خدیجه کابلی؛ محمدرضا بردیده؛ سیامک سامانی؛ لیلا خبیر
چکیده
هدف از این پژوهش اثربخشی نمایشدرمانی بر مبنای ذهنیسازی بر توجه پایدار کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان سنین 9 تا 11 ساله با اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی شهر زنجان در سال تحصیلی 1402-1401 ...
بیشتر
هدف از این پژوهش اثربخشی نمایشدرمانی بر مبنای ذهنیسازی بر توجه پایدار کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان سنین 9 تا 11 ساله با اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی شهر زنجان در سال تحصیلی 1402-1401 بود. حجم نمونه شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) از جامعه آماری به شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب شده و در دو گروه گواه و آزمایش جایگماری شدند. برای گروه آزمایشی، بسته نمایشدرمانی بر مبنای ذهنیسازی اجرا شد در حالیکه گروه گواه در فهرست انتظار باقی ماندند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی کانرز (2007) و آزمون عملکرد پیوسته دیداری و شنیداری یکپارچه (2018) بود. نتایج نشان داد که بسته نمایشدرمانی بر مبنای ذهنیسازی بر بهبود توجه پایدار در مراحل پسآزمون و پیگیری تأثیر معنیدار داشته است. یافتههای این پژوهش اطلاعات مفیدی را در ارتباط با بسته نمایشدرمانی بر مبنای ذهنیسازی فراهم میکند و مشاوران و روانشناسان میتوانند برای بهبود توجه پایدار در کودکان با نارسایی توجه/ بیشفعالی از این مداخله استفاده نمایند.
مینا طهمورث؛ سمیه ساداتی فیروزآبادی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه توالی واجی لیندامود بر توجه پایدار دانشآموزان با اختلال خواندن انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. بهمنظور انجام این پژوهش، 30 نفر از دانشآموزان مبتلا به اختلال خواندن که در سال تحصیلی 1399-1400 به مرکز اختلالات یادگیری شهر لارستان مراجعه کرده بودند، به شیوۀ نمونهگیری در دسترس انتخاب ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه توالی واجی لیندامود بر توجه پایدار دانشآموزان با اختلال خواندن انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. بهمنظور انجام این پژوهش، 30 نفر از دانشآموزان مبتلا به اختلال خواندن که در سال تحصیلی 1399-1400 به مرکز اختلالات یادگیری شهر لارستان مراجعه کرده بودند، به شیوۀ نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپسآزمون عملکرد پیوسته دیداری و شنیداری یکپارچه (2018) بهعنوان پیشآزمون در مورد هر دو گروه به عمل آمد. همچنین برنامه توالی واجی لیندامود به مدت 16 جلسه مداخله فشرده به گروه آزمایش ارائه گردید. بلافاصله پس از اتمام آموزش، مجدد آزمون فوق بهعنوان پسآزمون از هر دو گروه به عمل آمد و یک ماه پس از انجام پسآزمون نیز دورۀ پیگیری برای هر دو گروه اجرا شد. جهت تحلیل دادهها از تحلیل واریانس یک راهه آمیخته استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در توجه پایدار دیداری و شنیداری بین دو گروه وجود دارد بدینصورت که گروه آزمایش در پسآزمون و پیگیری عملکرد بهتری داشته است. بهطورکلی نتایج حاکی از آن است که برنامه توالی واجی لیندامود منجر به بهبود توجه پایدار دیداری و شنیداری در دانشآموزان با اختلال خواندن شده است.
سعید اعظمی؛ علیرضا مقدس؛ فرامرز سهرابی
دوره 3، شماره 11 ، مهر 1392
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسهی اثربخشی توانبخشیشناختی رایانهیار با داروی روان محرک در بهبود کارکرد بازداری پاسخ و توجه پایدارکودکان با اختلال نارسایی توجه- بیشفعالی انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی و باطرحپیشآزمون- پسآزمون- پیگیری با دو گروه آزمایشی است. 23 کودک با اختلالنارسایی توجه- بیشفعالی به شیوه نمونهگیری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسهی اثربخشی توانبخشیشناختی رایانهیار با داروی روان محرک در بهبود کارکرد بازداری پاسخ و توجه پایدارکودکان با اختلال نارسایی توجه- بیشفعالی انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی و باطرحپیشآزمون- پسآزمون- پیگیری با دو گروه آزمایشی است. 23 کودک با اختلالنارسایی توجه- بیشفعالی به شیوه نمونهگیری در دسترس و بر طبق ملاکهای ورود وخروج انتخاب و بر اساس شدت اختلال همتا شده و به طور تصادفی به دو گروه دارو روانمحرک (11 نفر) و توانبخشی شناختی رایانهیار (12 نفر) انتساب یافتند. ابزارهایپژوهش شامل آزمون عملکرد پیوسته، پرسشنامه (SNAP-IV)، فرمکوتاه آزمون هوش تجدید نظر شده کودکان وکسلر و پرسشنامه نشانه های مرضیکودکان بود. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل ورایانس چندمتغیری اندازهگیری مکرر، تحلیل واریانس آمیخته و آزمونهای متعاقب آن استفاده شد.توانبخشی شناختی رایانهیار منجر به تغییرات موثر و ماندگاری در عملکردآزمودنیها در بازداری پاسخ و توجه پایدار شد. افزون بر این، با وجود بیشتر وماندگارتر بودن تغییرات حاصل شده در گروه توانبخشی شناختی رایانهیار نسبت بهگروه داروی روان محرک، این تغییرات به لحاظ آماری معنادار نشد. به طورکلی هر دو درمان در بهبود کارکرد اجرایی بازداری پاسخ و توجه پایدار موثر میباشند،در نتیجه توانبخشی شناختی رایانهیار را میتوان به عنوان جایگزین داروی روانمحرک بهکار برد