الهام محمدی بلبان آباد؛ مهدی قدرتی میرکوهی؛ امین فرجی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مهارتهای روانشناسی مثبت نگری بر خودکارآمدی، تاب‌آوری و امید به زندگی مادران کودکان با ناتوانی هوشی بود. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع طرح پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه‌ای به حجم 20 نفر از مادران دارای کودک کم‍توان ذهنی به روش هدفمند انتخاب شد و این افراد در دو گروه آزمایش ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مهارتهای روانشناسی مثبت نگری بر خودکارآمدی، تاب‌آوری و امید به زندگی مادران کودکان با ناتوانی هوشی بود. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع طرح پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه‌ای به حجم 20 نفر از مادران دارای کودک کم‍توان ذهنی به روش هدفمند انتخاب شد و این افراد در دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام 10 نفر) گمارده شدند. اطلاعات موردنیاز از طریق سه پرسشنامهی خودکارآمدی عمومی شرر، امید اشنایدر و همکاران و تاب‌آوری کانر و دیوید سون، جمعآوری شد. افراد قبل از انجام مداخله مورد ارزیابی قرار گرفتند، سپس آموزش روانشناسی مثبت برای گروه آزمایش در 6 جلسه اجرا شد و ارزیابی مجدد در مرحلهی پسآزمون و پیگیری انجام گرفت. دادهها با تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر بررسی شدند. نتایج نشان داد که مداخله روانشناسی مثبت باعث ارتقای خودکارآمدی، تاب‌آوری و امید به زندگی در مادران کودکان با ناتوانی هوشی شد؛ بنابراین، پیشنهاد میشود از این مداخله برای ارتقای خودکارآمدی، تاب‌آوری و امید به زندگی مادران کودکان با ناتوانی هوشی استفاده شود.
نجمه ابراهیم زاده؛ سیدمحسن اصغری نکاح؛ سکینه سلطانی کوهبنانی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش گروهی افزایش صبر بر خودکارآمدی و نگرش‌مادران دارای کودک‌استثنایی بود. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر شامل تمامی مادران دارای کودک‌استثنایی شهر مشهد بود که در آموزش‌وپرورش استثنایی استان خراسان رضوی ثبت‌نام‌شده بودند، انتخاب نمونه ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش گروهی افزایش صبر بر خودکارآمدی و نگرش‌مادران دارای کودک‌استثنایی بود. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر شامل تمامی مادران دارای کودک‌استثنایی شهر مشهد بود که در آموزش‌وپرورش استثنایی استان خراسان رضوی ثبت‌نام‌شده بودند، انتخاب نمونه به‌صورت داوطلبانه و از روش در دسترس استفاده‌شده است. 32 مادر دارای کودک‌استثنایی انتخاب و به‌صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایگزین شد (16 نفر در هر گروه). از پرسش‌نامه‌های صبر، خودکارآمدی دومکا و نگرش والدین به کودک‌استثنایی برای سنجش متغیرهای پژوهش استفاده شد. پیشآزمون از دو گروه گرفته شد. گروه آزمایش 10 جلسه‌ی آموزش صبر را دریافت کردند درحالی‌که گروه گواه هیچ آموزشی را دریافت نکردند. پس از ارائه جلسات آموزشی، هر دو گروه مجدداً به پرسشنامه‌ها در پسآزمون پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل کواریانس تک‌متغیره (ANCOVA) و تحلیل کواریانس چندمتغیری (MONCOVA) مورد تجزیه‌وتحلیل قرارگرفت. یافته‌های پژوهش حاضر نشان‌داد که آموزش صبر بر خودکارآمدی و تغییر نگرش، ناکامی، ناامیدی و شرم‌زدگی و صبر مادران‌دارای فرزنداستثنایی مؤثر است. در‌نتیجه توصیه میشود مشاوران و روان‌شناسان در برنامههای آموزش‌خانواده و گروه‌های والدین دارای فرزند استثنایی، آموزش صبر را موردتوجه قرار‌دهند.
شهرام رنجدوست؛ شهرام یزدانی
چکیده
مشکلات رفتاری دانشآموزان کمتوانذهنی یکی از عمدهترین مسائل جوامع بشری و از پیچیدهترین و دشوارترین مشکلات در کودکان و نوجوانان میباشد که تا سن بزرگسالی نیز باقی میماند. از سوی دیگر پژوهشهای مربوط به مشکلات رفتاری به طور عمده در قالب الگوهای کلاسیک آماری انجام گرفته است؛ درحالی که رابطهی بین متغیرهای روانشناختی ...
بیشتر
مشکلات رفتاری دانشآموزان کمتوانذهنی یکی از عمدهترین مسائل جوامع بشری و از پیچیدهترین و دشوارترین مشکلات در کودکان و نوجوانان میباشد که تا سن بزرگسالی نیز باقی میماند. از سوی دیگر پژوهشهای مربوط به مشکلات رفتاری به طور عمده در قالب الگوهای کلاسیک آماری انجام گرفته است؛ درحالی که رابطهی بین متغیرهای روانشناختی یک رابطهی نادقیق است. مقاله حاضر به بررسی نقش خودکارآمدی، تحول زبانی و مهارتهای اجتماعی در مشکلات رفتاری دانشآموزان کمتوانذهنی براساس گزارش معلم برپایه روشهای منعطف انجام شده است. بدین منظور همه دانشآموزان پسر کمتوانذهنی استان آذربایجان شرقی در سال تحصیلی 92-91 به عنوان جامعهآماری پژوهش حاضر انتخاب شد و از بین آنها 28 دانشآموز پسر به صورت نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند و معلم مربوطه چهار پرسشنامه (خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران، تحول رشد زبان نیوکامبر و هامیل، مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت و مشکلات رفتاری راتر) را برای هر دانشآموز تکمیل کرد. نتایج رگرسیون خطی فازی پژوهش نشان داد که تحول زبان به طور تقریبی نقشی در مشکلات رفتاری دانشآموزان ندارد اما متغیر خودکارآمدی عمومی و مهارتهای اجتماعی به طور تقریبی سبب کاهش مشکلات رفتاری دانشآموزان کمتوانذهنی میشود. از این یافتهها میتوان در زمینهی رفع مشکلات رفتاری دانشآموز کمتوانذهنی استفاده کرد.
