نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• الهام محمدی بلبان آباد ¹
• مهدی قدرتی میرکوهی ²
• امین فرجی ³

¹ گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، قزوین، ایران

² عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور

³ گروه آمار زیستی، دانشگاه علوم توان‌بخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران

چکیده

هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های روان‌شناسی مثبت نگری بر خودکارآمدی، تاب‌آوری و امید به زندگی مادران کودکان با ناتوانی هوشی بود. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه‌ای به حجم 20 نفر از مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی به روش هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام 10 نفر) گمارده شدند. اطلاعات موردنیاز از طریق سه پرسش‌نامه‌ی خودکارآمدی عمومی شرر، امید اشنایدر و همکاران و تاب‌آوری کانر و دیوید سون، جمع‌آوری شد. افراد قبل از انجام مداخله مورد ارزیابی قرار گرفتند، سپس آموزش روان‌شناسی مثبت برای گروه آزمایش در 6 جلسه اجرا شد و ارزیابی مجدد در مرحله‌ی پس‌آزمون و پیگیری انجام گرفت. داده‌ها با تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر بررسی شدند. نتایج نشان داد که مداخله روان‌شناسی مثبت‌ باعث ارتقای خودکارآمدی، تاب‌آوری و امید به زندگی در مادران کودکان با ناتوانی هوشی شد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود از این مداخله برای ارتقای خودکارآمدی، تاب‌آوری و امید به زندگی مادران کودکان با ناتوانی هوشی استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

• ناتوانی هوشی
• مداخله روان شناسی مثبت
• خودکارآمدی
• امید به زندگی
• تاب‌آوری

عنوان مقاله [English]

The effect of positive psychological intervention on self-efficacy, resilience and life expectancy in mothers of children with intellectual disabilities

نویسندگان [English]

• Elham Mohammadi Bolban Abad ¹
• Mehdi Ghodrati ²
• Amin Faraji ³

¹ Department of counseling, Payme Noor University, Qazvin, Iran.

² Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.

³ Department of Biostatistics, University of Rehabilitation Sciences and Social Health, Tehran, Iran

چکیده [English]

Few studies have investigated how positive psychology can be applied for parents of children with intellectual disabilities. The purpose of this study was to investigate the effect of positive psychological intervention on self-efficacy, resilience and life expectancy mothers of children with intellectual disabilities. The semi-experimental research method was a pre-test-post-test design and follow-up with a control group. A sample of 20 mothers of children with intellectual disabilities were selected in a purposeful way and assigned to two experimental and control groups (10 people each group). The required information was collected through three questionnaires: Sherer General self-efficacy, Hope Schneider et al., and Connor and Davidson's resilience questionnaire. Participants were evaluated before the intervention, then positive psychological intervention was implemented for the experimental group in 6 sessions, and re-evaluated in the post-test and follow-up stage. The data were analyzed by repeated measures analysis of variance. The Results showed that positive psychological intervention improved self-efficacy, resilience and life expectancy in mothers of children with intellectual disabilities. Therefore, it is suggested to use this intervention to improve self-efficacy, resilience and life expectancy in mothers of children with intellectual disabilities.

کلیدواژه‌ها [English]

• : intellectual disabilities
• positivity psychology intervention
• life expectancy
• resilience