شهروز نعمتی؛ رحیم بدری گرگری؛ محمد ارشد طالشمکاییل
چکیده
هدف این پژوهش بررسی نظاممند و ارائه فراترکیبی از پژوهشهای مرتبط با مداخله از نوع سوم یادگیری اجتماعی هیجانی برای دانشآموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال یادگیری ویژه بود. پژوهش از نوع کیفی با استفاده از راهبرد فراترکیب با رویکردی سنتز پژوهانه بود. دادههای موردنیاز از طریق جستجوی واژگان کلیدی یادگیری اجتماعی هیجانی، اختلال یادگیری ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی نظاممند و ارائه فراترکیبی از پژوهشهای مرتبط با مداخله از نوع سوم یادگیری اجتماعی هیجانی برای دانشآموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال یادگیری ویژه بود. پژوهش از نوع کیفی با استفاده از راهبرد فراترکیب با رویکردی سنتز پژوهانه بود. دادههای موردنیاز از طریق جستجوی واژگان کلیدی یادگیری اجتماعی هیجانی، اختلال یادگیری ویژه، اختلال عصب تحولی در منابع کتابخانهای، پایاننامهها و مقالات موجود در پایگاههای اطلاعاتی ERIC،GoogleSchoolar، PubMed، Science Direct، Scopus، springer Magiran، Irandoc در بین سالهای 1990 تا 2021 جمعآوری شد. بهمنظور جستجو در پایگاههای اطلاعاتی داخلی و خارجی بهصورت جداگانه و ترکیبی استفاده شد. پایههای نظری و مضامین اصلی و ترکیبی استخراج، تحلیل مضمون و طبقهبندی شدند. نتایج حاصل از بررسی و تحلیل مطالعات و پژوهشهای انجامشده نشان داد که برنامه مداخله از نوع سوم یادگیری اجتماعی هیجانی در حوزههای مشکلات و اختلالات روانشناختی اثربخش بوده است. یافتههای این پژوهش با مشخص نمودن ماهیت برنامه مداخله از نوع سوم یادگیری اجتماعی هیجانی نشان میدهد که با توجه به پیشینه نظری و تجربی موجود، این ایده بهعنوان یک بسته آموزشی برای دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ویژه قابلطرح است.
جعفر رحمن زاده مقدم؛ گلاویژ علیزاده؛ محمد رستمی
چکیده
نوجوانان به عنوان یکی از گروههای سنی آسیبپذیر در معرض انواع مشکلات روانشناختی قرار دارند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین طرحوارههای ناسازگار اولیه و ویژگیهای شخصیتی با مشکلات رفتاری درونسازی شده و برونسازی شده بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. در این پژوهش 362 دانشآموز پسر دوره متوسطه شهر بوکان، با استفاده ...
بیشتر
نوجوانان به عنوان یکی از گروههای سنی آسیبپذیر در معرض انواع مشکلات روانشناختی قرار دارند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین طرحوارههای ناسازگار اولیه و ویژگیهای شخصیتی با مشکلات رفتاری درونسازی شده و برونسازی شده بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. در این پژوهش 362 دانشآموز پسر دوره متوسطه شهر بوکان، با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند و پرسشنامههای مشکلات رفتاری آخنباخ (1991)، طرحواره یانـگ (1998) و فرم کوتاه نئو (1992) را تکمیل نمودند. برای تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. تحلیل رگرسیون نشان داد که به ترتیب 12 و 26 درصد از واریانس مشکلات رفتاری درون سازی و 15 و 20 درصد واریانس مشکلات رفتاری برونسازی شده ناشی از طرحوارههای ناسازگار اولیه و ویژگیهای شخصیتی در دانشآموزان می باشد. نتیجهگیری: طرحوارههای ناسازگار اولیه و ویژگیهای شخصیتی توان پیشبینی کنندگی مشکلات رفتاری درونسازی شده و برونسازی شده در دانشآموزان را دارند.
افسانه رحیمی؛ احمد یارمحمدیان؛ احمد عابدی؛ سالار فرامرزی
چکیده
چکیده: هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر درمان مداخلات گروهی (SS-GRIN)، بر بهبود مهارتهای اجتماعی، تحصیلی و کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلالات طیف اتیسم است. روش این پژوهش مورد منفرد(طرح A-B-A) بوده است و با استفاده از نمونه گیری هدفمند3دانش آموز مبتلا به اتیسم انتخاب شدند. جلسات آموزشی بر اساس برنامه آموزش مهارتهای اجتماعی دی روزیر ...
