مبینا غفوری؛ سعید رضایی؛ مهدی دستجردی کاظمی؛ زهرا رحیمی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تدوین و اعتباریابی برنامه توانمندسازی شناختی با رویکرد بدنمندی و اثربخشی آن بر بهبود مهارت‌های پیشاریاضی و حافظه فعال دیداری-فضایی در کودکان پیش‌دبستانی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود و ازنظر هدف کاربردی و ازنظر شیوۀ جمع‌آوری داده‌ها در طبقۀ تحقیقات ترکیبی (کیفی-کمی) قرار ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تدوین و اعتباریابی برنامه توانمندسازی شناختی با رویکرد بدنمندی و اثربخشی آن بر بهبود مهارت‌های پیشاریاضی و حافظه فعال دیداری-فضایی در کودکان پیش‌دبستانی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود و ازنظر هدف کاربردی و ازنظر شیوۀ جمع‌آوری داده‌ها در طبقۀ تحقیقات ترکیبی (کیفی-کمی) قرار می‌گیرد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان 5 تا 7 ساله در مراکز پیش‌دبستانی شهر تهران در سال تحصیلی 1402-1403 بود که از بین آن‌ها، نمونه‌ای به حجم 30 نفر (15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه) با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و به‌صورت تصادفی گمارش شد. در مرحلۀ بعد دو آزمونِ مهارت‌های پایه ریاضی (کهن صدق، 1376) و خرده آزمون حافظه فعال دیداری-فضایی (حافظۀ مازها و یادآوری مکعب) از مجموعه آزمون حافظه فعال برای کودکان (ارجمندنیا، 1388) به‌عنوان پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا شد. برای آزمون فرضیه‌ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد برنامۀ توانمندسازی شناختی با رویکرد بدنمندی بر بهبود مهارت‌های پیشاریاضی در حیطه‌های اعداد و عملیات، اندازه‌گیری، محاسبات اولیه و هندسه و همچنین حافظه فعال دیداری-فضایی اثرگذار است. بر این اساس می‌توان گفت برنامه توانمندسازی شناختی با رویکرد بدنمندی به دلیل تکیه بر تجربیات مستقیمِ بدنی و حرکتی، سیستم عصبی، حسی، حرکتی و شناختی را هم‌زمان درگیر می‌کند.
نیره زمانی؛ سعید حسن زاده؛ محسن شکوهی یکتا
چکیده
مداخله اولیه برای کاستن از مشکلات پایدار در زبان و ابعاد مرتبط با آن در کودکان در معرض خطر برای آسیب زبان از اهمیت برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآیی برنامه داستان‌خوانی مشارکتی بر رشد مهارت‌های زبانی کودکان پیش‌دبستانی با تبار اقتصادی و اجتماعی پایین انجام گرفت. این مطالعه به شیوه شبه آزمایشی با طرح دو گروهی با پیش‌آزمون، ...
بیشتر
مداخله اولیه برای کاستن از مشکلات پایدار در زبان و ابعاد مرتبط با آن در کودکان در معرض خطر برای آسیب زبان از اهمیت برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآیی برنامه داستان‌خوانی مشارکتی بر رشد مهارت‌های زبانی کودکان پیش‌دبستانی با تبار اقتصادی و اجتماعی پایین انجام گرفت. این مطالعه به شیوه شبه آزمایشی با طرح دو گروهی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری اجرا شد. از دو مرکز پیش‌دبستانی در شهرک احمدآباد مستوفی طی غربالگری چند مرحله‌ای، 30 نفر از کودکانی که نمره آزمون رشد زبان آن‌ها یک تا دو انحراف معیار زیر میانگین (85-70) بود با تشخیص مشکلات زبانی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. آزمودنی‌ها در گروه آزمایش (15 نفر) در قالب 4 گروه کوچک، طی 30 جلسه 45 دقیقه‌ای به صورت سه جلسه در هفته برنامه داستان‌خوانی مشارکتی را دریافت کردند. برای گردآوری داده‌ها، نسخه فارسی آزمون رشد زبان و گفتار روایتی اجرا شدند . داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیری و تک متغیری با اندازه‌گیری‌های مکرر تحلیل شدند. نتایج حاکی از تاثیر معنادار (001/0P=) برنامه در افزایش مهارت‌های معنی‌شناسی، نحو و به طور کلی رشد زبان و بهبود گفتار روایتی در آزمودنی‌های گروه آزمایشی است. بررسی نمرات تفاضلی مرحله پس‌آزمون و پیگیری حاکی از پایداری اثربخشی برنامه مداخله است . بر این اساس برنامه داستان‌خوانی مشارکتی به عنوان یک برنامه پیشگیرانه و پلی در جهت کم کردن شکاف واژگانی برای کودکان در معرض خطر توصیه می شود.
قربان همتی علمدارلو
دوره 4، شماره 14 ، تیر 1393، ، صفحه 19-38
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی با و بدون کم‌توانی‌ذهنیصورت گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر همه کودکان پیش‌دبستانی با و بدون کم‌توانی‌ذهنی شهر شیراز بودند که از بین آن‌ها نمونه‌ای به حجم 116 نفر (58 کودک پیش‌دبستانی با کم‌توانی‌ذهنی و 58 کودک پیش‌دبستانی بدون کم‌توانی‌ذهنی) به شیوه هدفمند انتخاب شدند. ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی با و بدون کم‌توانی‌ذهنیصورت گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر همه کودکان پیش‌دبستانی با و بدون کم‌توانی‌ذهنی شهر شیراز بودند که از بین آن‌ها نمونه‌ای به حجم 116 نفر (58 کودک پیش‌دبستانی با کم‌توانی‌ذهنی و 58 کودک پیش‌دبستانی بدون کم‌توانی‌ذهنی) به شیوه هدفمند انتخاب شدند. از پرسشنامۀ مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی شهیم و یوسفی (1378) برای سنجش مشکلات رفتاری استفاده شد. تجزیهوتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه نشان داد که رفتاری کودکان پیش‌دبستانی با کمتوانیذهنیبه طور معنی‌داری بیشتر از مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی بدون کم‌توانی‌ذهنی است (001/0P<). همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی با کم‌توانی‌ذهنی در خرده مقیاس‌های نارسایی توجه، ترس، رفتار اجتماعی و پرخاشگری نسبت به کودکان پیش‌دبستانی بدون کم‌توانی‌ذهنی به طور معنی‌داری بالاتر هستند (001/0>P). با توجه به یافتههای این پژوهش می‌توان بیان کرد که اقدامات مداخله‌ای به هنگام برای پیشگیری و کاهش و حذف مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی با کم‌توانی‌ذهنی ضروری است.
آرزو شاه میوه اصفهانی؛ طاهره حیدری؛ احمد عابدی؛ مرضیه توکل نیا
دوره 3، شماره 10 ، تیر 1392، ، صفحه 129-144
چکیده
هدف این پژوهش بررسی تأثیر بازی‌هایگروهی در یادگیری مهارت‌های روانی- حرکتی کودکان پیش دبستانی کم‌توان‌ذهنی (سنین 5 تا 7 سال) بود. اینپژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن شبه‌آزمایشی بود. برای این هدف، 20پسرپیش‌دبستانی کم‌توان‌ذهنی مدارس ویژه دانش‌آموزان با کم‌توانی ذهنی شهر اصفهان بهشیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی تأثیر بازی‌هایگروهی در یادگیری مهارت‌های روانی- حرکتی کودکان پیش دبستانی کم‌توان‌ذهنی (سنین 5 تا 7 سال) بود. اینپژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن شبه‌آزمایشی بود. برای این هدف، 20پسرپیش‌دبستانی کم‌توان‌ذهنی مدارس ویژه دانش‌آموزان با کم‌توانی ذهنی شهر اصفهان بهشیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب، و به روش تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترلگمارده شدند(10 کودک در گروه آزمایش و 10 کودک در گروه کنترل). ابزار مورد استفادهبرای بررسی رشد حرکتی کودکان در پیش‌آزمون و پس‌آزمون، آزمون لینکن- اوزرتسکی بودکه به صورت انفرادی اجراگردید. گروه آزمایشطی15جلسه یک ساعته تحت مداخله بازی هایگروهی قرار گرفتند و بر روی گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نشد. پس از پایانمداخله کودکان هر دو گروه از لحاظ مهارت‌هایروانی-حرکتی با آزمون لینکن-اوزرتسکیمورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون آماری کواریانسمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایجنشان داد بین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون مهارت‌های روانی-حرکتی در گروه‌هایآزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد(001/0>P).میزان اندازه اثر69 /0بدست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که بازی‌های گروهی مهارت‌هایروانی-حرکتی کودکان کم‌توان‌ذهنی را افزایش می‌دهد. نتایج تحلیل واریانس چندگانه (مانوا) نشان داد که تفاوت در خرده مقیاس‌هایتعادل( 006/0=P)، مهارت انگشتان( 001/0=P)، هماهنگی چشم و دست(001/0=P) مهارت تنه (005/0=P) معنی‌دار بود، اما در خرده مقیاس‌های مهارت عضلات بزرگ دست‌ها(7/0=P) و مهارت بازوها( 17/0=P) و هماهنگی دست و پا(10/0=P) این تفاوت معنی‌دار نبود. بنابرین می‌توان از بازی‌های گروهی در کنار سایر روش‌هابرای تقویت مهارت‌های روانی – حرکتی کودکان پیش‌دبستانی استفاده نمود
