مرتضی زیبایی ثانی؛ محمد محمدی پور؛ ابوالقاسم شکیبا
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش یادگیری مغز‌محور و روش چندحسی بر حافظه کاری دانشآموزان پایه سوم با اختلال ریاضی انجام‌گرفته است. این مطالعه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری آن تمامی دانشآموزان پایه سوم با اختلال ریاضی مراجعهکننده به مرکز آموزشی و توان‌بخشی مشکلات ویژه یادگیری آموزش‌وپرورش ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش یادگیری مغز‌محور و روش چندحسی بر حافظه کاری دانشآموزان پایه سوم با اختلال ریاضی انجام‌گرفته است. این مطالعه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری آن تمامی دانشآموزان پایه سوم با اختلال ریاضی مراجعهکننده به مرکز آموزشی و توان‌بخشی مشکلات ویژه یادگیری آموزش‌وپرورش سبزوار در سال تحصیلی 1401-1400 بود که 45 نفر از آن‌ها به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند و در دسترس انتخاب و به‌تصادف در سه گروه مساوی قرار گرفتند. گروههای آزمایش 8 جلسه 60 دقیقهای به تفکیک تحت آموزش یادگیری مغز‌محور و روش چندحسی قرار گرفتند و گروه گواه آموزشی ندید. ابزار پژوهش مقیاس حافظه کاری دانیمن و کارپنتر(1983) بود و دادهها با روش تحلیل واریانس با طرح اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد. نتایج حاکی از اثربخشی مثبت هر دو روش بر حافظه کاری بود. همچنین اثربخشی روش یادگیری مغز‌محور هم در پس‌آزمون و هم در دوره پیگیری بیش از آموزش چندحسی بود(05/0>P). بر همین اساس می‌توان از این دو روش در جهت ترمیم مشکلات حافظه کاری دانشآموزان با نقص یادگیری ریاضی استفاده نمود
سمیرا علی زاده؛ یوسف دهقانی؛ فریده سادات حسینی؛ صفا برزگری
چکیده
پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی روش ایزی مایند (Easy Mind) بر برنامهریزی، نگهداری ذهنی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی صورت گرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری شامل دانشآموزان مراجعهکننده به مرکز اختلالات یادگیری بوشهر بود که تشخیص ناتوانی ...
بیشتر
پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی روش ایزی مایند (Easy Mind) بر برنامهریزی، نگهداری ذهنی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی صورت گرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری شامل دانشآموزان مراجعهکننده به مرکز اختلالات یادگیری بوشهر بود که تشخیص ناتوانی یادگیری دریافت کرده بودند. از این میان، 16 نفر (8 دختر، 8 پسر) که در پایههای اول و دوم ابتدایی تحصیل میکردند به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌تصادف به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار‌های سنجش شامل آزمون مازهای پرتئوس (1914)، آزمون‌های نگهداری ذهنی پیاژه (1969) و آزمون محقق ساخته برای سنجش پیشرفت تحصیلی بود. ابتدا پیش‌آزمون روی هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش 12 جلسه مداخلهی درمانی (45 دقیقهای) ایزی مایند را دریافت کردند اما گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. بعد از جلسات مداخله، متغیرها مجدداً جهت ثبت نمرات پس‌آزمون سنجیده شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروههای آزمایش و کنترل در برنامهریزی (56/8=F و 011/0=P)، نگهداری ذهنی (43/96=F و 001/0=P) و پیشرفت تحصیلی (27/52=F و 001/0=P) تفاوت معناداری بعد از اجرای روش ایزی مایند وجود داشت و این روش باعث بهبود برنامهریزی، نگهداری ذهنی و پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی شد؛ بنابراین با توجه به یافته‌های حاصل از پژوهش حاضر استفاده از این روش توسط مشاوران، درمانگران و معلمان مدارس می‌تواند با اثرگذاری بر سه متغیر ذکرشده از مشکلات این دانشآموزان بکاهد.
