هدف از انجام گرفتن این پژوهش پیش بینی احساس تنهایی براساس تعامل معلم با دانشآموز و ابعاد ادراک شایستگی در میان نوجوانان با و بدون نقص بینایی بود، که با روش تحقیق همبستگی به انجام رسید. جامعۀ آماری تحقیق شامل کلیۀ نوجوانان با و بدون نقص بینایی بود که در مقطع راهنمایی مدارس تلفیقی تحصیل مینمودند. آزمودنیهای پژوهش که با روش هدفمند ...
بیشتر
هدف از انجام گرفتن این پژوهش پیش بینی احساس تنهایی براساس تعامل معلم با دانشآموز و ابعاد ادراک شایستگی در میان نوجوانان با و بدون نقص بینایی بود، که با روش تحقیق همبستگی به انجام رسید. جامعۀ آماری تحقیق شامل کلیۀ نوجوانان با و بدون نقص بینایی بود که در مقطع راهنمایی مدارس تلفیقی تحصیل مینمودند. آزمودنیهای پژوهش که با روش هدفمند انتخاب شدند، شامل 46 دانشآموز با نقص بینایی (25 پسر و 21 دختر) و 46 دانشآموز بدون نقص بینایی(25 پسر و 21 دختر) بودند که به صورت تلفیقی در مقطع راهنمایی مدارس شهرستان شیراز به تحصیل اشتغال داشتند. مقیاس تعامل معلم ـ دانشآموز، مقیاس ادراک شایستگی، و پرسشنامۀ احساس تنهایی به عنوان ابزار سنجش مورد استفاده قرار گرفت. مطالعۀ ویژگیهای روانسنجی این ابزارها در پژوهش حاضر، نشان از روایی و پایایی قابل قبول آنها داشت. یافتهها مبیّن آن بود که با فزونی یافتن هر یک از ابعاد ادراک شایستگی، احساس تنهایی کاهش مییابد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که شایستگی اجتماعی مهمترین عامل پیش بینیکنندۀ احساس تنهایی است. تعارض در تعامل معلم و دانشآموز، که رابطه ای مستقیم با احساس تنهایی داشت، دومین عامل پیش بینی کننده این متغیر شناخته شد. نتایج نشانگر آن بود که دختران نسبت به پسران، احساس تنهایی بیشتری را تجربه مینمایند. همچنین، یافتهها حاکی از آن بود که احساس تنهایی دانشآموزان، در مدارس مجری طرح تلفیقی، از نقص بینایی تأثیر نمیپذیرد. از پیشنهادهای این پژوهش، کمک به گسترش شایستگی اجتماعی دانشآموزان است. همچنین، توصیه می شود که به منظور روشن ساختن نقش تعامل معلم ـ دانشآموز در خود ادراکی و احساس تنهایی دانش آموزان تحقیقات بیشتری در آموزش تلفیقی صورت پذیرد.
