رقیه اسدی گندمانی؛ عباس نسائیان؛ شهلا پزشک؛ ژانت هاشمی آذر؛ غلامرضا صرامی؛ مرضیه سینا
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تأثیر آموزش ایفای نقش بر مهارتهای اجتماعی دانشآموزان کمتوانذهنی خفیف انجام شد. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش 14 دانشآموز کمتوانذهنی خفیف 16-14 ساله به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تأثیر آموزش ایفای نقش بر مهارتهای اجتماعی دانشآموزان کمتوانذهنی خفیف انجام شد. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش 14 دانشآموز کمتوانذهنی خفیف 16-14 ساله به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت (1990) بود. والدین و معلمان، پرسشنامه مهارت اجتماعی را برای آزمودنیها تکمیل کردند. سپس گروه آزمایش در یک برنامه آموزشی 20 جلسهای شرکت کرد. در این برنامه آموزشی 10 مهارت اجتماعی از طریق ایفای نقش به دانشآموزان آموزش داده شد. پس از این مرحله، پرسشنامه مهارتهای اجتماعی دوباره برای همه آزمودنیها (گروه آزمایش و کنترل) تکمیل شد. دادههای بهدستآمده از پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که باوجود تفاوت میانگین پیشآزمون–پسآزمون در گروه آزمایش، آموزش ایفای نقش به لحاظ آماری تفاوت معناداری در مهارتهای اجتماعی دانشآموزان کمتوانذهنی خفیف ایجاد نکرد. یافتههای این پژوهش میتواند در تدوین برنامههای آموزشی برای دانشآموزان با کمتوانذهنی مورد استفاده قرار گیرد.