یوسف دهقانی؛ صادق حکمتیان فرد
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش کارکردهای اجرایی بر عملکرد توجه و بازداری پاسخ در دانشآموزان دارای اختلال ریاضی است. این پژوهش از طرح شبه‌آزمایشی پیش‌آزمون پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان دچار اختلال یادگیری ریاضی مراجعه کننده به مرکز ناتوانی یادگیری آموزش و پرورش شهر بوشهر ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش کارکردهای اجرایی بر عملکرد توجه و بازداری پاسخ در دانشآموزان دارای اختلال ریاضی است. این پژوهش از طرح شبه‌آزمایشی پیش‌آزمون پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان دچار اختلال یادگیری ریاضی مراجعه کننده به مرکز ناتوانی یادگیری آموزش و پرورش شهر بوشهر به تعداد 143 نفر در سال تحصیلی 98-1397 بود. از میان آن‌ها به روش نمونه‌گیری در دسترس 40 نفر که ویژگی‌های لازم بر اساس آزمون تشخیص اختلال ریاضی ملک‌پور (۱۳۷۳)، آزمون وکسلر و ملاک‌های ویرایش پنجم کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی را داشتند فهرست شدند و سپس در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) گمارش شدند. برای سنجش عملکرد توجه، از خرده مقیاس خطای حذف آزمون عملکرد پیوستة TOVA (رازولد، میرسکی، ساراسون، برانسوم و بک، ۱۹۵۶) و برای ارزیابی عملکرد بازداری پاسخ از خرده مقیاس خطای ارتکاب آزمون TOVA (رازولد، و همکاران، ۱۹۵۶) استفاده شد. گروه آزمایش به مدت یازده جلسه 60 دقیقهای و به‌صورت گروهی تحت آموزش قرار گرفت. داده‌های حاصل از پژوهش با آزمون تحلیل واریانس با اندازه-گیری مکرر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد آموزش کارکردهای اجرایی در گروه آزمایش موجب بهبود عملکرد توجه و بازداری پاسخ شده است و این تاثیر در مرحله پیگیری دو ماهه پایدار ماند (۰۵/0˂P). با توجه به یافته‌های به‌دست‌آمده از مطالعه حاضر می‌توان نتیجه‌گیری کرد که آموزش کارکردهای اجرایی می‌تواند به عنوان یک روش مداخلهای در بازداری و بهبود عملکرد توجه دانشآموزان با اختلال یادگیری ریاضی استفاده شود
زهرا فیض آبادی؛ علی محمد ناعمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای حرکتی ظریف بر توجه انتخابی و ادراک دیداری دانشآموزان دارای اختلال ریاضی دوره اول ابتدایی شهر سبزوار در سال 1396 انجام شد. این پژوهش، نیمه تجربی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 34 نفر از دانشآموزان دارای اختلال ریاضی در دورة اول ابتدایی سبزوار به صورت تصادفی ساده انتخاب شده ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای حرکتی ظریف بر توجه انتخابی و ادراک دیداری دانشآموزان دارای اختلال ریاضی دوره اول ابتدایی شهر سبزوار در سال 1396 انجام شد. این پژوهش، نیمه تجربی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 34 نفر از دانشآموزان دارای اختلال ریاضی در دورة اول ابتدایی سبزوار به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و در دو گروه آزمایش(17 نفر) و گروه کنترل(17 نفر) جایگزین شدند. پرسشنامههای رنگ – کلمه استروپ (1935) و ادراک دیداری فراستیگ (1963) به عنوان پیش‌آزمون اجرا شد. دانشآموزان گروه آزمایشی 15جلسة 40 دقیقهای( هر هفته دو جلسه) دربرنامة آموزش مهارت-های حرکتی ظریف شرکت کردند و آنگاه پس‌آزمون اجرا شد. دادهها با روش تحلیل کوواریانس مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که مهارتهای حرکتی ظریف موجب افزایش توجه انتخابی و ادراک دیداری در دانشآموزان دارای اختلال ریاضی شد. براین اساس آموزش مهارتهای حرکتی ظریف یک برنامة مداخلهای موثر برای کمک به دانشآموزان دارای اختلال ریاضی میباشد.
مژده جانه؛ صغری ابراهیمی قوام؛ حمید علیزاده
دوره 2، شماره 5 ، فروردین 1391، ، صفحه 21-42
چکیده
هدف: پژوهش حاضر مقایسۀ کارکردهای اجرایی استدلال، برنامه ریزی ـ سازمان دهی و حافظۀ کاری در دانشآموزان مقطع ابتدایی با و بدون اختلال ریاضی است. روش: این پژوهش از نوع کاربردی و روش انجام گرفتن آن زمینهای است. جامعۀ آماری شامل، دانشآموزان دختر مقطع دبستان با و بدون اختلال ریاضی شهرستان تهران است. 60 دانش آموز دختر مقطع ابتدایی در ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر مقایسۀ کارکردهای اجرایی استدلال، برنامه ریزی ـ سازمان دهی و حافظۀ کاری در دانشآموزان مقطع ابتدایی با و بدون اختلال ریاضی است. روش: این پژوهش از نوع کاربردی و روش انجام گرفتن آن زمینهای است. جامعۀ آماری شامل، دانشآموزان دختر مقطع دبستان با و بدون اختلال ریاضی شهرستان تهران است. 60 دانش آموز دختر مقطع ابتدایی در دو گروه 30 نفره با و بدون اختلال ریاضی در مقطع سنی 8 تا 11 سال به صورت تصادفی انتخاب شدند. بهمنظور گردآوری دادهها از آزمون‌های کی مت، آزمون آندره ری و خرده آزمون‌های تشابهات و حافظۀ عددی وکسلر کودکان استفاده شد. دادهها با آزمون تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته‌ها: نشان داد که این کودکان در کارکردهای اجرایی استدلال، برنامهریزی ـ سازماندهی و حافظۀ کاری با گروه عادی تفاوت داشتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که: بین دو گروه کودکان عادی و دارای اختلال ریاضی در متغیرهای وابسته ترکیبی استدلال، برنامهریزی ـ سازماندهی و حافظۀ کاری تفاوت معنیداری مشاهده میشود. برای تعیین معنادار بودن نتیجۀ نهایی از تصحیح بفرونی استفاده شد که سطح معناداری را که 05/0 بود به 4 تقسیم نمودیم. مقدار 0125/0 شد و برای آزمون معناداری مدنظر قرار گرفت.
نتیجه گیری: با توجه به نظریهها و تحقیقات انجام شده در حوزههای مورد بحث و با توجه به نتایج تحقیق حاضر می‌توان نتیجه‌گیری نمودکه، بین عملکرد استدلال، حافظۀ کاری و برنامه ریزی ـ سازماندهی دانش آموزان عادی با دانش آموزان دارای اختلال ریاضی تفاوت وجود دارد. البته این پژوهش تنها سه حوزه از کارکردهای اجرایی شامل استدلال، برنامهریزی ـ سازماندهی و حافظه کاری را مورد بررسی قرار داد. پیشنهاد میشود در تحقیقات آتی سایر کارکردهای اجرایی نیز مورد بررسی قرار گیرند .