شیما وفا؛ صغری ابراهیمی قوام؛ حسن اسدزاده
دوره 4، شماره 14 ، تیر 1393، ، صفحه 104-126
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی رابطهبین خودکارآمدی معلم و ادراک دانشآموز از جو کلاس با راهبردهای خودتنظیمی یادگیریدانش‌آموزان دختر پایه اول متوسطه و مقایسه آن در دانشآموزان مدارس تیزهوشان وعادی شهر تهران بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهششامل دو گروه معلمان و دانشآموزان دختر پایه اول متوسطه مدارس تیزهوشان و عادیشهر تهران ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی رابطهبین خودکارآمدی معلم و ادراک دانشآموز از جو کلاس با راهبردهای خودتنظیمی یادگیریدانش‌آموزان دختر پایه اول متوسطه و مقایسه آن در دانشآموزان مدارس تیزهوشان وعادی شهر تهران بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهششامل دو گروه معلمان و دانشآموزان دختر پایه اول متوسطه مدارس تیزهوشان و عادیشهر تهران در سال تحصیلی سال 91 -1390 بود. در مدارس تیزهوشان با استفاده از روشتمام شمار کل معلمان پایه اول متوسطه 5 مدرسه را (که شامل 70 نفر بودند) انتخاب شدندو از بین همین مناطق همین تعداد مدرسهعادی به روش نمونه‌گیریچندمرحله‌ای انتخاب و 70 نفر معلم انتخاب شدند. سپس در کلاساین معلمان به تفکیک 4 دانشآموز انتخاب شدند. به طور کلی نمونه شامل 140 معلم و560 دانش‌آموزبود. برای جمع‌آوریداده‌ها از پرسشنامه خود کارآمدی معلم تشانن-موران و وولفولک (2001)، پرسشنامه در اینکلاس چه می‌گذرد فراسر، فیشر و مک‌روبی (1996)و پرسشنامه خودتنظیمی یادگیریپینتریچ و دی‌گروت (1990) استفاده گردید. تحلیل یافته‌های پژوهش که با روش‌هایآماری رگرسیون چندگانه انجام گرفت نشان داد بین خودکارآمدی معلم و ادراک دانش‌آموزاز جو کلاس با راهبردهای خودتنظیمی یادگیری دانش‌آموزانمدارس تیزهوشان رابطه مثبت و معنادار وجود داشت، همچنین رابطه مثبت و معنادار بینخودکارآمدی معلم و ادراک از جو کلاس با راهبردهای خودتنظیمی دانشآموزان عادی نشانداده شد. از طرفی نتایج نشان داد که بین این دو گروه در زمینه این رابطه تفاوتوجود دارد
صغری طاهری؛ اعظم مرادی؛ سحر پژوهش
دوره 3، شماره 9 ، فروردین 1392، ، صفحه 145-170
چکیده
هدف این تحقیق تعیین سهم هریک از متغیرهای خودکارآمدی، عزت‌نفس و انگیزش پیشرفت در پیش بینی کیفیت زندگی معلولین جسمی شهرکرد بود. نمونه پژوهش عبارت بود از 70 نفر از معلولین جسمی که در بهار 1390 به موسسات ویژه معلولین جسمی شهرستان شهرکرد( جامعه معلولین، مرکز توانبخشی 12 آذر، مرکز کارآفرین، باشگاه ورزشی انقلاب و مرکز توانبخشی پرنیان سامان) ...
بیشتر
هدف این تحقیق تعیین سهم هریک از متغیرهای خودکارآمدی، عزت‌نفس و انگیزش پیشرفت در پیش بینی کیفیت زندگی معلولین جسمی شهرکرد بود. نمونه پژوهش عبارت بود از 70 نفر از معلولین جسمی که در بهار 1390 به موسسات ویژه معلولین جسمی شهرستان شهرکرد( جامعه معلولین، مرکز توانبخشی 12 آذر، مرکز کارآفرین، باشگاه ورزشی انقلاب و مرکز توانبخشی پرنیان سامان) مراجعه کرده بودند. برای ارزیابی کیفیت زندگی، خودکارآمدی، عزت‌نفس و انگیزش پیشرفت آزمودنی‌ها به ترتیب از فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(WHOQOL-BREF)، مقیاس خودکارآمدی شوارتزر و جروسالم، مقیاس عزت‌نفس روزنبرگ و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده شد. برای سنجش ویژگیهای جمعیتشناختی یک پرسشنامه محقق ساخته به کار برده شد. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان دادکه خودکارآمدی می‌تواند کیفیت زندگی معلولین جسمی را به طور معنی داری پیش بینی کند(002/0(P=، اما افزودن هر یک از متغیرهای عزت‌نفس و انگیزش پیشرفت به متغیر خودکارآمدی نمی‌تواند قدرت پیش بینی کیفیت زندگی آزمودنی‌ها را به طور معنی داری افزایش دهد. متغیر خودکارآمدی نقش مهمی در تبیین کیفیت زندگی معلولین جسمی دارد. بنابراین با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاد میشودکه برنامههای مبتنی بر آموزش خودکارآمدی در مراکز درمانی و آموزشی ویژه معلولین جسمی اجرا گردد.
