soleimaniyeh 2

1 Faculty Member of Golestan University of Gorgan, Faculty of Humanities

2 Teacher / Education City of Saqez / Master of Clinical Psychology

چکیده [English]

The purpose of this study was to Compare of Alexithymia, Self-Compassion and Humor Styles between Parents of Children with Mental Retardation and Normal Children. The research method is then causal-comparative. The research method was causal-comparative. The statistical population includes all parents of mentally retarded children (N = 160) and parents of normal children in Saqqez city, who were selected from among 80 parents of mentally retarded children with available method and 80 parents of normal children had the means to multistage cluster sampling method. The research instruments included emotional deficiency scales, self-compassion inventory and Humor Styles questionnaire. The analysis method is multivariate analysis of variance. The results showed that there were significant differences between the parents of mentally retarded children and parents of normal children in terms of alexithymia, self-compassion and styles of humor (P≤0/01). Conclusion: Parents of mentally retarded children had more problems with emotional failure and self-compassion because of their child's problem and used aggressive and self-destructive humor styles toward healthy parents. Therefore, parents of mentally retarded children need more attention and support in the education and training of children.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Alexithymia
  • Self-compassion
  • Humor Styles
  • Mental Disability
مراجع
ابوالقاسمی، ع.، تقی پور، م.، و نریمانی، م . (1390). ارتباط تیپ شخصیتی D، خود - دلسوزی و حمایت اجتماعی با رفتارهای بهداشتی در بیماران کرونر قلبی. فصلنامه علمی پژوهشی روانشناسی سلامت، شماره 1، (34)، 45-66.
احمدپناه، م.(1390). تأثیر کم توانی ذهنی فرزند بر بهداشت روانی خانواده،  فصلنامه پژوهش در حیطة کودکان استثنایی، 1 (4)، 38-50 .
احمدی، ز.(1388). مقایسةمیزانعزتنفسمادرانکودکانکمتوانذهنیومادران کودکانعادیشهراهواز، پایان نامة کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد، اسلامی، واحد اهواز.
افروز غ.(1388). مقدمهایبرآموزشوپرورشکودکاناستثنایی. چاپ نهم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
بشارت، م. ع .(1387). رابطه نارسایی با اضطراب، افسردگی، درماندگی روان شناختی و بهزیستی روان شناختی، فصلنامه علمی پژوهشی روان شناسی دانشگاه تبریز،3 (10) 46-24.
علینیا، ر.، دوستی، ی. ع.، دهشیری، غ.، و حیدری، م. (1387) سبک‌های شوخ طبعی، بهزیستی فاعلی و هوش هیجانی در دانشجویان، روانشناسی تحول: روانشناسان ایرانی، 5 (8)، 169-170.
لاجوردی ز.(1389). بررسی مقایسه ای میزان افسردگی مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و مادران کودکان عادی. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
محرابی، ح .(1390). مقایسه سلامت روان والدین عادی و استثنائی شهرستان گناباد. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه بیرجند،.
ملک پور، م. (1390). بهداشت خانواده کودکان عقب مانده ذهنی، اصفهان: انتشارات جهاد دانشگاهی.
موللی، گ.، و  نعمتی، ش. (1388) . مشکلات فرا روی والدین در پرورش فرزندان کم شنوا و کم­توان ذهنی، (مجله شنوایی شناسی). 18 (2)، 25-36.
Allen, A. B., & Leary, M. R. (2010). Self-compassion, stress and coping. Social and Personality Psychology Compass, 4(2), 107–118.
Aydan AYDIN. (2015). investigation the self-compassion, humor styles and alexithymia levels of parents with autistic children, International Journal on New Trends in Education and Their Implications. 5(2):145- 159.
Aydan, A. (2014). A comparison of the alexithymia, self-compassion and humour characteristics of the parents with mentally disabled and autistic children, Procedia - Social and Behavioral Sciences 174 (2015) 720 – 729.
Bagby, R.M. & Taylor, G.J. (2003). The twenty-item Toronto Alexithymia Scale-I. Item selection and cross- validation of the   factor structure. Journal of psychosomatic Research, 38, 23-32.
Bahar, A., Bahar, G., Savas, H. A. & Parlar, S. (2009). Determination of depression and anxiety levels and stress coping styles of mothers of children with disabilities. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, Volume: Four, Number: 11.
Besharat, M.A. Rostami, R. & Mirzamani, M. (2006). Assessing Reliability and Validity of Farsi Version of the Toronto Alexithymia Scale-20 in a Sample of Opioid Substance Use Disordered Pationts. Leanian Journal of Psychiatry, 1: 133-139.
Bratis, D., Tselebis, A., Sikaras, C., Moulou, A., Giotakis, K.,&  Zoumakis, E. (2009). Alexithymia and its association with burnout, depression and family support among Greek nursing staff. Human Resources for Health, 7(72), 1-6.
Çeçen, A. R. (2014). Humor styles in predicting loneliness among Turkish university parents with MR child. Social Behavior and Personality, 35, 835-844.
Coon H., & Miller J. (2010). Narrowing the broader autism phenotype: A study using the communucation checklist-adult version. Autism, 14(6), 559-574.