بیشتر
چکیده: هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر درمان مداخلات گروهی (SS-GRIN)، بر بهبود مهارتهای اجتماعی، تحصیلی و کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلالات طیف اتیسم است. روش این پژوهش مورد منفرد(طرح A-B-A) بوده است و با استفاده از نمونه گیری هدفمند3دانش آموز مبتلا به اتیسم انتخاب شدند. جلسات آموزشی بر اساس برنامه آموزش مهارتهای اجتماعی دی روزیر که حاوی ده درس بود به مدت 5 ماه در قالب 20 جلسه 40 دقیقهای برگزار گردید. با استفاده از سیستم بهبود مهارتهای اجتماعی(SSIS) حین و پس از هر 3 جلسه آموزشی نیز ارزیابی صورت گرفت. به منظور پیگیری نتایج آموزش یک ماه بعد این پرسشنامه توسط مربی دانش آموزان تکمیل شد. بر اساس نتایج تحلیل دیداری دادهها این برنامه در زمینه بهبود مهارتهای اجتماعی و مشکلات رفتاری برای هر سه شرکت کننده مؤثر بوده است. در زمینه بهبود شایستگی تحصیلی این برنامه برای شرکت کننده اول مؤثر بوده است. بر اساس یافتههای این پژوهش به نظر میرسد که ماهیت گروهی مداخلات با ایجاد فرصت بیشتر برای تعامل و افزایش انگیزه کودکان برای ارتباط نه تنها منجر به بهبود روابط و مهارتهای اجتماعی میشوند، بلکه همچنین میتوانند اثر مستقیم و مثبت بر مشکلات رفتاری (شامل کاهش قلدری، رفتارهای برون ریزی و درون ریزی) بر جای بگذارند. در زمینه اثر بخشی این برنامه بر شایستگی تحصیلی نیاز به تحقیقات بیشتری است.
عباسعلی حسینخانزاده
چکیده
یکی از دلایل اصلی مشکلات رفتاری دانشآموزان در مدارس، عدم توانایی تنظیم هیجانهای مختلف است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامه آموزش توانایی خودنظم بخشی بر کاهش میزان پرخاشگری دانش آموزان با مشکلات سازشیافتگی بود. روش پژوهش از نوع شبهآزمایشی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانشآموزان ...
بیشتر
یکی از دلایل اصلی مشکلات رفتاری دانشآموزان در مدارس، عدم توانایی تنظیم هیجانهای مختلف است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامه آموزش توانایی خودنظم بخشی بر کاهش میزان پرخاشگری دانش آموزان با مشکلات سازشیافتگی بود. روش پژوهش از نوع شبهآزمایشی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانشآموزان پسر مقطع دبیرستان در سال تحصیلی1392 - 1393 شهرستان رشت بود که از بین آنها پس از اجرای اولیه پرسشنامه ناسازگاری 20 نفر که دارای پرخاشگری معناداری بودند، انتخاب و در دو گروه 10 نفره آزمایش و کنترل به شیوه تصادفی جایدهی شدند. برای گروه آزمایش، 9 جلسه 80 دقیقهای برنامه توانایی خودنظمبخشی، آموزش داده شد در حالی که گروه کنترل چنین آموزشی را دریافت نکردند، و در پایان هر دو گروه مورد پسآزمون قرار گرفتند. ابزار سنجش مقیاس هوش وکسلر کودکان، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) و پرسشنامهی سازگاری دانشآموزان (سینها و سینگ، ۱۹۹۳) بود. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش توانایی خودنظم بخشی به طور معناداری موجب کاهش انواع پرخاشگری در دانش آموزان ناسازگار میگردد (۰۵/۰≥p)؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت که برنامههای آموزش خودنظم بخشی با افزایش توان تنظیم و مدیریت هیجان به کاهش رفتارهای پرخاشگرانه کمک میکند.
