آرزو شاه میوه اصفهانی؛ طاهره حیدری؛ احمد عابدی؛ مرضیه توکل نیا
دوره 3، شماره 10 ، تیر 1392، ، صفحه 129-144
چکیده
هدف این پژوهش بررسی تأثیر بازی‌هایگروهی در یادگیری مهارت‌های روانی- حرکتی کودکان پیش دبستانی کم‌توان‌ذهنی (سنین 5 تا 7 سال) بود. اینپژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن شبه‌آزمایشی بود. برای این هدف، 20پسرپیش‌دبستانی کم‌توان‌ذهنی مدارس ویژه دانش‌آموزان با کم‌توانی ذهنی شهر اصفهان بهشیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی تأثیر بازی‌هایگروهی در یادگیری مهارت‌های روانی- حرکتی کودکان پیش دبستانی کم‌توان‌ذهنی (سنین 5 تا 7 سال) بود. اینپژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن شبه‌آزمایشی بود. برای این هدف، 20پسرپیش‌دبستانی کم‌توان‌ذهنی مدارس ویژه دانش‌آموزان با کم‌توانی ذهنی شهر اصفهان بهشیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به روش تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترلگمارده شدند(10 کودک در گروه آزمایش و 10 کودک در گروه کنترل). ابزار مورد استفادهبرای بررسی رشد حرکتی کودکان در پیش‌آزمون و پس‌آزمون، آزمون لینکن- اوزرتسکی بودکه به صورت انفرادی اجراگردید. گروه آزمایشطی15جلسه یک ساعته تحت مداخله بازی هایگروهی قرار گرفتند و بر روی گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نشد. پس از پایانمداخله کودکان هر دو گروه از لحاظ مهارت‌هایروانی-حرکتی با آزمون لینکن-اوزرتسکیمورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون آماری کواریانسمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایجنشان داد بین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون مهارت‌های روانی-حرکتی در گروه‌هایآزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد(001/0>P).میزان اندازه اثر69 /0بدست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که بازی‌های گروهی مهارت‌هایروانی-حرکتی کودکان کم‌توان‌ذهنی را افزایش می‌دهد. نتایج تحلیل واریانس چندگانه (مانوا) نشان داد که تفاوت در خرده مقیاس‌هایتعادل( 006/0=P)، مهارت انگشتان( 001/0=P)، هماهنگی چشم و دست(001/0=P) مهارت تنه (005/0=P) معنی‌دار بود، اما در خرده مقیاس‌های مهارت عضلات بزرگ دست‌ها(7/0=P) و مهارت بازوها( 17/0=P) و هماهنگی دست و پا(10/0=P) این تفاوت معنی‌دار نبود. بنابرین می‌توان از بازی‌های گروهی در کنار سایر روش‌هابرای تقویت مهارت‌های روانی – حرکتی کودکان پیش‌دبستانی استفاده نمود
