سمیرا علی زاده؛ یوسف دهقانی؛ فریده سادات حسینی؛ صفا برزگری
چکیده
پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی روش ایزی مایند (Easy Mind) بر برنامهریزی، نگهداری ذهنی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی صورت گرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری شامل دانشآموزان مراجعهکننده به مرکز اختلالات یادگیری بوشهر بود که تشخیص ناتوانی ...
بیشتر
پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی روش ایزی مایند (Easy Mind) بر برنامهریزی، نگهداری ذهنی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی صورت گرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری شامل دانشآموزان مراجعهکننده به مرکز اختلالات یادگیری بوشهر بود که تشخیص ناتوانی یادگیری دریافت کرده بودند. از این میان، 16 نفر (8 دختر، 8 پسر) که در پایههای اول و دوم ابتدایی تحصیل میکردند به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و بهتصادف به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارهای سنجش شامل آزمون مازهای پرتئوس (1914)، آزمونهای نگهداری ذهنی پیاژه (1969) و آزمون محقق ساخته برای سنجش پیشرفت تحصیلی بود. ابتدا پیشآزمون روی هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش 12 جلسه مداخلهی درمانی (45 دقیقهای) ایزی مایند را دریافت کردند اما گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. بعد از جلسات مداخله، متغیرها مجدداً جهت ثبت نمرات پسآزمون سنجیده شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروههای آزمایش و کنترل در برنامهریزی (56/8=F و 011/0=P)، نگهداری ذهنی (43/96=F و 001/0=P) و پیشرفت تحصیلی (27/52=F و 001/0=P) تفاوت معناداری بعد از اجرای روش ایزی مایند وجود داشت و این روش باعث بهبود برنامهریزی، نگهداری ذهنی و پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی شد؛ بنابراین با توجه به یافتههای حاصل از پژوهش حاضر استفاده از این روش توسط مشاوران، درمانگران و معلمان مدارس میتواند با اثرگذاری بر سه متغیر ذکرشده از مشکلات این دانشآموزان بکاهد.