سمیه امینی؛ مهدیه سادات خشوعی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی رابطه تابآوری و شادکامی والدین با مشکلات رفتاری دانشآموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان بودند که در سال 94- 1393 به تحصیل اشتغال داشتند. از این جامعه آماری تعداد 120 نفر به روش تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی رابطه تابآوری و شادکامی والدین با مشکلات رفتاری دانشآموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان بودند که در سال 94- 1393 به تحصیل اشتغال داشتند. از این جامعه آماری تعداد 120 نفر به روش تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از سه پرسشنامه تابآوری، شادکامی و فرم والدین فهرست رفتاری کودک استفاده شد. دادههای پژوهش با استفاده از همبستگی پیرسون، رگرسیون همزمان و تحلیل واریانس چندمتغیری تحلیل شد. نتایج نشان داد بین تابآوری والدین با مشکلات عاطفی، اضطرابی، بیشفعالی و رفتار مقابلهای دانشآموزان رابطه منفی معناداری وجود داشت. همچنین شادکامی والدین با مشکلات عاطفی، اضطرابی، جسمانی، بیشفعالی، رفتار مقابلهای و مشکلات سلوک دانشآموزان رابطه منفی معنادار داشت. تابآوری والدین پیشبینی کننده مشکلات بیشفعالی دانشآموزان و شادکامی والدین پیشبینی کننده مشکلات عاطفی، اضطرابی، جسمانی، رفتار مقابلهای و سلوک دانشآموزان بود. همچنین بین دانشآموزان دختر و پسر از نظر ابعاد مشکلات رفتاری تفاوتی وجود نداشت. بنابراین، نتایج نشاندهنده اهمیت تأثیر ویژگیهای والدین بر مشکلات رفتاری دانشآموزان دختر و پسر بود.
کیوان کاکابرایی؛ علیرضا مرادی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش حل مسئله محور بر مشکلات رفتاری دانش آموزان انجام شد. طرح پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون - پیگیری با گروه گواه بود. تعداد 120 دانشآموز با میانگین سن و پایه تحصیلی به ترتیب 11 و 5 ، با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و با انتساب تصادفی به دو گروه آزمایشی (60 نفر) و گواه (60 نفر) ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش حل مسئله محور بر مشکلات رفتاری دانش آموزان انجام شد. طرح پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون - پیگیری با گروه گواه بود. تعداد 120 دانشآموز با میانگین سن و پایه تحصیلی به ترتیب 11 و 5 ، با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و با انتساب تصادفی به دو گروه آزمایشی (60 نفر) و گواه (60 نفر) تقسیم شدند. پس از 10 جلسه آموزش یک ساعته به والدین و معلمان، گروه آزمایشی به مدت سه ماه تحت آموزش برنامه حل مسئله خانواده/ مدرسه محور قرار گرفتند، برای جمعآوری داده ها در سه فرم دانش آموزان، والدین و معلمان از مقیاس درجه بندی مشکلات رفتاری (گرشام و الیوت،1990) استفاده شد. طبق گزارش دانش آموزان، والدین و معلمان در سه مرحله پیشآزمون- پسآزمون (فاصله سهماهه) و پیگیری (فاصله یکماهه) نشان داد در گروه آزمایشی بین نمرات پیشآزمون- پسآزمون در زیر مقیاسهای مشکلات رفتاری تفاوت معناداری وجود داشت، اما بین نمرات پسآزمون - پیگیری در زیر مقیاسهای مشکلات رفتاری تفاوت معنادار نبود. بنابراین آموزش حل مسئله خانواده/ مدرسه محور بر مشکلات رفتاری دانش آموزان اثربخش است و آموزش حل مسئله به عنوان یک برنامه پیشگیرانه از اهمیت فراوانی برخوردار است.
زهره حسین زاده؛ علیرضا کاکاوند؛ عبدالجواد احمدی
چکیده
چکیده هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطهای ذهنآگاهی مادر و تابآوری خانواده در رابطهی بین مشکلات رفتاری کودک دارای اختلالهای طیف اوتیسم و بهزیستی روانشناختی مادر بود. جامعه آماری شامل مادرانِ کودکان دارای اختلالهای طیف اوتیسم در دامنهی سنی 3 تا 16 سال شهرهای تهران، کرج و قزوین بودند که از بین آنها 170 نفر با روش نمونهگیری ...
بیشتر
چکیده هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطهای ذهنآگاهی مادر و تابآوری خانواده در رابطهی بین مشکلات رفتاری کودک دارای اختلالهای طیف اوتیسم و بهزیستی روانشناختی مادر بود. جامعه آماری شامل مادرانِ کودکان دارای اختلالهای طیف اوتیسم در دامنهی سنی 3 تا 16 سال شهرهای تهران، کرج و قزوین بودند که از بین آنها 170 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامههای بررسی مشکلات و نقاط قوت کودک، مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف، پرسشنامه پنجوجهی ذهنآگاهی و پرسشنامهی تابآوری خانواده برای سنجش استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که دو متغیر ذهنآگاهی و تابآوری خانواده در رابطهی بین متغیرهای پیشبین (مشکلات رفتاری کودک دارای اختلالهای طیف اوتیسم) و ملاک (بهزیستی روانشناختی مادر) نقش واسطهای ایفا میکنند. با توجه به نتایج پیشنهاد میشود متخصصان این حوزه در اقدام برای مداخلههای درمانی، توجه خود را علاوه بر راهکارهای متمرکز بر کودک دارای اختلالهای طیف اوتیسم، بر شرایط سلامت روانی والدین، محیط خانواده، منابع موجود در جامعه و سایر عوامل مربوط به بافت زندگی کودک نیز معطوف کنند.
