خدیجه شیرالی نیا؛ حدیث عبدالهی موسوی؛ رضا خجسته مهر
چکیده
والدین دارای کودک دارای اختلال طیف اتیسم در بزرگ‌کردن فرزند خود با چالش‌های زیادی مواجه هستند. طبق پژوهش‌ها این والدین در مقایسه با والدین کودکانی که معلولیت‌های دیگر دارند استرس فرزندپروری بیشتری را تجربه می‌کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر استرس فرزندپروری و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی ...
بیشتر
والدین دارای کودک دارای اختلال طیف اتیسم در بزرگ‌کردن فرزند خود با چالش‌های زیادی مواجه هستند. طبق پژوهش‌ها این والدین در مقایسه با والدین کودکانی که معلولیت‌های دیگر دارند استرس فرزندپروری بیشتری را تجربه می‌کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر استرس فرزندپروری و انعطاف‌پذیری روان‌شناختی مادران کودکان دارای اختلال طیف اتیسم انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون –پس‌آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران دارای کودک مبتلا به اتیسم شهر اهواز بودند. تعداد 44 نفر مادر به صورت نمونه‌گیری در دسترس از بین کسانی که به فراخوان پژوهشگر پاسخ مثبت داده بودند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرارگرفتند. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در قالب هشت جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای برای گروه آزمایشی اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استرس فرزندپروری و پرسشنامه پذیرش و عمل- ویرایش دوم بودند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. نتایج بیانگر تأثیر آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر کاهش استرس فرزندپروری و افزایش انعطاف‌پذیری روان‌شناختی مادران کودکان دارای اختلال طیف اتیسم بود. لذا درمان پذیرش و تعهد می‌تواند در بهبود سلامت روانی این دسته از مادران نتایج مفیدی را به دنبال داشته باشد.
