نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• لیلا کاشانی وحید ¹
• الهام حکیمی راد ²
• مریم اساسه ³
• زهرا فارسیان ⁴

¹ استادیار گروه روان شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران

² استادیار دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

³ استادیار واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

⁴ دانشکده ادبیات و علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر آموزش مهارت‌های حل مسئله خلاق بین‌فردی بر خلاقیت و مهارت‌های اجتماعی کودکان کار بود. روش پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی و در قالب طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 20 نفر از کودکان کار پسر 7 تا 10 ساله به ‌شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. برنامه آموزش حل مسئله خلاق بین‌فردی برای گروه آزمایش در 15 جلسه (هر جلسه 70-90 دقیقه) اجرا گردید. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از آزمون تفکر خلاق تورنس فرم الف و ب (TTCT) و مقیاس درجه‌بندی مهارت‌های اجتماعی (SSRS) فرم آموزگار استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نسخه 26 نرم‌افزار SPSS و آزمون کوواریانس تحلیل شد. یافته‌های به‌دست‌آمده نشان داد که بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل در هر دو متغیر وابسته تفاوت معناداری وجود داشت و آموزش مهارت‌های حل مسئله خلاق موجب بهبود خلاقیت و مهارت‌های اجتماعی شد. برنامه حل مسئله خلاق بین فردی به‌عنوان راهکاری مداخله­ای و پیشگیرانه برای کودکان کار می­تواند مورداستفاده متخصصان و دست­اندرکاران این حیطه قرار بگیرد.

کلیدواژه‌ها

• حل مسأله خلاق
• خلاقیت
• کودکان کار
• مهارت‌های اجتماعی