ستاره حداد کاشانی؛ عباسعلی حسین خانزاده؛ عباس ابولقاسمی
چکیده
اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی و نافرمانی مقابله‌ای، از شایع‌ترین اختلال‌های دوران کودکی است که پیامدهای مخرب متفاوتی را برای والدین به همراه دارند. این پیامدها منجر به ایجاد چرخه معیوبی می‌شود که هم به والدین و هم به کودکان آسیب می‌رساند. هدف از انجام این پژوهش، مقایسة تنیدگی والدگری و سرمایة روان‌شناختی والدین کودکان با اختلال ...
بیشتر
اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی و نافرمانی مقابله‌ای، از شایع‌ترین اختلال‌های دوران کودکی است که پیامدهای مخرب متفاوتی را برای والدین به همراه دارند. این پیامدها منجر به ایجاد چرخه معیوبی می‌شود که هم به والدین و هم به کودکان آسیب می‌رساند. هدف از انجام این پژوهش، مقایسة تنیدگی والدگری و سرمایة روان‌شناختی والدین کودکان با اختلال نارسایی توجه- فزون‌کنشی، نافرمانی مقابله‌ای و کودکان بهنجار بود. پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش علی- مقایسه‌ای بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی والدین دانش‌آموزان پسر مقطع ابتدایی (پایه یکم تا سوم) با اختلال‌های نارسایی توجه-فزون‌کنشی، نافرمانی مقابله‌ای و بهنجار در سال تحصیلی 98-97 شهر کاشان، تشکیل می‌داد که از این میان 149 کودک داوطلب واجد شرایط انتخاب شد. پرسشنامه‌های پژوهش شامل پرسشنامة تشخیص علائم مرضی کودکان اسپیرافکین وگادو (1984)، پرسشنامة تنیدگی والدگری آبیدین (1991) و سرمایة روان‌شناختی لوتانز (2007) بود و داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغییری، کروسکال والیس و یومان ویتنی تحلیل شد. نتایج حاکی از آن بود که بین سرمایة روان‌شناختی وتنیدگی والدگری والدین کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی، نافرمانی مقابله‌ای و کودکان بهنجار تفاوت معناداری دارد (05/0>P). نتایج نشان داد که حضور یک کودک با اختلال‌های رفتاری و هیجانی، تنیدگی زیادی بر والدین و اعضای خانواده وارد می‌کند و می‌تواند جنبه‌هایی از سلامت روان آن‌ها را دستخوش تغییر کند؛ بنابراین آگاهی از این عوامل منجر به تسهیل ارائه خدمات آموزشی و درمانی خواهد شد.
عسگر چوبداری؛ فرنگیس کاظمی؛ شهلا پزشک
چکیده
پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی روش واقعیت‌درمانی بر کاهش نشانه‌های اختلال نافرمانی مقابله‌ای در دانش‌آموزان پسر پایه پنجم و ششم دبستان در شهر تهران انجام شد. روش پژوهش، از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را دانش‌آموزان پسر پایه پنجم و ششم دبستآن‌های پسرانه شهر تهران در سال تحصیلی ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی روش واقعیت‌درمانی بر کاهش نشانه‌های اختلال نافرمانی مقابله‌ای در دانش‌آموزان پسر پایه پنجم و ششم دبستان در شهر تهران انجام شد. روش پژوهش، از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را دانش‌آموزان پسر پایه پنجم و ششم دبستآن‌های پسرانه شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 تشکیل می‌دادند. نمونه‌گیری به روش تصادفی خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انجام شد. پس از تکمیل پرسش‌نامه نشانه‌های مرضی کودکان توسط معلمان، 30 دانش‌آموز که در شاخص نافرمانی مقابله‌ای پرسش‌نامه نشانه‌های مرضی کودکان نمره بالاتر از نمره برش کسب کردند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. دانش‌آموزان گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه‌ای روش واقعیت‌درمانی را دریافت کردند. بعد از پایان جلسات، پس‌آزمون از آن‌ها به عمل آمد. برای تحلیل آماری داده‌ها نیز از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، در گروه آزمایش، نسبت به گروه کنترل، در مرحله پس‌آزمون کاهش معناداری در شدت نشانه‌های اختلال نافرمانی مقابله‌ای مشاهده شد (001/0p>). با توجه به یافته‌های این پژوهش، روش واقعیت‌درمانی، منجر به کاهش نشانه‌های اختلال نافرمانی مقابله‌ای در دانش‌آموزان می‌شود و می‌توان از آن به عنوان یک روش مداخله‌ای مؤثر استفاده کرد.