Coşkun Y & ,ve Akkaş G. (2009). Engelli çocuğu olan annelerin sürekli kaygı düzeyleri ile sosyal destek algıları arasındaki ilişki. Ahi EvranÜniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD. Journal of Child Psychology and Psychiatry. 45(8), 1431–1436.
Coşkun, Y., & Akkaş, G. (2009). The relationship between perpetual anxiety levels of mothers with disabilities and perceived social support. Ahi Evran Universities' Kırşehir Education Faculty Journal (KEFAD) Volume 10, Issue 1.
De Sousa, A. (2010). Mother of children with developmental disabilities: An analysis of psychopathology. Journal of Pakistan Psychiatric Society, 7(2), 84-90.
Hoicka E & Akhtar N (2012). early humour production. British Journal of Developmental Psychology. 30(4), 586-603.
Ingersol, B. & Hambrick, D. (2011). The relationship between the broader autism phenotype, child severity, and stres and depression in parents of children with autism spectrum disorders. Research in Autism Spectrum Disorders, 5, 337-344.
Krieger T, & Altenstein D. (2013). Self-compassion in depression: Associations with depressive symptoms, rumination, and avoidance in depressed outpatients. Behav Thera. 2013; 44(3): 501-13.
Kristin D. Neff & Daniel J. Faso. (2015). Self-Compassion and Well-Being in Parents of Children with Autism, Mindfulness, DOI 10.1007/s12671-014-0359-2.
Kuiper, N. A. & Leite, C. (2013). Humor is not always the best medicine: Specific components of sense of humor and psychological well-being_ Humor: International Journal of Humor Research, 17, 135-168.
Leary M R, & Adams CE. (2013). Self-compassion and reactions to unpleasant self-relevant events: The implications of treating on self-kindly. Journal of Personality and Social Psychology. 2013; 92: 887–04.
Lefcourt, H. M. (2001). Humor: The psychology of living. New York: Kluwer Academic publisher. Explorations of personality characteristic (pp.15-60). Berlin: Walter de Corrupter.
Lumley MA, Neely LC, & Burger AJ. (2009). The assessment of alexithymia in medical settings: implications for understanding and treating health problems. J Pers Assess. 89(3): 230-46.
Lyons, V. & Fitzgerald, M. (2012). Humor in Autism and Asperger Syndrome. Journal of Autism and Developmental Disorders. 34, 521-530.
Martin, R. A. (2007). The psychology of humor: An integrative approach (Chapter 1 and 7). Burlington, MA: Elsevier Academic Press.
Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Gray, J., & Weir, K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: Development of the Humor Styles Questionnaire banon. Journal of Cross-Cultural Psychology, 39 (5), 552-564.
Moreira, H., Gouveia, M. J., Carona, C., Silva, N., & Canavarro, M. C. (2014). Maternal attachment and children’s quality of life: the mediating role of self-compassion and parenting stress. Journal of Child and Family Studies.
Neff, K. D. (2003). The development and validation of a scale to measure self-compassion. Self and Identity, 2(3), 223–250.
Neff, K. D., Kirkpatrick, K. L., & Rude, S. S. (2007). Self-compassion and adaptive psychological functioning. Journal of research in personality, 41(1), 139-154.
Neff, K. D., & Vonk, R. (2009). Self-compassion versus global self-esteem: two different ways of relating to oneself. Journal of Personality, 77:1, 23-50.
Neff, K.D., & Germer, C.K. (2013). A pilot study and randomized controlled trial of the Mindful Self-Compassion Program. Journal of Clinical Psychology, 69: pp 28–44.
Raes, F. (2010). Rumination and worry as mediators of the relationship between self-compassion depression and anxiety. Personality and Individual Differences 48, 757-761.
Saraç, T. (2013). Investigation of the relationship between autistic phenotype and alexithymia characteristics of autistic children's parents. Master Thesis, Istanbul: Marmara University Educational Sciences Institute, Journal of Autism and Developmental Disorders, Oct; 25(10):1248- 60.
Şaşıoğlu, M., Gulol, C. & Tosun, A. (2013). The concept of alexithymia. Current Approaches to Psychiatry. 2013; 5 (4): 507-527. Doi: 10.5455 / cap.20130531
Semrud-Clikeman, M., & Glass K. (2010). The relation of humor and child development: social, adaptive and emotional aspects. Journal of Child Neurology. Oct; 25(10):1248- 60.
Szatmari, P., Georgiades, S., Duku, E., Zwaigenbaum, L., Goldberg, J.& Bennett, T. (2008). Alexithymia in parents of children with autism spectrum disorder. Journal of Autism and Developmental Disorders, 38, 1859- 1865.
Tezel Şahin, F. (2005). The role of your father in the development and education of the child. New Approaches in Early Childhood Development and Education. Edt: Müzeyyen Sevinç. İstanbul: Morpa Kültür Publications Volume 2. Personality and individual differences .39: 1419-1428.
Thompson, J. (2009).  Emotionally dump: An overview of alexithymia. Language, Speech and Hearing Services in Schools. 38, 128-139.
Tool ،R. (2005). Development of and emotional processing. Journal of psychosomatic research،62،167-178.
روانشناسی افراد استثنایی
دوره 8، شماره 31
آذر 1397
صفحه 57-78
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار