سکینه پورطالب؛ باقر غباری بناب؛ سوگند قاسم زاده؛ حامد بابکری
چکیده
هدف: پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثربخشی برنامه‌ی بخشایشگری در کاهش مشکلات خشم و ارتقای مدیریت خشم نوجوانان مقیم کانون اصلاح و تربیت تهران انجام شد. این پژوهش یک مطالعه‌ی نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و گروه کنترل بود. در این پژوهش 30 نوجوان با مشکلات رفتاری مقیم کانون اصلاح و تربیت به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثربخشی برنامه‌ی بخشایشگری در کاهش مشکلات خشم و ارتقای مدیریت خشم نوجوانان مقیم کانون اصلاح و تربیت تهران انجام شد. این پژوهش یک مطالعه‌ی نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و گروه کنترل بود. در این پژوهش 30 نوجوان با مشکلات رفتاری مقیم کانون اصلاح و تربیت به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنیها بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 16 جلسهی 120 دقیقهای در جلسات آموزش بخشایشگری شرکت کردند، درحالیکه به گروه کنترل آموزشی داده نشد. ابزار جمعآوری دادهها در این پژوهش پرسشنامهی خشم صفت – حالت اسپیلبرگر STAXI-2 بود و اطلاعات بهدستآمده با روش کوواریانس تک متغیره و با استفاده از نسخهی 23 نرمافزار SPSS تحلیل شد. یافتهها نشان داد که آموزش برنامه‌ی بخشایشگری اثر معنیداری بر مهارت کنترل خشم نوجوانان با مشکلات رفتاری دارد (p<0/05). لذا آموزش این برنامه با نتایج مثبت و مؤثری بر کنترل و مدیریت خشم گروه آزمایش همراه بوده و توجه به برنامههای بخشایشگری در کاهش مشکلات رفتاری نوجوانان ضروری است و اهمیت ویژهای دارد.
اکرم هدی پور؛ پرویز شریفی درآمدی؛ فرنگیس کاظمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تغییر سبک اسناد بر کاهش میزان افسردگی نوجوانان دختر نابینا بود روش پژوهش آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 30 دختر نوجوان نابینای افسرده که در مقاطع راهنمایی و دبیرستان مدرسه نابینایان نرجس شهر تهران، در سال تحصیلی 91- 1390 مشغول به تحصیل ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تغییر سبک اسناد بر کاهش میزان افسردگی نوجوانان دختر نابینا بود روش پژوهش آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 30 دختر نوجوان نابینای افسرده که در مقاطع راهنمایی و دبیرستان مدرسه نابینایان نرجس شهر تهران، در سال تحصیلی 91- 1390 مشغول به تحصیل بودند و در موقعیتهای منفی سبک اسناد «درونی، پایدار و کلی» قرار داشتند، انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنیهای گروه آزمایش طی ده جلسه 45 دقیقهای به صورت گروهی تحت آموزش برنامه تغییر سبک اسناد قرار گرفتند اما گروه کنترل هیچگونه آموزشی در این زمینه دریافت نکردند. دادههای پژوهش به وسیله آزمون افسردگی کودکان و نوجوانان و پرسشنامه سبک اسناد کودکان و نوجوانان گردآوری و با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس یک راهه (آنکوا) و آزمون تحلیل کواریانس چند راهه (مانکوا) تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که تغییر سبک اسناد از درونی، پایدار و کلی به بیرونی، ناپایدار و اختصاصی بر کاهش میزان افسردگی تأثیر معنادار دارد (0001/0> P). به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که تغییر سبک اسناد در کاهش میزان افسردگی نوجوانان دختر نابینا مؤثر بوده است.
