نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی ملاکهای دوستی و دوستیابی افراد سندرم داون 14 تا 24 سال و مقایسه آن با سایرگروههای عقبماندۀ ذهنی آموزشپذیر مرکز توانبخشی ولی عصر تهران سال 89-88 صورت گرفت. روش:روش این پژوهش زمینه ای است. جامعۀ آماری: جامعۀ پژوهش کلیه افراد سندرم داون و عقبماندۀ ذهنی آموزشپذیر 14 تا 24 سال مرکز ولی عصر در سال تحصیلی 89-88میباشد. نمونۀ آماری،حجم آن و چگونگی گزینش آن: محقق ابتدا با مراجعه به مرکز ولی عصر تهران 25 نفر گروه سندرم داون و 25 نفر عقبماندۀ ذهنی آموزشپذیر را با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب کرد و آنان را به لحاظ ویژگیهایی مانند سن، جنسیت، طبقۀ اجتماعی ـ اقتصادی با یکدیگر همتا نمود. روش جمعآوری دادهها و ابزار های آن: آزمون محقق ساخته 28 سئوالی که چهار زمینه مانند گذراندن اوقات فراغت، تعاون، ویژگیهای مثبت ارتباطی و ویژگیهای منفی ارتباطی را میسنجد، اجرا کرده و به بررسی و مقایسۀ این دو گروه پرداخته است. روش آماری: تحلیل آماری با استفاده از آزمون t مستقل انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که با 95 درصد اطمینان این دو گروه در ویژگیهای گذراندن اوقات فراغت با یکدیگر، تعاون و ویژگیهای منفی ارتباطی تفاوت معناداری ندارند ولی با 95 درصد اطمینان در ویژگیهای مثبت ارتباطی و ملاکهای دوستی و دوستیابی تفاوت معناداری دارند. به سخن دیگر در این زمینهها افراد سندرم داون در مقایسه با سایر گروههای عقبماندۀ ذهنی آموزشپذیر بهتر عمل کردند. از آنجایی که در مراکز و مدارس ویژه (کودکان سندرم داون و عقبمانده های آموزشپذیر) بیشتر به مسائل تحصیلی و آموزشی و شغلی پرداخته میشود در حالی که افراد سندرم داون و عقبماندۀ ذهنی آموزشپذیر نیاز به مهارتهای اجتماعی از جمله مهارتهای دوستی و دوستیابی دارند، پیشنهاد میشود که در این مراکز علاوه بر بعد تحصیلی به بعد مهارتهای اجتماعی توجه شود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Comparison of Criteria of Friendship and Making Friends in People with Down Syndrome Aged between 14 and 24 and Other Educable Mentally Retarded Groups
نویسندگان [English]
- Mohammad Haddad Kashani
- Ezzatollah Naderi
- Maryam Seif Naraqi
- Zahra Doroodian
چکیده [English]
This study is aimed at comparing the criteria of friendship and making friends in people with Down syndrome aged between 14 and 24 and other educable mentally retarded groups in Vali-e Asr Rehabilitation Center of Tehran in 2009-2010. In this field research, the statistical population consists of all educable individuals who have Down syndrome and are mentally retarded aged between 14 and 24 in the above said center. 25 persons with Down syndrome and 25 educable mentally retarded people are selected using convenience sampling and are homogenized in terms of particulars such as age, sex, and social-economic class. A test containing 28 questions designed by the researcher is applied and four fields of leisure time, cooperation, positive and negative communicative features are evaluated. The two groups are compared and an independent T test is performed for statistical analysis. Results show that with a reliability of 95%, there is no significant difference between the two groups with regard to spending leisure time together, cooperation and negative communicative features. However, they are significantly different when it comes to positive communicative features, and criteria of friendship and making friends. In other words, people with Down syndrome had a better performance than other educable mentally retarded people in this regard. In centers and schools special for children with mental disability and Down syndrome, issues about education and career are more emphasized, whereas these children need social skills including friendship and making friends. Therefore, these centers are recommended to pay attention to the social skills as well as educational aspect.
کلیدواژهها [English]
- Down syndrome
- educable mentally retarded
- criteria of friendship and making friends