مجتبی گشول؛ بختیار کرمی؛ ارکان خوشکلام
دوره 4، شماره 15 ، مهر 1393، ، صفحه 132-149
چکیده
یکی از مهمترین مشکلات کودکان اتیستیک مشکلات رفتاری این کودکان است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر شدت و فراوانی رفتارهای کلیشهای، رفتارهای آسیب به خود و رفتارهای پرخاشگرانهی کودکان اتیستیک بود. روش پژوهش آزمایشی دارای طرح پیشآزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. آزمودنیهای این پژوهش 24 کودک اتیستیک بودند ...
بیشتر
یکی از مهمترین مشکلات کودکان اتیستیک مشکلات رفتاری این کودکان است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر شدت و فراوانی رفتارهای کلیشهای، رفتارهای آسیب به خود و رفتارهای پرخاشگرانهی کودکان اتیستیک بود. روش پژوهش آزمایشی دارای طرح پیشآزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. آزمودنیهای این پژوهش 24 کودک اتیستیک بودند که از بین 127 نفر از مراجعهکننده به مرکز اتیستیک اصفهان به صورت در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از نمرههای آنها در آزمون تشخیصی اتیستیک (گارز) همتا شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند و سرانجام یکی از گروهها به صورت تصادفی به عنوان گروه آزمایش انتخاب شد. مجموع جلسههای موسیقیدرمانی که در هفته دو جلسه (یک جلسه فردی و یک جلسهی گروهی) بر گزار میشد، 62 جلسه بود. دادههای این پژوهش از طریق پرسشنامهی مشکلات رفتاری جمعآوری شد و با استفاده از آزمون t تحلیل شد. نتایج نشان داد که موسیقیدرمانی بر کاهش فراوانی رفتار خودآزاری اثر معناداری داشت (01/0P<). همچنین موسیقیدرمانی اثر معناداری بر کاهش شدت رفتار خودآزاری، فراوانی و شدت رفتارهای کلیشهای داشت (05/0P<). به نظر میرسد موسیقیدرمانی میتواتد موجب کاهش مشکلات رفتاری کودکان اتیستیک شود و لازم است تمام مراکزی که به این کودکان خدمات ارائه میدهند از موسیقیدرمانی برای کاهش مشکلات رفتاری کودکان اتیستیک استفاده کنند.
قربان همتی علمدارلو
دوره 4، شماره 14 ، تیر 1393، ، صفحه 19-38
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه مشکلات رفتاری کودکان پیشدبستانی با و بدون کمتوانیذهنیصورت گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر همه کودکان پیشدبستانی با و بدون کمتوانیذهنی شهر شیراز بودند که از بین آنها نمونهای به حجم 116 نفر (58 کودک پیشدبستانی با کمتوانیذهنی و 58 کودک پیشدبستانی بدون کمتوانیذهنی) به شیوه هدفمند انتخاب شدند. ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه مشکلات رفتاری کودکان پیشدبستانی با و بدون کمتوانیذهنیصورت گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر همه کودکان پیشدبستانی با و بدون کمتوانیذهنی شهر شیراز بودند که از بین آنها نمونهای به حجم 116 نفر (58 کودک پیشدبستانی با کمتوانیذهنی و 58 کودک پیشدبستانی بدون کمتوانیذهنی) به شیوه هدفمند انتخاب شدند. از پرسشنامۀ مشکلات رفتاری کودکان پیشدبستانی شهیم و یوسفی (1378) برای سنجش مشکلات رفتاری استفاده شد. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه نشان داد که رفتاری کودکان پیشدبستانی با کمتوانیذهنیبه طور معنیداری بیشتر از مشکلات رفتاری کودکان پیشدبستانی بدون کمتوانیذهنی است (001/0P<). همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که مشکلات رفتاری کودکان پیشدبستانی با کمتوانیذهنی در خرده مقیاسهای نارسایی توجه، ترس، رفتار اجتماعی و پرخاشگری نسبت به کودکان پیشدبستانی بدون کمتوانیذهنی به طور معنیداری بالاتر هستند (001/0>P). با توجه به یافتههای این پژوهش میتوان بیان کرد که اقدامات مداخلهای به هنگام برای پیشگیری و کاهش و حذف مشکلات رفتاری کودکان پیشدبستانی با کمتوانیذهنی ضروری است.